Mami i pustka- żegnaj Cosieńko...

Uff, dobrze, że napisałaś. Wynik - tak, mogło być gorzej, oby nie odrastało! :ok:

Blue niezawodna, jak zawsze :1luvu:

Dzięki za wsparcie, to dużo. I bardzo ważne.
Musimy się trzymać, nie ma innej opcji. Mam, pomimo wszystkich moich zawirowań, trzeźwy osąd sytuacji. Nie wiem czy będzie odrastało i kiedy, oby nie, albo bardzo powolutku. Z mięsakami jest trudno, wiem sporo niestety, Mama wiele lat temu...właśnie mięsak :cry:

Teraz trzymamy kciuki za małe kroczki, czyli zagojenie uszka, za to, aby te szwy się nie rozeszły znowu.
Żeby można było bezpiecznie zdjąć kołnierz i żeby Cosieńka wróciła do normalnego życia.
Oby jak najdłuższego. Bez bólu i cierpienia. Ogród czeka!

Tak, małymi kroczkami do przodu! :ok:

Blue

najbardziej pocieszające jest, że male prawdopodobieństwo przerzutów i że wyciete dokladnie .
Czyli po prostu będzie dobrze :ok:

Jak dobrze że są wieści od Was:) I jak dobrze że odwiedziła Cię też Blue w tych trudnych chwilach. A Cosieńka jest silna i dzielna i na pewno będzie dobrze! Z uszkiem porządek zrobiony, niech się goi i niech się nie waży nic odrastać :ok:

Czitka - bardzo się cieszę że mogłam Was odwiedzić, pomiziać Cosię moją kochaną i tak dzielną, Tobie pozawracać głowę abyś choć na chwilę troszkę mniej martwiła się całokształtem.
Uszko goi się ładnie, nie boli, nie wygląda to źle

Jak sama wiesz - wynik mógłby być lepszy ale mogło być i znacznie gorzej, było co uciachać, zmiana wycięta w całości, bez komórek złych na obrzeżach. Akurat na uchu to ten nowotwór nie bardzo ma gdzie wypuszczać swoje odnóżki. I dobrze mu tak!
Trzymam kciuki za dużo spokoju dla Was :ok:

Misia [*] u mnie 28.04.2017-14.06.2018

Ciężko. Cosia ma już tak dosyć kołnierza, że nawet kiedy zdjęłam jej na chwilę popołudniem, aby chwilkę odetchnęła, to nawet nie chciała się ruszyć. Umyła łapkę i pysio i grzecznie leżała pół godziny koło mnie w Hiltonie, ona jest już zrezygnowana. Stres ją wykończy. W środę do kontroli, uszko zagojone, alo co się wydarzy jak zdejmiemy kołnierz , nie wie nikt.
Nulka nie je. Albo zmieniła stołówkę, albo poluje, albo jest chora, aczkolwiek na chorą nie wygląda.
Daję jej różne saszetki, mięsa, suche - nic. Upały? Cosia w kołnierzu? Nic nie mogę zrobić

.
Silver to piękny kot na straty. Chodzi tu po ogrodzie, albo na działce Działka i zawodzi. Głodny jednak. Do tego wszystkiego boli łapka, tylna. Utyka. Oswajalny na pewno. To nie dzik.
Apeluję kolejny raz do wszystkich. Nikt nie weźmie Silvera? Gusiek1 zadeklarowała, że ewentualnie dowiezie...Nie ma problemu ze złapaniem go, właściwie lezie w ręce, ale ja rąk nie wyciągam.
Uwierzcie mi, nie mam już siły na żadną opiekę nad kolejnym kotem. Żadną.
Wiem, źle to o mnie świadczy na naszym forum. Trudno. Biorę na klatę. Ale taka jest smutna prawda.

Silver. Szuka domu. Bardzo szuka. Marnieje w oczach

Gorąco jest, stąd pewnie brak apetytu.

