Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

Mój pierworodny, pers Marcel nigdy niczego nie strącił.
A był o dziwo wysokopienny, a slalomy po meblosciankach(lata 90te) między wazonikami,i innymi serwisami uskuteczniał w niejednej gościnie.
Lubił wszystkich i nie bał niczego. Zawsze zapraszano mnie z kotem.

Niektóre koty toporność mają w sobie. Himalaya, szczupła delikatna panienka, też idzie jak czołg.

Romiś też ma ten problem - potrafi PRZEZ PRZYPADEK zepchnąć doniczkę większą od mojej głowy :twisted:

.

Innymi słowy: kocia zgrabność niejedno ma imię

Po kilku dniach na miejsce Czechów wprowadziła się rodzinka z Zagrzebia. Bardzo sympatyczni, przywitali się, przedstawili, pogadaliśmy. Uprzedziłam, że Marlon może im wpadać do pokoju jak burza piaskowa, więc jeśli sobie nie życzą, musimy wzajemnie drzwi pilnować, ale jak nam się nie uda, to z góry sorry. Pozachwycali się, dopytali, czemu ten kot taki wielki (jakoś miaukonowate nie są w Chorwacji dobrze znane, na ogół na plaży przybiegają Niemcy z pytaniem, czy to maine coon, a jak kiwam głową, że Jawohl, bo przecież nie będę im zawile po germańsku tłumaczyć, że sierściuch z Sopotkowa i kennkarty nie ma, choć na wygląd to rasowy aryjczyk, a i z zachowania może robić za miaukuni wzorzec z Sevres: przyjazny, rozważny, opanowany, towarzyski pso-kot.
Ale w zasadzie mogę mówić, co chce, bo bywszy eksplorator czeskiej enklawy i koneser wody z czeskiej toalety, tym razem nie chce rudego tyłka ruszyć z pokoju, a wyniesiony na balkon prytulił się do królewskich stóp jak Mort i cały rezon stracił.
Trochę mi szkoda pierwszego wrażenia, ale... chyba ufam kotu.

Kotu trzeba ufać !

I nigdy się nie zawiodłam :ok:

kot wie, co dobre. Widocznie poprzedni sąsiedzi, jako właściciele kotów, wydali mu się bardziej bezpieczni

Chyba tak. Poranek kawowy w toku, a kot w domu siedzi

Strachy jednostronnie przełamane. Znaczy Marlon twierdzi, że on tu jest Panem i Władcą na Krańcu Świata i najpierw niepostrzeżenie w czasie mojej pogawędki o inflacji w Europie wyszedł na przechadzkę, a skoro nie doczekał się pościgu, to wielce oburzony wrócił, z płatkiem białego oleandru na rozczochranej głowie! (tak, wiem, oleandryna to jedna z najsilniejszych trucizn! - słuchałam ostatnio "Sierżanta Cuffa", nie wiem, który lepszy: Szyc czy Lubaszenko). Dowiedziałam się wtedy dwóch rzeczy: że Marlon wie gdzie mieszka i umie wrócić, oraz że Młody stosuje się literalnie (i nieco bezmyślnie) do wpajanych zasad: "tak, chciałem ci powiedzieć, że Rudego nie ma w pokoju, ale zawsze się wściekasz, że dzieci nie mogą się wtrącać do rozmowy dorosłych". Noż kurka, tak! Ale nie w sprawach życia i śmierci. I Młody znowu zarobił wygawor etyczno-moralny... Niektórzy zawsze mają w plecy.
W każdym razie od tej pory Marlonek radośnie usiłuje spenetrować zawartość chorwackiego pokoju, a mały Chorwat bardzo się go boi, bo wygląda "like small teddy bear" :mrgreen:

Córcia właściciela to samo. I tylko niemieckie maluchy na plaży biegną radośnie: "Is it a maine coon?" No mówię, że "yes", bo przecież nie będę dzieciaków wprowadzać w zawiłości sopotkowskiej adopcji, ani uświadamiać, że "rasowy=rodowodowy".

Można powiedzieć, że Marlon ma udane wakacje

Jaki roztropny kot :ok:

jolabuk5 pisze:Można powiedzieć, że Marlon ma udane wakacje

Jak to powiedział mój Tatko: "a to się kotu udała rodzina zastępcza" :ryk:

"Uwielbiam zapach napalmu o poranku" - mógłby powiedzieć Marlon, który aktualnie leży pod łóżkiem w nastroju co najmniej orgazmicznym, wyciąga łapki na całą długość, a na pychu odmalowuje mu się błogostan.
Nie bójmy się tego słowa, ze słodkiego Marlonka wyszedł dziś psychopatyczny morderca! Czyli jak to kot. Wszystkie one to wredne dranie.
Ta cisza, ten spokój od razu były podejrzane. Poprzedniego poranka (????), pytajniki, bo w sumie nawet nie dniało, Pan Kot robił konkurencję Filharmonikom Wiedeńskim wokalizując na miarę Wagnera: wypuść mnie, wypuść mnie, tam dzieją się rzeczy ciekawe. A dzisiaj - NIC. Posąg kota.
I co to było? Kot hipnotyzował cykadę, która nieostrożnie zabunkrowała się w pokoju. Potem zaczął ją lekko trącać łapką, zagnał pod łóżko, fachowo oberwał jej nóżki :strach:

i zeżarł z apetycznym chrumkaniem.
Zdania na temat uzupełnienia kociej diety są teraz podzielone. Rozanielony Młody nie ustaje w gratulacjach (Brawo Marlonku, Twoje pierwsze udane polowanie!). TŻ chodzi za nim i syczy: Morderco! Faszysto jeden!
A ja sobie myślę: Kitkowa mordercza dusza opanowuje zakamarki jestestwa Marlonka pomału, jak Lady Ligea wchodząca w ciało słodkiej Roweny u Edgara Allana Poe

W sumie, niczego innego się po Kitku nie spodziewałam...

A chciałabyś mieć cykadę w pokoju? Ja nie. Brawo Marlon

jolabuk5 pisze:A chciałabyś mieć cykadę w pokoju? Ja nie. Brawo Marlon

W zasadzie to... tak

Kocham cykady. Wzięłabym sobie do Warszawy, żeby mi śpiewały.
Marlon nieustająco orgazmiczny. No zachwycony sobą po prostu. "Brawo ja".

W mieścinie przybywa mu wielbicieli. Wychodzimy z samochodu po plażingu - "czy ten duży kot to wasz". No... nasz. Albo my jego, never mind. "Moja siostra kocha koty, może go zobaczyć?" "Ależ oczywiście, Marlonek na wynos, proszę się częstować".
Marlonek oczywiście okazuje się "mordą zdradziecką", od głasków się rozpływa, serenady śpiewa tak, że Verdi zatrudniłby go e operze. Ale, psiakrew, to ja te kaprawe oczy leczę i kamień nazębny ściągam! A ten Chorwatce miłość dozgonną wyznaje! Psia Kość!

Tymczasem moi Chorwaci wyjeżdżaj,. wcześniej zapytawszy jak sobie mogę pozwolić na 5 tygodni wakacji. Pokazałam im MacAir-ka z informacja, że oto mój home office i bycie "tu i teraz" w Warszawie jest przereklamowane

Szkoda mi towarzstwa, bo te rozmowy o europejskich sprawach są super kształcące. Nie da się odpowiedzi znaleźć w polskich mediach. Ale... ahoj przygodo, zobaczymy co będzie dalej

Wasze wakacje bardzo zyskują dzięki Marlonkowi! :1luvu:

Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

Kto przegląda forum