Adoptowałam Debi, mam Szczypiory-guz na listwie mlecznej

Za Luzaka

Femka pisze:Dzisiaj o mało nie zabiłam staruszeczki, która wylazła na czerwonym. Kurna, znowu miałabym wgniecenie.

Rób nacięcia na kolbie dwururki - taniej wyjdzie :mrgreen:

Kocham remonty,a u mnie na razie tylko zbieranie sie do remontu :roll:

Trzymam kciuki za aklimatyzacje kotka :ok:

Myśl dnia:
zanim zrobi się aferę, że nie działa dobrze centralne ogrzewanie, warto sprawdzić, czy wszystkie kaloryfery są odkręcone.

A zrobiłaś aferę ? :mrgreen:

Tak samo, jak zanim się wezwie konserwatora (lub co gorsza programistę) do biurowej drukarki, należy sprawdzić, czy ma kabelek wsadzony do gniazdka z prądem :twisted:

Co do robienia afer, to czasem przyjemnie jest zrobić aferę.
Ciśnienie się podnosi, adrenalina wydziela, ożywienie ogarnia całego człeka.
Oczywiście znacznie korzystniej jest zapałać słusznym gniewem niż niesłusznym. :mrgreen:

PumaIM pisze:Tak samo, jak zanim się wezwie konserwatora (lub co gorsza programistę) do biurowej drukarki, należy sprawdzić, czy ma kabelek wsadzony do gniazdka z prądem

siostro, Ty mnie rozumiesz :lol:

Jak tam Bąbel się czuje bez Luzaka?
Napastuje Cię ciągle, czy się z Felutem zakumplował?

Z dnia na dzień jestem coraz bardziej brzemiennym dowodem na konieczność adopcji dwóch kociaków w pakiecie. Owo brzemię przejawia się m.in. w wyglądzie moich dłoni, przedramion, ramion, ud, pleców. Calutka jestem w śladach po zadrapaniach. Dobrze, że to zima i jako skrajnie ciepłolubna, jestem maksymalnie zabudowana odzieżą.

Mam inny problem. Z Luzakiem. Wczoraj odbyłam wizytę poadopcyjną, zawiozłam książeczkę. Wyszłam stamtąd załamana i kompletnie rozwalona. Na razie wolałabym nic o tym nie pisać, bo zabrzmiałoby pewnie idiotycznie, infantylnie itp. Luzak jest zdrowy i ma świetną opiekę, ale gdyby nie małe dziewczynki zakochane w Luzaku, prawdopodobnie rozpoczęłabym delikatnie negocjacje nad zwrotem kotka. I wiem jedno: nigdy więcej nie odbędę wizyty poadopcyjnej.

kurcze... ale czemu, skoro kotu dobrze?

tulaka przesylam

Femka, napisz coś więcej? Zmartwiłam się tym Luzakiem...

Niepotrzebnie wrzuciłam tamtego posta, powinnam była przewidzieć, że wywołam niepokój. A wszystko może być efektem mojego braku doświadczenia w wizytach poadopcyjnych, emocjonalności i takie tam.

Luzak schudł. Nie jest chudy, stracił tylko solidne zaokrąglenia w brzuszku. Po drugie wydawało mi się, że zachowuje się, jakby był naćpany. Nie było w nim nic ze znanej mi żywiołowości. Przyszedł do mnie, usiadł, przymilał się, a gdy wychodziłam, pobiegł za mną do drzwi.
Z drugiej strony wiem na pewno, że ma dobrą opiekę, jest otoczony miłością i jest naprawdę bardzo chcianym przez wszystkich kotkiem. Tyle, że nie ma tego, co tak uwielbiał: spanie na poduszce przy twarzy opiekuna.

I wyrobiłam sobie przekonanie, że tęskni, że nie będzie szczęśliwy jako jedynak, że zrobiłam mu krzywdę. I po powrocie z wizyty do końca dnia i jeszcze następnego byłam potwornie przybita. Teraz jest mi już tylko smutno. Obie dziewczynki uwielbiają Luzaka, on się przy nich przewraca na plecy, dokazuje z nimi, więc pewnie nie jest tak źle. Ale mnie on się na głaski i zabawy pakował natychmiast na kolana.

Pewnie tak jest zawsze po adopcji, pewnie też po kilku dniach koty się aklimatyzują, zapominają swój DT i jest ok. Ale ja zobaczyłam to pierwszy raz.
Coraz bardziej się przekonuję, że moje tymczasowanie to nie jest najlepszy sposób. Problem w tym, że nie ma żadnego alternatywnego patentu na znalezione koty.

Dla mnie Twoje dylematy są jak najbardziej zasadne.
Od jakiegoś czasu młode koty wydaję tylko na dokocenie lub w dwupaku.
Sporo znanych mi DT tak robi.
Ale jestem w dobrej sytuacji. Jeden kot, najwyżej dwa tymczasy.
Gdybym miała więcej kotów i tymczasów, to bym do dobrego domu na jedynaka wydała.
Charakter kota ma też oczywiście znaczenie.
Ale dobry dom zawsze według mnie jest lepszy od poniewierki na dworze albo przekocenia w DT.

Co do zachowania Luzaka, podczas odwiedzin, to on się u Ciebie chyba też tak zachowywał?
To znaczy witał gości z otwartymi ramionami, zaczepiał ich do zabawy, odprowadzał do drzwi.
Mój własny kot zawsze tak robi, obecny tymczas też.
Mam nadzieję, że to nie oznacza, że wolałyby wyjść z gościem.

Może schudł, bo nie jest przekarmiany. Obrazek

Ale też zaobserwowałam na przykładzie swoich kotów, że młodziaki, jak mają towarzysza do zabawy, to mają lepszy apetyt.

Czemu nie może na poduszce spać obok, któregoś domownika?

Przyznaję, że koty u mnie nie są na dietach :oops:

i raczej, jeśli tylko mają apetyt, są okrąglutkie, a nie z talią osy :oops:

Ale żeby w tydzień zniknęły piłeczki z brzuszka?

Luzak nie może spać tak jak u mnie, bo mniejsza dziewczynka śpi w osiatkowanym kojcu, a starsza na łóżku piętrowym i Luzak rzadko włazi po drabince. Rodzice natomiast prawdopodobnie nie zyczą sobie kota w łóżku. Tak sądzę, bo na ile znam Luzaka, gdyby mógł, na pewno spałby z nimi. Chyba, że kot nie czuje do nich żadnej chemii.

EDIT: niecały tydzień, od niedzieli do środy.

Adoptowałam Debi, mam Szczypiory-guz na listwie mlecznej

Kto przegląda forum