Dorota pisze:Femka pisze:ziemowit pisze:chciałem coś napisać, alem się ugryzł w klawiaturęFemka pisze:zosia&ziemowit pisze:Ja nie wiem czemu Ty pozwalasz tak kłuć te biedne kotyFemka pisze:Ale trzy zaszczyki musowo musiały być![]()
![]()
wetka bardzo prosiła, czy by se nie mogła kujnąć
to niech se kobita kujnie Milusię
gorzej, jakby z cocarboxylazą dla mnie wyjechała
FOCH
A płopos...
Obsmialam sie jak nutłia:
foszyć sięDzień dobry!
Obecnie bardzo często spotyka się w uzusie czasownik foszyć się, używany jako synonim związków wyrazowych stroić fochy, obrażać się. Domyślam się, iż etymologicznie wiąże się z rzeczownikiem fochy, czyli 'dąsy, kaprysy, grymasy'. Chciałabym się dowiedzieć:
– jakie dokładnie ma znaczenie,
– czy jest to błąd językowy, czy już forma dopuszczalna?
Pani domysły nt. znaczenia i pochodzenia słowa foszyć się wydają mi się trafne. Jego związek znaczeniowy i formalny ze słowem fochy jest wyraźny, por. podobne formacje strach – straszyć, ruch – ruszyć i in. Sądzę, że mamy tu do czynienia z formą poprawnie zbudowaną, lecz mało jeszcze rozpowszechnioną. Na razie brak jej w słownikach języka polskiego, a także w Korpusie Języka Polskiego PWN.
- Mirosław Bańko, PWN
wątek B.K. a nowoczesna polszczyzna

nie miałam pojęcia, że Szczypiory tak sie przyczynią do rozwoju ojczystego języka
