Bo koty powinny być trzy. Co najmniej trzy.{mkj,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
\44444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444 111111111}
To wyżej, w nawiasach napisał Odi siadając na laptopie.
U mnie trójca się sprawdza. Odiś jest kotem kontemplującym. Nie przepada za bieganiem, skakaniem, zabawami i szczególnie nie lubi jak Wścibol przebiega mimo i robi mu wiater koło uszu. Wtedy rozkłada uszy na boki jak gremlin, zionie ostrzegawczo niczym "Obcy" i leje smarkacza łapą. Na poufałości pozwala tylko mnie.
Jakiś czas Albert chodził markotny, bo kumpel do zabaw nieskory był. Za to jak przybył Maru i zaadaptował się w nowym środowisku - no to się zaczęło. Przypadły sobie do gustu tak, że nie ma dnia bez rodeo burasów. Odika omijają w biegu, albo przeskakują.
"Omne trinum perfectum".
