Kotomania XII-Antosia [*] , Pynia[*] Adele rujka:(

Ale ja nie moge przestać o tym mysleć :cry:

Tak Małgosiu-dzisiaj pochowałam resztę rzeczy,zostały tylko koce,suszące się na suszarce i ręczniki,resztę zdezynfekowałam,kroplówki,wlewniki wyrzuciłam,pozostałe strzykawki i igły schowałam.

Pewnie, że nie możesz przestać myśleć i nie przestaniesz. Ale widok rzeczy wywołuje łzy, coś o tym wiem.

Nie będę nic pisać bo wiesz że rozumiem sytuację, dlatego tylko pozdrawiam

Witam hutek :1luvu:

-tak-Ty niedawno przeżywałeś to samo

jeżeli chcesz zobaczyć moją kocie po roku i nową domowniczkę zapraszam na mój wątek

kocurzyca41 pisze:Cześć Kasiu wieczorową porą.Nie miej żadnych wyrzutów sumienia...bo nadzieja umiera ostatnia,a tonący brzytwy się chwyta.Skąd mogłaś wiedzieć,że walka Antosi z chorobą jest skazana na porażkę? Zawsze gdzieś na dnie serducha tli się iskierka.Gdybyś nie walczyła o nią do końca,też byś sobie coś zarzucała.

to prawda. Teraz sobie zarzucasz, ze pozwolilas jej tak dlugo cierpiec, a jakbys wczesniej pozwolila jej odejsc, bez proby walki o nia-to bys sobie zarzucala, ze za wczesnie, zbyt pochopnie podjelas taka decyzje, ze sie poddalas, ze nie dalas kotuni szansy!

Mnie tylko nurtuje jedno pytanie: czy nie myslalas o poddaniu jej cialka sekcji? Moze to daloby ostateczna odpowiedz, co tak naprawde kotuni bylo i pomogloby moze uniknac podobnych sytuacji na przyszlosc?

Nie Ola-nie mam kasy-poza tym kto mi w niedzielę zrobiłby sekcję i to w Ostródzie,gdy pracują tylko 2 godziny????
A poza tym jak uniknąć czegoś, co powstaje w wyniku mutacji-nikt nie zna takich metod!
I jak unikać?????

Hutek-dziękuję-zaraz idę zobaczyć Miecię.