Mami i pustka- żegnaj Cosieńko...

Nie wiem czy bym tak chcial - blisko rok nie moglem patrzec na zdjecia Mopika po jego odejsciu, bo mnie zaraz deprecha dopadala. Musialbym wiec z rok nie wychodzic do ogrodu... Sam nie wiem.

Ja bym chciała...

Wróciłam i doczytałam… Ogromnie żal…

A dla mnie to nie ma znaczenia. Moje koty nie mają grobów. Groby mam w sercu, znicze palę na balkonie...

Lifter pisze:Nie wiem czy bym tak chcial - blisko rok nie moglem patrzec na zdjecia Mopika po jego odejsciu, bo mnie zaraz deprecha dopadala. Musialbym wiec z rok nie wychodzic do ogrodu... Sam nie wiem.

To zależy. Wszystkie moje futra są pochowane na działce w miejscach gdzie spędzały najwięcej czasu i tam zawsze wszystko kwitnie. Nieważne co za chwast mama posadzi- kwitnie i pięknie rośnie. Na początku jest ciężko, ale mimo wszystko ma się je przy sobie. Z Chiko takiej opcji mieć nie będę. Chce mieć ją zawsze blisko siebie.

Dobrze że Cosia śpi pod swoimi iglakami...Chociaż wiadomo że to tylko takie miejsce symboliczne, bo Cosia wcale teraz na pewno nie śpi - pewnie tam gdzie jest wybrała się na nocną przechadzkę, może nawet troszkę poluje. Jest tam i jednocześnie jest wszędzie, w sercu Czitki, w każdym zakątku domu, w naszych sercach i pamięci.W ogrodzie i gwiazdach. Szczęśliwa i zdrowa.

Pięknie Jolu napisałaś, wszyscy piszą pięknie.
A Cosi....Cosi nie ma wszędzie :cry:

Siedzimy sobie wieczorami w ogrodzie, ja i moje i nie moje koty. I rozmawiamy, wspominamy, nasłuchujemy, wyczekujemy...zawsze się coś dzieje, wczoraj przyszedł Malutki, a potem baaaardzo duży

I Nulka była i Silver zajrzał. Ale nawiał, do siebie pewnie.
Lubię gdy jesteśmy blisko, ja i One. Oni.
My. I gwiazdy późnym wieczorem.

Dobrze że odwiedza Cię Malutki jeżyk, Nulka, Silver. A nawet Duży przydreptał. Dobrze tak posiedzieć wieczorem z tymi których nie ma, dobrze chociaż smutno... Trzeba tylko pamiętać, że to nie jest rozłąka na zawsze.

Takie chwile są cenne, naprawdę. Wyciszają. Dają poczucie łączności ze wszystkimi, tymi co są obok i tymi na górze, co tez są, ale inaczej. Zaczarowany ogród pozostanie cudownym miejscem i będzie roztaczać swój czar :201461

czitka pisze:Pięknie Jolu napisałaś, wszyscy piszą pięknie.
A Cosi....Cosi nie ma wszędzie
Siedzimy sobie wieczorami w ogrodzie, ja i moje i nie moje koty. I rozmawiamy, wspominamy, nasłuchujemy, wyczekujemy...zawsze się coś dzieje, wczoraj przyszedł Malutki, a potem baaaardzo duży
I Nulka była i Silver zajrzał. Ale nawiał, do siebie pewnie.
Lubię gdy jesteśmy blisko, ja i One. Oni.
My. I gwiazdy późnym wieczorem.

Tak bardzo jej nie ma...

madrugada pisze:
czitka pisze:Pięknie Jolu napisałaś, wszyscy piszą pięknie.
A Cosi....Cosi nie ma wszędzie
Siedzimy sobie wieczorami w ogrodzie, ja i moje i nie moje koty. I rozmawiamy, wspominamy, nasłuchujemy, wyczekujemy...zawsze się coś dzieje, wczoraj przyszedł Malutki, a potem baaaardzo duży
I Nulka była i Silver zajrzał. Ale nawiał, do siebie pewnie.
Lubię gdy jesteśmy blisko, ja i One. Oni.
My. I gwiazdy późnym wieczorem.

Tak bardzo jej nie ma...

Kubuś Puchatek to ładnie określił.

Dopiero teraz przeczytałam, bardzo mi przykro

. Trzymałam kciuki za zdrówko Cosi. Tak bardzo przykro gdy nasze zwierzaczki odchodzą

.

MaryLux pisze:
madrugada pisze:
czitka pisze:Pięknie Jolu napisałaś, wszyscy piszą pięknie.
A Cosi....Cosi nie ma wszędzie
Siedzimy sobie wieczorami w ogrodzie, ja i moje i nie moje koty. I rozmawiamy, wspominamy, nasłuchujemy, wyczekujemy...zawsze się coś dzieje, wczoraj przyszedł Malutki, a potem baaaardzo duży
I Nulka była i Silver zajrzał. Ale nawiał, do siebie pewnie.
Lubię gdy jesteśmy blisko, ja i One. Oni.
My. I gwiazdy późnym wieczorem.

Tak bardzo jej nie ma...

Kubuś Puchatek to ładnie określił.

"Im bardziej zaglądał do środka, tym bardziej prosiaczka tam nie było..."

Bastet pisze:
MaryLux pisze:
madrugada pisze:
czitka pisze:Pięknie Jolu napisałaś, wszyscy piszą pięknie.
A Cosi....Cosi nie ma wszędzie
Siedzimy sobie wieczorami w ogrodzie, ja i moje i nie moje koty. I rozmawiamy, wspominamy, nasłuchujemy, wyczekujemy...zawsze się coś dzieje, wczoraj przyszedł Malutki, a potem baaaardzo duży
I Nulka była i Silver zajrzał. Ale nawiał, do siebie pewnie.
Lubię gdy jesteśmy blisko, ja i One. Oni.
My. I gwiazdy późnym wieczorem.

Tak bardzo jej nie ma...

Kubuś Puchatek to ładnie określił.

"Im bardziej zaglądał do środka, tym bardziej prosiaczka tam nie było..."

Tak

Postanowiłam przeczytac wszystkie watki , w których Czitka pisze o swoich kotach. Jestem chyba przy 5, nie pamietam dokładnie, ale jest rok 2009 , dokładnie Cosia jeździ na taczce z drzewem , (niestety zdjęcia się nie otwierają.) . Szczęśliwe życie miały Twoje koty. Nie mogę się doczekać kiedy doczytam skąd się wzięła Manula Pasiu i Bratu.

Mami i pustka- żegnaj Cosieńko...

Kto przegląda forum