Kototerapia, czyli kuracja antystresowa;-)

[BarbAnn]

czarny jest obłędny

[pisiokot]

czarny jest obłędny

no, wymiata facet

[Duszek686]

I jak tu się nie zakochać

[jolabuk5]

Cudne kotulce - dopiero teraz zajrzałam na wątek - naprawdę, są Suuuuuper!

[KAsia Amy]

I jak tu się nie zakochać

Rozłożył mnie na łopatki!

[selene00]

A czy lady Silence nie była przypadkiem adoptowana z lecznicy CoolCaty?
Ale bym się cieszyła gdyby tak było
Zdjęcie kototerapeutów - super! Do tego powinien być podpis: "Opowiedz mi swoją historię"

Ho, ho! Nie wiedziałam, że moja jedyna panienka jest taka znana.
Dziewczyna póki co jest niepełnoletnia, dlatego proszę wyjaśnić skąd się znacie
/ Chyba jej założę szlaban na internet /

Pochodzenie moich
Silence - nie wiem co wcześniej- CC- ja 21.10.2008
Noise - schron - Ania pisiokot- ja 21.06.2009
Miodzio - stodoła - CC- ja 28.11.2009
Astarotek Mały Kotek - kwadrans schron - Duszek go cap - CC- ja 4.01.2010

[Dama Ya]

I jak tu się nie zakochać

a jak się chłopak błyszczy - cudo!!

[selene00]

"W oczekiwaniu na Silence"

Moja przygoda z zaczęła się od.... korków z fizyki dla mojej córki.
Umówiłyśmy się z koleżanką, że podciągnie trochę Kikę w/w temacie.
Gdy stawiłyśmy się na pierwsze zajęcia, drzwi nam otworzyła Agniecha w towarzystwie maleńkiej, uroczej koteczki tri.
Obu nam szczęki opadły na ten widok i jednocześnie miauknęłyśmy "O jesoo, jakie Cudo!!"
Zazraz potem dał się słyszeć mój zrezygnowany jęk "No to po fizyce!"

Było oczywiste, że kota mieć musimy, gdyż jest nam niezbędny do życia jak woda i tlen.
Płeć była nam całkiem obojętna. Jednak zgodnie ustaliłyśmy, że ma być mały, szary, pręgowany.
Trudną drogą konsensusu uzgodniłyśmy neutralne imię na "S".
Ktoś miał nam takiego kociaka zorganizować, szukał to tu, to tam, ale tygodnie mijały, a my ciągle nie byłyśmy kociaste

To był 21 października 2008r. Pamiętam ten dzień, lepiej niż dzisiejszy!
Żaliłam się "koleżance od tri", że dla mnie jakoś kota nie ma.
Pewnie postrzegają mnie jako psiarę i instyktownie starają się być poza moim zasięgiem.

A - wiesz, koło mnie w lecznicy, to czasem mają różne
ja - jedziemy!

Tak trafiłam do lecznicy CC Była Ania Zmieniczka
/tu dla obu Pań - szacuneczek i ukłony/
Kumpela naświetliła jej cel naszego przybycia, ja szybko złożyłam zapotrzebowanie,
a ona po chwili wyniosła ze szpitalika ucieleśnienie moich marzeń!

A.Z - o takie coś chodzi?
ja - TAAAAAAAAAKKKK

Jeśli się teraz komuś zdaje, że to był moment kulminacyjny, to jest w błędzie.
Kotka była na leczeniu i należało ustalić, czy jest wogóle do adopcji
Następnego dnia miałam się stawić w lecznicy i dowiedzieć się jaki jest status prawny koteczki.
Wyszłam podekscytowana, choć nieusatysfakcjonowana, nie wiedząc czy mogę się choć trochę cieszyć,
czy lepiej absolutnie nie poddawać się tej pokusie.
Agniecha, widząc moją minę /fajnie musiałam wyglądać /, na pożegnanie szepnęła
" Nie martw się. Będę ze swoją jeszcze dziś u weta, to może będę wiedziała coś wcześniej. Zadzwonię"

Zadzwoniła! 17.15 - ja w szlafroku, zdecydowanie sote /szczegół/
A - No cześć /hi hi hi/ Kot jest twój /rechot/
ja - Poważnie Jadę

Po krótkiej szamotaninie po chałupie, wrzasnęłam - "Kika ubieraj się!"
Dziecko ze spokojem godnym stoików - " aaa po co?"
ja - PO KOTA!

