ana pisze:Hmm, FIP to ponoć zapalenie otrzewnej i wysięk jest do otrzewnej
A może mała ma po prostu zapalenie płuc -- stąd wysięk do opłucnej?
Dziwni ci lekarze.
Kto da więcej?
Pumo, na Twoim miejscu podchodziłabym z dużą ostrożnością do ww. diagnoz. I na pewno nie decydowałabym się zbyt pochopnie na kroki ostateczne.
No nie, dotąd była mowa tylko o białaczce. Która m. in. może powodować powstawanie guzków białaczkowych, a jeśli wypadną w okolicy węzłów chłonnych, to może się z tego zrobić chłoniak.
No i właśnie - FIP mnie, laikowi co prawda, tu za cholerę nie pasuje - doczytałam o tym wysięku do otrzewnej, tego tu nie ma. Akurat wspomniany wet jest dobrym chirurgiem, ale diagnoz wolę słuchać w wykonaniu pracujących u niego wetek.
I nie jestem szczególnie wyrywna do podejmowania decyzji ostatecznych bez dodatkowych konsultacji - dlatego zapisałam nas do Jagielskiego, który ma solidną renomę. Dostałam w tym celu wszystkie materiały z leczenia, cały wypis, włącznie z dzisiejszym rtg płuc i opisem płynu (analiza mogłaby być, ale dopiero gdzieś hen w tygodniu). I jeśli on mi powie, że nie podejmie się nic zrobić, to mu chyba uwierzę. No tylko że najbliższe okienko w jego grafiku było w poniedziałek...
Zapalenie płuc może być bez gorączki? Bo gorączka pojawiła się tylko na samym początku i od tej pory temperatura jest w normie, kociej oczywiście.
A, i dopytywałam się o ten AP - ponoć wykracza poza normę raczej w przypadkach poważnych, zaawansowanych chorób nowotworowych, raka kości na przykład. Tu tkanka nowotworowa, jeśli nawet jest, nie jest tak mocno rozrośnięta i "gęsta", żeby zaburzać wynik. Jakoś tak.
Szef przychodni, znaczy się. Wyszło mu po kolorze tego płynu, co go z płucek małej wyciągnęli 
Wetka stwierdziła, że znacznie mniej żółtawo w uszkach. Ją też ciut zdziwił pomysł z FIPem 
Pewnie sama się odezwie, ale była zadowolona z panów kocurów, dobrze odpasionych i lśniących 
Zabrała się z nami do lecznicy - oprócz Panny pojechał Funio, na kontrolę i szczepienie białaczki (wetka była zachwycona jego stanem, ani śladu kataru). Maleńka dziś co prawda znów trochę szybciej oddycha, skórka rano była trochę mało elastyczna, ale poza tym niczego sobie: futerko wylizała do połysku, rano porcyjkę mięcha zjadła, żwawa była i skacząca (koniecznie chciała przywitać się z wujaszkiem, wskoczyła na jego przenoskę i zaglądała od góry). Jej własną przenoskę uznała za jednocześnie przenośną kuwetkę i wchodziła do niej za każdym razem, kiedy jej się chciało siusiu (na szczęście miałam kilka zapasowych podkładów). To bardzo grzeczny kotek jest 