Moje koty XIX. Druid ['] Zawieszka ['] Dżygit [']Kocio [']

Katarzynka01 pisze:Wzajemnie
U nas wtorki ciężkie, bo sprzatanie

Ja codziennie latam na miotle. :mrgreen:

Koty tak brudzą i odkurzam ich żwirek czasami 2 razy dziennie.

Ja jednak pielęgnuję swoje lenistwo. Stanowczo nie można u mnie, jak to się mówi - "jeść z podłogi"

Nie, nie to żeby było brudno, bo nie jest. Ale mnie kilka ziarenek żwirku nie stresuje, a kanapka bez kociego włosa jest kanapką straconą

Katarzynka01 pisze:Ja jednak pielęgnuję swoje lenistwo. Stanowczo nie można u mnie, jak to się mówi - "jeść z podłogi"
Nie, nie to żeby było brudno, bo nie jest. Ale mnie kilka ziarenek żwirku nie stresuje, a kanapka bez kociego włosa jest kanapką straconą

I bardzo słusznie

Tak Jolu, pieszczę taką właśnie moją wizję

Podłamuje mnie szantażysta Nodi :roll:

Bardzo przykro tak pisać, ale gdy w trakcie choroby Dżygit okazał zainteresowanie suchą karmą, dawałam mu, robiłam wszystko, żeby tylko jadł.
Wiedziałam, że będą kłopoty, ale najważniejszy był w tym momencie Dżygit i to, że zechciał samodzielnie zjeść cokolwiek.
Niestety Dżygita to nie uratowało, apetyt trwał 3 dni. Nodi natomiast wykorzystał sytuację.
Po zabraniu go ze schroniska był problem, od początku. Przyzwyczajony do suchej karmy odkąd zaczął jeść samodzielnie, kocha suche i jadłby tylko suche.
Teraz strajkuje. Właśnie podano kolację, podszedł do miseczki, zobaczył ohydne mięso i zasiadł na płycie nad szufladą gdzie jest suche. I mówi - nie będę tego jadł, dawaj suche!
Gdybym mu posypała mięso suchą karmą, zmiótłby z szybkością światła.
Ale się zawzięłam. W trakcie naszej kolacji ustawię mu miseczkę na stole i wtedy, zrezygnowany zje.
Ciężka sprawa z tym suchym :placz:

Może wrzuć parę chrupek do młynka i tym chrupkowym pyłem przysmaczaj mięso.

Kiedyś już ktoś mi taką metodę polecał, może faktycznnie spróbuję.

A kolacja zjedzona :roll:

Bo po pół godzinie ostentacyjnego focha, bieganiu po blacie z opr pod naszym adresem, zauważył, że albo mięso albo wcale. To zjadł, z łaski

Dziękuję Gosiu :1luvu:

i wzajemnie

Dziękuję Gosiu :1luvu:

U nas dzisiaj zimno, brrr

Zdjęcia może nie najwyższych lotów, ale jakieś są

Nodi to bandyta i szantażysta oraz damski bokser. Wczoraj zażądał śniadania o 6.30, o nie kolego, pomyślałam, jak was zacznę karmić to już nie zasnę a 6.30 to nie jest moim zdaniem pora dla ludzi. Poszłam, zawinełam się w kołderkę i słyszę, że Nodi tłucze Nemi. Okropnie tłucze.
Siadam na łóżku i widzę, że szantażysta stoi już w przedpokoju i mówi - no widzisz? Wstajesz i karmisz czy mam ją tłuc dalej? :twisted:

A poza tym jest kochanym kotkiem. Mama zachwycona bo jest jedyną osobą, którą on adoruje. W związku z tym jest głaskany, pieszczony, wysłuchuje wyrazów uwielbienia i łaskawie je przyjmuje

Mamę achwycają zwłaszcza jego białe porteczki. Stad zyskał nowe imię - Portala albo pan Portaliński

Tak więc Nodi od du*y strony, choć na tym akurat zdjęciu porteczki nie tak piękne jak w rzeczywistości

Z obu stron Nodi jest uroczy :1luvu:

O! To się przyda

Dzisiaj Kocio urządził nam o poranku jesień średniowiecza :ok:

Kilka dni temu mama umówiła się na kontrolę. Dojechała z Kociem do gabinetu, a ten zaczyna charczeć. Wet mówi, że charczy bo się dusi i nie może złapać powietrza - może serce, może płuca za chwilę RTG :strach:

Mama dzwoni do mnie w trakcie wizyty bo została z Kociem w gabinecie. Mówi, że jest stan zagrożenia życia, że nie wie ile jeszcze czasu spędzi w lecznicy, nie wie czy wróci do domu z Kociem. No dramat.

Krew pobrana. W pyszczku lekki bardzo stan zapalny bo ułamała się korona ząbka, został korzeń, może przeszkadzać i powodować dyskomfort. RTG nie zrobiono bo wet finalnie stwierdził stres i bał się, że Kocio będzie się tak nakręcał, że po prostu ten stres go zabije.
Jutro mama jedzie do doktora bez Kocia, będą radzić co i jak dalej.

Im dłużej Kocio jest z mamą, tym gorzej znosi wizyty u weta. Dzisiaj to było jakieś ekstremum. Po powrocie do domu i wypuszczeniu z transportera kot jak nowy. Zadowolony, głodny, ocierający się o nogi.
Kocio kiedyś miał dom, który stracił. Mieszkał w piwnicy u mamy zanim trafił do niej do domu. Był zadbany, więc pewnie była to smutna historia z utratą opiekuna w tle. Ile ma lat, nie wiemy. Nie lubi wizyt u weta, to pewne, ale my myślimy, że on obawia się utraty domu i ta obawa narasta.
Podniósł dzisiaj ciśnienie sobie, podniósł mamie, podniósł mnie.
Ale nic to, ważne, żeby było dobrze.

Teraz. gdy opadły mi nerwy, jestem jak wyżęta szmata

Moje koty XIX. Druid ['] Zawieszka ['] Dżygit [']Kocio [']

Kto przegląda forum