Bez Bombilli i reszty - Kropcia i Tysia

To, że kotka czuje się dobrze, bryka i cieszy się życiem stanowi duże pocieszenie. Jeśli to nie jest dolegliwa zmiana, to może rzeczywiście specjalistyczna karma i spełnianie Kasi zachcianek (fotel!

) pozwoli jej pozostać w radości, oby jak najdłużej, tak jak mówisz. Ciężka operacja to również ciężka trauma dla kota.
:ok:

weatherwax pisze: Ciężka operacja to również ciężka trauma dla kota.

Zwłaszcza, że Kasia ma co najmniej 12 lat i źle reaguje i na znieczulenie ogólne i na wszelkie leki i szczepionki.
Bardzo ciężko znosi nawet lekką narkozę i ona jedna zawsze odchorowywuje szczepienia.
A po Fiprexie dostała porażenia nerwu w łapce i musiała być odtruwana.

Nie wiem, czy wiesz, kot w tym wieku nie musi już być szczepiony. Wetka mi mówiła, że po 10 roku życia kot szczepiony co 2-3 lata osiąga już taką własną odporność zbudowaną przez kontakty ze szczepionkami, że nie trzeba go więcej doszczepiać.

Tak, wiem. I mój wet też mi mówił, że szczepienie ich to byłaby niepotrzebna nadgorliwość. Ostatnio były szczepione w maju 2009 roku.

A tak w ogóle, to czuję się, jakby mi ktoś przywalił kijem bejsbolowym po głowie.
Bo co innego podejrzewać, że coś się dzieje, a co innego zobaczyć to na własne oczy.

Dodatkowo z Kasią jest ten problem - mój problem - że ja mam do niej szczególną słabość.
A to dlatego, że Kasia, mimo jej trudnego charakteru, to taki koci Forrest Gump. Nie potrafi, jak umieją i umiały wszystkie moje pozostałe koty, kombinować, planować, manipulować innymi i prowokować ich do działań, potrzebnych do realizacji własnych celów. Mistrzem takich zachowań jest Kropcia: robi z Kaśką, co chce.
A Kasia po prostu - gdy jest zła, to się złości, gdy jest zadowolona, to się cieszy: co z oczu, to z serca i nic ponad to.
Moja biedna Kaśka.

Wiem coś o tym :wink:

problemy zawsze odbijają się na moim zdrowiu.

Trzymajcie się i nie poddawajcie skoro Kasia czuje się dobrze. :ok:

Koty w swoich zachowaniach są różne ale zawsze sobą, w przeciwieństwie do ludzi. :wink:

Nie ma innego wyjścia: nie wolno się poddawać i będziemy starać się wytrwać.

mb pisze:Nie ma innego wyjścia: nie wolno się poddawać i będziemy starać się wytrwać.

I to jak najdłużej! :ok:

Kasia czuje się dobrze, ma dom i swojego czlowieka. To jest w tej chwili najważniejsze. Nie zasmucaj jej martwieniem się! Zmartwienie to najgorsza trucizna! A kot jest empatyczny i zaraz to wyczuje. Dopieszczajcie się wzajemnie, to przecież najważniejsze dla kota.

weatherwax pisze: Dopieszczajcie się wzajemnie, to przecież najważniejsze dla kota.

Robimy to intensywnie :lol:

Ale muszę się jakoś oswoić z tym faktem, przetrawić, przemyśleć i przyjąć jakiś, przynajmniej ogólny, plan postępowania z Kasią i z samą sobą.

mb pisze:
weatherwax pisze: Dopieszczajcie się wzajemnie, to przecież najważniejsze dla kota.

Robimy to intensywnie

Ale muszę się jakoś oswoić z tym faktem, przetrawić, przemyśleć i przyjąć jakiś, przynajmniej ogólny, plan postępowania z Kasią i z samą sobą.

Za jak najlepsze plany dla Was. :ok:

Anna61 pisze: Za jak najlepsze plany dla Was.

Dzięki

Ostatecznie, na razie, jest właściwie prawie normalnie.

"Powrót na szafę"

"Na poduszce jest najlepiej"

"Kiedy wreszcie w ogródku będzie cieplej?"

O! Jakie wszystkie kicie zadowolone, każda ma to, co lubi najbardziej.

No, może poza Kropcią, która czeka na cieplejsze dni.

Pazurek i Łapusia pozdrawiają dziewczynki!

weatherwax pisze:No, może poza Kropcią, która czeka na cieplejsze dni.
Pazurek i Łapusia pozdrawiają dziewczynki!

Słonko wyszło zza mgieł jesiennych i Kropcia zaliczyła już kilka wypadów do ogródka, Kasia - jeden, a Bisia śpi po zjedzeniu smacznego lunchu: kurczaka doprawionego schabem "hetmańskim" :lol:

Bisia, gdy tylko poczuje zapach wędzonego schabu, to aż krzyczy z pożądania tegoż :lol:

Dla Pazurka i Łapusi przekazuję całusy od Bisi, Kasi i Kropci

Bez Bombilli i reszty - Kropcia i Tysia

Kto przegląda forum