Sonia i Emi - cz. VI - nie ma z nami Otisa, jest Emi

[izaA]

Tym razem powiadomienie przyszło Miło, że do nas wpadłaś.

[czitka]

Izo, ja się wzruszyłam bardzo czytając Twój pierwszy post na tym wątku, zniknęłaś, ale pamiętasz..
I ja niezbyt często już bywam na miau, aczkolwiek z przyczyn zupełnie innych niż Twoje, nie mogę już publicznie i transparentnie, jak to mawiają, pisać o swoim życiu, które wywróciło się w ostatnim roku do góry nogami
Bo przecież te nasze wątki, to nie tylko koty...
Cieszę się, że ta prawdziwa rzeczywistość, a nie wirtualna, daje Ci teraz mnóstwo radości i satysfakcji. I tak trzymać!
Fajnie było...Nie tylko w Australii, ale w Indonezji, Tajlandii, na Galapagos i w wielu innych cudownych miejscach na świecie.
Ale to prawdziwe życie jest przecież na wyciągnięcie ręki i ta droga jest Prawdą prawdziwą. Biegnij!
Już wygrałaś!
I nie zapominaj o nas!
Mocno ściskam i życzę powodzenia na wszelkich możliwych ścieżkach!

[izaA]

Czitko, teraz to ja się wzruszyłam piszę pw.

[izaA]

A tak wyglądała nasza "komunistka" Tysia:










I jeszcze jedna opowieść, skoro mnie odwiedzacie...

Mała dziewczynka narzeka...Mamo, umiem to grać, ale dlaczego mam się uczyć na pamięć, nie mogę nauczyć się tego na pamięć, to dla mnie za trudne.
Mama - jeśli artysta zasłoni się nutami i pulpitem, to jaką ma szansę na kontakt z publicznością? Gra wtedy tylko dla siebie, a przecież nie po to są koncerty. Kiedy nauczysz się na pamięć, będziesz mogła spojrzeć na publiczność i zagrać dla niej.

Mała dziewczynka jeszcze tego samego dnia nauczyła się na pamięć pierwszego utworu.

Mała dziewczynka ma 9 lat i jest w drugiej klasie szkoły muzycznej.

Mała dziewczynka to nasza Tysia.

A Bacha zagrała tak:

http://www.youtube.com/watch?v=VbXPXFIFAAQ

Muszę pisać, jak jesteśmy z Niej dumni?

[izaA]

Nawet nie mam żalu, że nikt tu nie zagląda, bo i po co.

Tęsknię za Wami, ale moja nowa praca wymaga ode mnie dużego zaangażowania czasowego, stąd pewne wybory.

Ale chcę się pochwalić, że od dwóch dni jestem Niezależną Dyrektor Sprzedaży w firmie Mary Kay...i jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa

[Kicorek]

Kobieta sukcesu

A ja dopiero teraz zobaczyłam piękne zdjęcia - ależ ten czas leci...

[izaA]

No to skoro ktoś zajrzał - Kicorek, na Ciebie zawsze można liczyć, to pochwalę się śpiewem mojej średniej, w zespole wokalnym...nagrania z Węgier...



http://www.youtube.com/watch?v=GtltC12GgsQ
http://www.youtube.com/watch?v=7qIt-Rbk89g

http://www.youtube.com/watch?v=QH8kfR_Aez4
http://www.youtube.com/watch?v=_N8XJWAQPmk

[Kicorek]

Posłucham w domu, w pracy nie mam głośników.

[czarna.wdowa]

Niektórzy zaglądają po dłuższej nieobecności
Gratuluję awansu i jak zwykle dzieciaków

[izaA]

Awans to dużo powiedziane. W Mary Kay bycie dyrektorem to kwestia decyzji i pracy, niczego więcej. 1 kwietnia postanowiłam, że 1-go sierpnia będę dyrektor (program trwa 4 miesiące). I jest naprawdę fantastycznie, tylko zdecydowanie do innych rzeczy służy mi teraz komp i internet

Pozdrawiam wszystkich zakoconych czytaczy
I.

[izaA]

Nowy Rok nastał...i miau zaczęło wysyłać regularne powiadomienia, jest szansa, że to zmotywuje mnie do zajrzenia tu i tam, w końcu to kawał naszego wspólnego wirtualnego życia.

U nas życie przyśpieszyło, koty powoli przywykły, że mamci mniej w domu, za to, jak już jestem okładają mnie sobą, gdzie popadnie. Wciąż w dobrej kondycji, weta odwiedzamy tylko na okoliczność szczepień i tabletek odrobaczających. \wiosna byłą mocno kleszczowa, a Otis, od kiedy ma szansę zwiedzać podwórko, przestał podpisywać się pod palmą w kuchni. Ciekawość świata przypłacił kleszczem w oku, dokładnie w górnej powiece, był zakropiony, więc kleszcz już umarły był, ale jak go wetka wyciągała z tej powieki, to powiedziała, że jak żyje takiego przypadku nie miała. \tyle kocich przygód. Dwunożni mają ich zdecydowanie więcej. Piotrek rzucił pracę, samowolnie i dobrowolnie, po to, by trzy miesiące i 10 dni później ( de facto tylko 10 dni bez pracy) dostać nową i zdaje się dużo lepszą. Ja spalam się we własnej działalności gospodarczej, nigdy nie myślałam, że można tak pokochać zmienianie życia kobiet na lepsze. To znaczy, zawsze żyłam z misją, ale nigdy nie myślałam, że kosmetyki mogą być tak wspaniałą psychoterapią. Ostatni rok, to dla mnie czas ogromnej pracy nad sobą. Jestem z siebie bardzo dumna. Na ten rok zaplanowałam kolejne zmiany i kolejne wyzwania. Najważniejsze wyzwanie to skończyć program dla nowej dyrektor i zakwalifikować się na firmowy wylot do Dallas. Podróż do Stanów zawsze była moim marzeniem, ale moje przekonanie o tym, że jet to coś nieosiągalnego dla mnie sprawiło, że nawet nie próbowałam. Teraz jestem o krok od tego, że ktoś za ten mój pobyt zapłaci, a w moim paszporcie pojawi się wiza do Stanów na 10 lat.
Nasze dzieciaki stają przed pewnymi podsumowaniami. Michał wybiera liceum i podchodzi do egzaminu gimnazjalnego, Zuzia kończy podstawówkę, a Tysia pójdzie do czwartej klasy, także w szkole muzycznej, więc zaczyna drugi instrument, czeka nas więc inwestycja Wiolonczelę mamy wypożyczoną, z pianinem nie idzie już tak łatwo.

Pozdrawiam wszystkich zaglądających, wpiszcie się, że przeczytaliście. I niech ktoś mi powie, dlaczego nie widać niektórych zdjęć i co zrobić, żeby można było pokazać te, które chcę Wam pokazać.

[Aniutella]

Zajrzałam, przeczytałam
Sporo sie u Was dzieje. Mizianki dla kociastych przesyłam

[Hipcia]

ja też !

[izaA]

Jak miło, że zaglądacie...

[izaA]

Otis chory, jedziemy dziś do wetki, ma jadłowstręt i to nie przechodzi - myślałam, że minie Napiszę co dalej...