Capnęłyśmy kocyk, kosz po kwiatach i do wozu!
Eh...szkoda, że ten kosz dawno wyrzuciłam.
Jakbyście zobaczyli w czym tego kota wiozłam, pokładalibyście się ze śmiechu.
To była długa droga
/Jak ktoś kiedyś jechał Włókniarzami z Retkini na Bałuty w godzinach 17-18, to wie o czym mówię./
Ulica zakorkowana totalnie!
Myślałam, że moja aplegra wyskoczy z samochodu i zacznie biec, żeby być szybciej.
/ to by było COŚ! w życiu nie widziałam, by biegła /
18.15 dopadłyśmy drzwi lecznicy z wyrazem obłędu na twarzach i zrobiłyśmy "Ufff".
Było otwarte
Przez cały czas nie wiedziałam, do której lecznica jest czynna i żywiłam głębokie obawy, dotyczące godziny 18tej.
Po drobnych sprawunkach, z zestawem leków i przykazań ,
miauczącym kociakiem i dzieckiem w stanie euforii , wracałam do domu.
Droga powrotna była traumatyczna.
Kociak miauczał w niebo głosy, Kamila wyła nie mniej rozpaczliwie od kociaka.

ja - i czego ryczysz? dopiero się śmiałaś i radość cię rozpierała!!!
Kika - buuuuu bo kotek jest nieszczęśliwy i wcale do nas nie chce!!!! buuu

Szarpnęły mną sprzeczne uczucia, z przewagą tych uznawanych powszechnie za negatywne.
Dzielnie zdusiłam je w zarodku i resztę drogi bezskutecznie uspokajałam rozhisteryzowanych pasażerów.
I tak w bólach objawiła się Lady Silence
Cicho się to nie odbyło, to pewne

[KAsia Amy]

Dzień doberek!
Bardzo miło się czyta, tyle pozytywnej energii!

[pisiokot]

Ależ ona jest śliczna

[magdaradek]

No! Marmurowe dziewuszki rzadko się zdarzają przecież

[Dama Ya]

No! Marmurowe dziewuszki rzadko się zdarzają przecież

Oo, nie wiedziałam. Marmurki, to głównie chłopcy?

[pisiokot]

Iwonka, co u Was ? Pewnieście się z Kamilą obłożyły kotami i śpicie

[selene00]

Eh, żeby można się było obłożyć!
Silence nigdy nie gustowała w sypianiu w pościeli, a łóżko służy jej do drapania tylko.
Noise kiedyś sypiał z Kiką, ale uznał że dziewczyna się rozpycha i preferuje komfort na fotelu.
Miodzio, CZASEM sypia na moich nogach / częściej między/, co powoduje że śpię na baczność, by mu nie przeszkadzać. Chyba jednak musiałam kiedyś wierzgnąć, bo ostatnio woli koszyczek
A Maleństwo! Maleństwo jak wchodzi mi do łóżka, to ja dostaję oczy dookoła głowy Czujna staję się niebywale i w pełnej gotowości / hm... na tyle na ile mnie stać, a ciągle stać mnie na zbyt mało/. Tyle razy już mnie za...ał i obsikał, że mam lęki. W jego wypadku powiem, że NA SZCZĘŚCIE ostatnimi czasy śpi osobno
Za to efektu tornado twister doświadczam co rano. I to jest jedyny moment kiedy moje koty zgodnie, choć w ułamku sekundy i w locie błyskawicy, goszczą w moim łóżku

[Duszek686]

Chyba jednak musiałam kiedyś wierzgnąć, bo ostatnio woli koszyczek