La Bruja - kto pomoże w montowaniu siatki?

[ASK@]

Kiedyś do domu poszedł 12-letni,sterany życiem kocik Blusiek. Po tygodniu dostałam maila,że "oszukałam" i nie takiego kota wyadoptowałam bo musieli mu kupić całą siatę zabawek by kasztanami przestał gruchotać.Podobno nie można było go oderwać od mych i sznureczków.
Wiek kota to wielka niewiadoma

Cieszę się,że zła szylka ma dom.
Szacun za wytrwałość.

[rastanja]

Oj jak mi się tutaj podoba. Pozdrowienia dla autorki wątku- podziwiam za upór i konsekwencję. I ogromna porcja głasków dla Bruśki!

[ilgatto]

Czapka z głowy i ukłon
Czekam na ciąg dalszy...

[haaszek]

Ja też czekam niecierpliwie. Bardzo niecierpliwie.

[Roulett]

Piękna szylkrecia

Dołączam do grona stałych podczytywaczy

[RKa]

Wracamy w dzień wolny od obowiązków..
Po pierwsze dziękujemy wszystkim podczytywaczom
Po drugie wracamy do tego, co najważniejsze czyli do losów Bruśki

Część czwarta czyli nie taki potwór straszny kiedy nie ma zębów.

W trakcie pierwszej wizyty u weterynarza dostałam dla Brusi antybiotyk na zapalenie dziąseł. Wiedzieliśmy jednak, że to nie wystarczy. Jej zęby były powykrzywiane i ułożone niesymetrycznie, przez co cały czas raniła sobie leczone dziąsła. Dlatego, po pewnym czasie trafiła znów do weterynarza, gdzie pod narkozą usunięto jej wszystkie ząbki. W ten oto sposób Bruja stała się naszą babuśką. Kiedy przywiozłam ją do domu, jeszcze spała. Postawiłam transporter w kąciku i zdjęłam jego górną część. Wzięłam wacik namoczony ciepłą wodą i zaczęłam wycierać jej łapki z krwi. Brusia otworzyła oczy, spojrzała na mnie niepewnie, ale nie miała siły się odsunąć. Umyłam jej łapeczki i zostawiłam w spokoju. Po chwili zaczęła się podnosić i szukać misek. Podstawiłam jej pod nos wodę, a ona popatrzyła do miski, po czym obrzuciła mnie pogardliwym spojrzeniem. Całe szczęście po chwili zasnęła znowu. Od następnego dnia była niesamowicie milutka. Wyrwanie ząbków musiało jej bardzo pomóc. Z resztą nie jest to pierwszy kot, z jakim miałam styczność, u którego ekstrakcja bolących zębów wpłynęła na zachowanie. Czym jeszcze zaowocowało wyrwanie zębów u Bruśki? Zobaczcie sami:


Teraz Bruśka czasami chodzi z jęzorem na wierzchu. Czasem też zdarza jej się ślinić. Na szczęście jej ślinienie nie wygląda tak samo jak u molosów.

[ASK@]

A mnie wzruszają wystające języczki u zwierzaków.Wiem dlaczego tak jest z tymi jęzorkami.ale są wyjątkowo wzruszające

[RKa]

A mnie wzruszają wystające języczki u zwierzaków.Wiem dlaczego tak jest z tymi jęzorkami.ale są wyjątkowo wzruszające

Prawda? Słodko to wygląda, zwłaszcza kiedy kot się właśnie rozkosznie przeciąga..
Jej ten języczek nie wystaje cały czas, tylko czasami, jak się zapomni..

[hanelka]

Przycupnę sobie.
Jako chroniczna wielbicielka starych kotów. I wywalonych języczków.

[ASK@]

A mnie wzruszają wystające języczki u zwierzaków.Wiem dlaczego tak jest z tymi jęzorkami.ale są wyjątkowo wzruszające

Prawda? Słodko to wygląda, zwłaszcza kiedy kot się właśnie rozkosznie przeciąga..
Jej ten języczek nie wystaje cały czas, tylko czasami, jak się zapomni..