Też myślę że raz gorąco, a dwa Nulka na pewno poluje. A Cosia, no jest biedulka, bo i gorąco i kołnierz. I z tego ciepła też może nie chce jej się ruszać, nawet mi nie chce się ruszać a co dopiero koteczce w podeszłym wieku. Micia też cały dzień śpi albo leży jak nieprzytomna, aż sprawdzam nieraz czy oddycha.Porozstawiałam dodatkowe miski z wodą po mieszkaniu żeby zachęcić do picia. Jak kołnierz się już wreszcie zdejmie i Cosia zobaczy że to już nie na chwilę tylko, to na pewno humor jej się poprawi !
Silvera wziąć nie mogę choćby ze względu na moją babcinkę, to już byłby zbyt wielki stres dla niej. Ale pewno nikt na forum nie myśli że źle o Tobie świadczy brak gotowości na kolejnego kota.

No pewnie, przecież wszyscy tak mamy - ja też nie mam siły na kolejnego kota (jak czitka) i nie mogę fundować stresu moim staruszkom (jak Silverblue). Człowiek siebie nie przeskoczy.
A może Silverovi zrobić ogłoszenie na OLX? Takie promowane? Tylko trzeba mieć przynajmniej 8 ładnych zdjęć i napisać wzruszjącą historyjkę. A potem rozmawiać ze zgłaszającymi się osobami. Czas na adopcję nie jest dobry, bo już się pojawiły kociaki, ale warto spróbowac. No i Silver musiałby byc wykastrowany.

Silverblue, toż to nie do Ciebie propozycja, ja wiem, co znaczy staruszka w domu, żadnych dokoceń, tego się nie robi seniorom o czym niestety dokładnie się przekonałam

Tu jest tyle osób zaglądających, tyle potencjalnych domów...Silver jest prokoci, on jest grzeczny, delikatny taki. I śliczny.
Jolu, nie. Żadnych kastracji, wetów, stresów, przetrzymywań, emocji, nie. Mi już nie wolno

Ogłaszać też nie będę, nie dam rady odbywać dziesiątek rozmów z nie wiadomo kim i oddawać kota z prawem zwrotu na drugi koniec Polski, nie mam na to siły ani czasu. Takiego czasu w życiu.
Marzy mi się jedynie dla Silvera dom forumowy. Wiem, bardzo trudno. Tak, żeby Silver poszedł w dobre, sprawdzone ręce. Nasze takie. I niekoniecznie w ciemno. Można do mnie przyjechać, poobserwować go, zakochać się albo nie. Bez zobowiązań. Zapewniam wikt i opierunek.
Nie, nie chcę nikogo szantażować. Po prostu piszę, jaka jest sytuacja i co mogę. To znaczy-nic nie mogę. Nie jestem w stanie zapewnić Silverowi opieki. Pozostaje liczyć na cud...
Miałam siłę i zdrowie opiekować się kotami przez ostatnich ponad dwadzieścia lat. Akumulator się wyczerpał, baterie padły

Teraz mam Cosię i Nulkę i zapewnię im absolutnie wszystko, co możliwe, jak każdy z nas swoim kotom. I na tym niestety koniec

Z lepszych wieści-Nulka je! Nie to suche proponowałam :evil:

. Chodziło o Josere senior, miałam nierozpakowane 2kilo. Nasypałam na tarasie i pyszne! Ale przy okazji na mnie nasyczała jedząc

.
Bo zupa była za słona!

Rozumiem, Olenko. Tak tylko proponowałam, na wszelki wypadek. No nic, to będziemy podrzucać wątek i czekać... i wstawiać zdjęcia... :201461

Niestety, forum nam się postarzało nieco... Ludzie starsi i koty. A wtedy trudniej decydować o adopcji.

Porobię mu trochę fotek, może ktoś się zakocha jednak. Silver może być kotem domowym, on się tu pcha na włości, tylko czeka na zaproszenie. I ma piękne, srebrne futro, taki typowy whiskas...

Mami i pustka- żegnaj Cosieńko...

Kto przegląda forum