Re: Smoczydła (foto). Pożegnanie Misi :'(

[alus1]

oj tak mi też brakuje aportowania Myśki które sie skończyło wraz z Neronkiem

Piękny grzdylek te kocięce zabawy są rewelacyjne

[smoczyca3g]

Tiaaa... Myszka wystarczała mu wtedy na jakieś 20 minut

[MarciaMuuu]

My taką zmaltretowaną myszkę nazywaliśmy kleszczykiem

[smoczyca3g]

Dziś ciąg dalszy opowieści o zabawach Gabrysia.
Wcale nie męczącą dla kotka, za to wielce stresującą dla pańci była zabawa w chowanego. Z pewnością same nie raz przeżyłyście Cioteczki palpitacje serca, bo KOT ZNIKŁ! Był i nie ma Gdzie się ta mała menda schowała??
Nawet nie wiecie, jak się cieszę, że teraz Gabrych jest dużym kocurem, który nie ma zbyt wielu zdolnych go pomieścić kryjówek

Tu się schowam! Ciekawe czy mnie zobaczy za tym świecznikiem i słoniem?


Cooo? Tak szybko mnie znalazła?

O, nie! Następnym razem bardziej się postaram!

* * * * *

Ha! Zaraz wraca z pracy! Schowam się pod stołkiem i tym razem mnie NIE ZNAJDZIE!


He he! Długo już szuka... A ja tu sobie cichutko siedzę...


No dobra. Nie poradzi sobie, więc wylezę z drugiej strony. I tak WYGRAŁEM!!!

[MonikaG]

Co prawda to prawda - palpitacja serca gwarantowana. Mój Kacperski (przypominam 6.5kilo żywej wagi kota) potrafi mi się tak chować do dziś Sama nie wiem jak on to robi

[JoasiaS]

:ryk:
Co prawda to prawda - palpitacja serca gwarantowana. Mój Kacperski (przypominam 6.5kilo żywej wagi kota) potrafi mi się tak chować do dziś Sama nie wiem jak on to robi

Kot potrafi

Boską minkę ma mały Gabryś na tych fotkach

[Monostra]

Nawet nie wiecie, jak się cieszę, że teraz Gabrych jest dużym kocurem, który nie ma zbyt wielu zdolnych go pomieścić

Oj naiwna, naiwna, naiwna...

[smoczyca3g]

Boską minkę ma mały Gabryś na tych fotkach

Niooo Kocham go za nie do tej pory tak ma

[smoczyca3g]

:lol:

Nawet nie wiecie, jak się cieszę, że teraz Gabrych jest dużym kocurem, który nie ma zbyt wielu zdolnych go pomieścić

Oj naiwna, naiwna, naiwna...

Myślisz?

No dobra, i tak już gdzieś na forum pisałam jak duży jest teraz Gabrych
Otóż to małe kocię, które mieściło się pod stołkiem w kuchni obecnie jest 7-kilogramowym, 90-centymetrowym (od noska do końca ogonka w linii prostej) Gabrychem, zajmującym prawie cały kuchenny stół :

[Avian]

Słodki, słodki, słodki .... Gabryś

Kocham słodycze

[alus1]

Ale piękny wielgachny Kocurro
taka kuleczka malutka buszująca
i długachny jaki

[JoasiaS]

Kawał chłopa

[JoasiaS]

A co dziś?
Widzę, że nadal bawimy się w chowanego...

[alus1]

Dzień doberek Smoczydła

[smoczyca3g]

Dzieńdoberek
Wczoraj miałam gorący dzień... W pracy młyn, potem załatwianie paszportów i trochę czasu spędzonego w urzędzie wojewódzkim.
Potem akcja ratowania kota...
Samą akcję przeprowadzała Magda (już Ją tu przedstawiałam a raczej Jej koty ) razem z Fioną i podejrzewam, że z Gemem? Fiona popraw, jeśli się mylę
Magda w drodze do domu znalazła na popularnej "Sienkiewce" zabiedzonego biało-rudego kota. Ponoć bardzo podobnego do jej Frania - już go znacie z dzieciństwa, poniżej obecna fotka:



Znaleziony kot prażył się w słońcu, nie reagował na zaczepki Magdy... Z bliska zauważyła, że jest bardzo zaświerzbiony, na "kicianie" ledwo otworzył powieki, przy czym trzecia powieka pozostała zamknięta. Magda podniosła alarm - zadzwoniła do mnie - ja skierowałam Ją do Fiony... Ponieważ wiem jak potwornie zakocona jest Fiona, podjęłam decyzję: w razie czego biorę na tymczas od niej jednego kota!
Wiedziałam, że TŻ nie zgadza się na 3ego kota Liczyłam jednak, że na DT, mimo wcześniejszej niechęci, uda mi się go namówić.

Po kilkunastu minutach miałam telefon od Magdy: kot zabrany do weta, choć okazał się żywotniejszy niż poprzednio wyglądał

Nie minęło wiele czasu, gdy dostałam telefon od Fiony: Rudolf u weta na obserwacji. Którego kota od niej biorę?
Powiedziało się "A", trzeba powiedzieć "B"
Już od dłuższego czasu przyglądałam się kieleckim kociakom szukającym domu... W oko wpadła mi Weja Tak się też składa, że u Fiony są dwa koty w dużych klatkach - takich jaka będzie potrzebna dla Rudolfa. W jednej z nich jest właśnie Weja

Z duszą na ramieniu zaczęłam rozmowę z TŻ-tem... NIEPOTRZEBNIE! Roześmiał się tylko, pokiwał głową z politowaniem i zapytał: od kiedy?

No i z tym OD KIEDY jest mały problem... Poradźcie Ciotki!

Oba Smoczydła akurat miałam odrobaczać i szczepić (za chwilę jadę do Kielc po stosowny preparat). Jutro zabieram je na badania krwi i... jak się uda... moczu. Miałam zabrać dziś, ale jak ta ciapa ciapowata nie pomyślałam i nakarmiłam rano koty
Po odrobaczaniu dwa tygodnie i szczepienie, potem 2 tygodnie na zdobycie odporności... Nie mamy tyle czasu. Rudolf raczej nie zostanie długo w 4łapach
Od Fiony wiem, że Weja jest zdrowa. Moje też nie wykazują żadnych objawów chorobowych.

Jak myślicie? Mogę od razu dołączyć Weję? To będzie bezpieczne dla obu stron? Czy może lepiej na początek je rozdzielić??