Krowa Niezłomny. 16 lat 9 m-cy 19 dni i już. Tom II ostatni

O jak kot mruczy to dobry znak.

Ja po tym poznaje że coś moim jest jak nie mruczą przy głaskaniu

Kciuki bezustannie trzymamy

Aia, kciuki za Krowia trzymamy i mnóstwo dobrej energii ślemy.
Cieszcie sie soba jak najdłużej.

Ach, dzisiaj mija 600 dni wspólnego pożycia z Krowiem. Taki niewielki wycinek czasu z mojej i jego wędrówki po tej ziemi. W majówkę leżeliśmy na dywanie i szczerze sobie rozmawialiśmy, mówiłam Mu że chyba nie uda się dotrwać do tego momentu razem, ale ile by tych chwil nie było, były one fajne i dobrze Go mieć u boku.

Asiu, podczytuję od dawna Krowia wątas. Lubie jak opisujesz Wasze zmagania. Trzymam kciuki za jak najwięcej jeszcze dni razem ale mam świadomość, że ciężki czas przed Tobą.

Udało się dotrwać do tego 600-ego dnia, zatem z całego serca życzę Wam jeszcze jak najwięcej wspólnych dni. Takich bez bólu i cierpienia. Ucałuj proszę Dziadka ode mnie.

Hej jak tam sie czujecie?

Ta cisza mnie przeraża :-(

Niby brak wieści lepsze niż gorsze ale dziś już się martwię

Pewnie Kró zajmuje każdą chwilę wolną. Ciepłe myśli przesyłamy Aia.

Nie ma już Krowia. Umarł, choć bardzo chciał żyć wiecznie i zostać nieśmiertelnym.
Zabrakło Mu tylko jednego oddechu.
Najwaleczniejszy, najtwardszy zwierz, jakiego spotkałam. Prawdziwy niezłomny. Odszedł na swoich warunkach, głaskany, tulony, w nocy w domu, pod rozgwieżdżonym niebem i przy śpiewie słowika.
Umyłam Go (za co z pewnością zostałam zrugana po tamtej stronie, że 5 minut Go nie ma, a już się wyprawia rzeczy, które urągają kotu), wyczesałam (nie było po Nim widać słabości, sierść pięknie lśniła, ciało było silne, mocne) wysprzątałam cały dom, żeby najdrobniejsze ślady choroby zniknęły i od świtu do ranka leżeliśmy ostatni raz razem na kanapie żegnając się. Potem Kró pojechał pożegnać się ze swoim pierwszym Panem.
Pozostawił po sobie nie jedno złamane serce i nie jedna osoba teraz wypłakuje oczy.
Dla mnie był kotem idealnym i bardzo dziękuję, że mogłam dzielić swoje życie z Nim. Będzie mi Go niewyobrażalnie brakować, Jego sposobu bycia i tego, że zawsze był u mojego boku.

Dziękuję Wam za ciepłe myśli, a w szczególności Agnieszce, Hani i Piotrowi za czynną pomoc.

Wątek się smutno nie zakończy. Jeszcze pozostało kilka wspomnień, którym należy się publikacja. Niech Kró zostanie zapamiętany, jakim był za życia.

No i płaczę. :cry:

Aia. Tak szkoda... Tak...
Kochany Krow. Dalas mu co najlepsze...

Mój Pierwszy Kot był takim stworzeniem, tak ściśle związanym ze mną i z moim życiem. Bardzo bolało jak odszedł. Ale nie każdy człowiek spotka Kota Przyjaciela. Kró pozdrów ode mnie mojego Szaraczka.

Poryczałam się, ale taki wspaniały Kot zasługuje na opłakanie i pożegnanie.
Będziemy Cię pamiętać Krowo!
Aia trzymaj się i dzięki za Krowie relacje :201494

Smutno.
Mamy dzięki Tobie piękne wspomnienia i takiego Kró zapamiętamy :201461

Trzymaj się twardzielu dozobaczenia :201461

Krowa Niezłomny. 16 lat 9 m-cy 19 dni i już. Tom II ostatni

Kto przegląda forum