Tak nie zawsze wystaje.Jak są przejęte, rozluźnione...Zagapią się.

[Alienor]

Strasznie dawno nie było nowych wpisów o Brusi

[RKa]

Strasznie dawno nie było nowych wpisów o Brusi

Już zabieram się do roboty!
Jakoś tak mi się zaniedbało to opowiadanie...

[martasekret]

I ja melduję się na wątku.
Śliczna koteczka!
Jak dobrze, że na swojej drodze napotkała Ciebie....

[RKa]

Część piąta – zaczarowani

Minęło raptem kilka tygodni odkąd Bruśka pojawiła się w naszym domu, a już zachowywała się jakby była z nami od zawsze. Bardzo szybko nauczyła się naszej rutyny. Wstawała razem z nami, a kiedy tylko widziała, że się podnosimy, wiedziała doskonale, że zaraz będzie śniadanie i czekała przy miskach. Nauczyła się też grzecznie przesypiać całe noce. Właściwie, jedynym utrudnieniem, jakie wprowadziła do naszego życia, było przestrzeganie trzech posiłków dziennie. Ze względu na brak zębów, bardzo wrażliwe jelita i wielkie łakomstwo, Bruja nie może mieć zostawionej suchej karmy w misce. Ogólnie sucha karma bardzo jej szkodzi, chyba że jest dokładnie namoczona. Dlatego postanowiliśmy podawać jej trzy posiłki dziennie – rano i wieczorem karma mokra, popołudniu sucha, zalana wodą.
Bruśka zdawała się być do nas już przyzwyczajona. Już nie zdarzało jej się raczej podskakiwać przy niespodziewanym pogłaskaniu, czy uciekać spod nóg, kiedy przechodziliśmy obok niej. Co więcej, pozwalała czasem dać sobie buziaka w czółko. Zdążyła się już przyzwyczaić do naszych zwyczajów, a my do jej obecności.
Prawda jednak była taka, że byliśmy dla niej domem tymczasowym. Takie przynajmniej było założenie, mimo że przez cały ten czas nie zrobiłam ani jednego ogłoszenia. Któregoś dnia pojawiła się możliwość oddania kotki do nowego domu. Stanęłam przed trudnym dylematem – oddać Bruśkę czy nie. Zadzwoniłam do R.
–R.? Czy Ty lubisz tego naszego kota, czy nie do końca? – zapytałam, bo sama bardzo ją polubiłam, a opinia R. jako pana domu ma zawsze duże znaczenie.
–Może być. Nie jest najgorsza. W sumie ze wszystkich kotów, które mieliśmy do tej pory jest chyba najznośniejsza. – pozwolił sobie na komplement – A czemu pytasz?
–Może byłby dom dla niej…
–No?
–I tak się zastanawiam, czy chcemy ją oddawać…
–Nie wiem. Musisz zdecydować.
Rozłączyłam się, popatrzyłam na kota i…
…jak skończyła się ta historia, w zasadzie już wiadomo.
Na znak przynależności postanowiłam kupić Brusi obróżkę, którą, ku mojemu zdziwieniu, nosiła bez sprzeciwu. Niestety bardzo często ją lizała, bo jest strasznym czyściochem i ciągle się myje. Do tego jej sytuacja zdrowotna nie była opanowana i zdarzały jej się problemy z trawieniem. Nie byłam pewna, czy obróżka się do tego nie przyczynia i w końcu ją zdjęłam. Z obrożą czy bez, Bruśka była już nasza, a my jej.

[RKa]

I ja melduję się na wątku.
Śliczna koteczka!
Jak dobrze, że na swojej drodze napotkała Ciebie....

Witam i zapraszam
Ciebie to nawet podwójnie