Chat pisze:Takie Babary to my wiosna w wiadro zbieramy i przenosimy przez ulice do stawku w celach zdecydownie seksualnych. Czasem zdarza sie podniesc pana Barbara juz jadacego na pani Barbarze. Tez wsadzamy do wiadra
no wiesz co! w takiej chwili romantycznej do wiadra!?
Klemens ma niestety wyniki gorsze niż przed płukaniem. Nie wiem, jak to możliwe, bo naprawdę, konsekwentnie i starannie lałam w niego zalecaną ilość płynów. Skóra na grzbiecie wygląda jak sitko... Tymczasem kreatynina podskoczyła z 6,7 na 7,6... Rozmawiałam z Anią Zmienniczką, potem z CoolCaty... Podobno czasem tak się zdarza. Nie mamy wyjścia, musimy założyć wenflon, chociaż na 5 dni
Jest szansa, że dożylne płukanie przyniesie pożądany efekt, więc spróbujemy, TŻ wyraził warunkową zgodę. Dziś po pracy jadę do Centrum. Dobrze, że jest chłodno. Poza tym Klemcik czuje się w miarę dobrze, ładnie je, zaczął nawet przychodzić po smakołyki jak jemy śniadanie, przeciąga się, podrapie drapaczek, no ale wiadomo 
Ania Zmienniczka założyła wenflon. Do domu jechałam, piszcząc kołami na zakrętach, bo Klemens już w transporterze rozpoczął destrukcję pięknej, zielonej, bandażowej taśmy w psie łapki, którym wenflon został zabezpieczony. Po przyjeździe od razu go podłączyłam - no way, mission impossible, apokalipsa i w ogóle. Udało mi się z wielkim trudem przytrzymać go zaledwie na 70 ml. Inna rzecz, ze mi pozostałe koty nie ułatwiały: Lea skakała Klemensowi po głowie, a odpychana przeze mnie wracała jak bumerang, najwidoczniej uznając to za świetną zabawę. Georg siedział na szafce przed telewizorem, gapił się na nas i nie wiedzieć czemu na zmianę wył i warczał. Myślałam, że albo się popłaczę, albo oszaleję. Wybrałam to pierwsze 
Odłączyłam kroplówkę, zrobiłam Klemciowi dodatkową "laleczkę" z bandaża i plastra i zaczęłam czekać na powrót TŻ-ta. 
a jak nie kłapał paszczęką to się darł wniebogłosy