Fredzio, roczny, rudo-biały kociak, już w DS z Majką.

No! Fajne chłopaki są.Żywioł straszny, szaleją w nocy, drą tekturowe pudło, ganiają się, wspinają na meble...itd.Fredzio wciąż dopomina się o jedzenie, ale zjada malutko, a często.Toluś go zaczepia, ale Fredzio nie da sobie w kaszę dmuchać, o nie.Zupełnie nie interesują go inne koty i nawzajem, tak jakby się nie widziały.Fredzio jest bardzo samodzielny, wyjątkowo proludzki, aż do bólu.Dla niego nie ma większej przyjemności niż przytulenie się do człowieka i już.

Kot marzenie,tak samo jak i Toluś zresztą

aannee99 pisze:Kot marzenie,tak samo jak i Toluś zresztą

To prawda

Bardzo cieszy to, że z Fredziem wszystko w porządku :1luvu:

Piękne chłopaki obydwa :1luvu:

Cieszę się, że Fredzio ok i tak trzymać :ok:

Dziękuję Wam wszystkim za kibicowanie kocurkowi :1luvu:

To jest kotek, jaki może się tylko przyśnić.Siedzę sobie przy komputerze, a tu coś wskakuje mi na kolana i mruczy.Jak nie kochać? W nocy ( o ile nie szaleje z Tolusiem :mrgreen:

) to kładzie się na kołdrze.Takie ufne, słodkie maleństwo.Każdy kot jest dla mnie kochany, ważny, każdy jest inny, ale Fredzio wzbudza szczególnie ciepłe uczucia.On jest taki miły.Dzisiaj grzał się w słońcu na parapecie, tak mu było dobrze.Obok Benia ( ona jest otyła :oops:

), zrobiłam zdjęcie, ale prześwietlone, nie wkleję.On poczuł, że to jego dom, że ma ciepło, czysto i że zawsze dostanie jedzonko, kiedy tylko się o nie upomni.A upomina się często

W dodatku tyle jest zabawek.Fredzio nie boi się Maniusia, czasem udaje mu się wśliznąć do kuchni, a Maniuś nic złego mu nie robi.Powącha malca, poobserwuje, co Fredzio robi i już.Jakby czuł, że to kociak i trzeba go traktować delikatnie.

One doskonale to wiedzą.
Jeszcze mi się nie zdarzyło, żeby dorosły kot zrobił krzywdę maluchowi.
Choć uczciwie przyznam, że dotyczy to raczej kocurów; panienki się nie obcyndalają jak im coś nie pasuje :mrgreen:

Moja pierwsza kotka przez kilka miesięcy usiłowała się pozbyć konkurencji pod postacią małego kocurka - do tego stopnia, że wychodząc z domu musieliśmy go zamykać osobno w kuchni :roll:

Czego zresztą o mało przypłacił życiem, bo zachłysnął się przy piciu, wbił w jakiś kąt próbując to odkaszleć i w efekcie miał straszne zapalenie płuc. Do lecznicy mam jechała prawie na sygnale robiąc mu sztuczne oddychanie.
Na szczęście przeżył i wyrósł na dorodnego chłopaka ważącego ponad 7 kilo przy czym nigdy nie był gruby.

Kociaki miewam rzadko, ale ile razy były to zawsze miały "tatę" w postaci jakiegoś kocura.Kotki jakby się kociakami brzydziły :mrgreen:

U mojej córki był kocur, który z jakiegoś powodu zaczął posikiwać poza kuwetę.Pojawiły się jednak w domu prawie jeszcze ślepe kocięta ( ze śmietnika :evil:

), już nie pamiętam ile ich było, ale dwa mioty. Kuba się nimi zajął, wylizywał je, bo wciąż były upaprane jedzeniem, spały na nim, nawet próbowały go ssać.Kuba był cierpliwy, miał mnóstwo pracy i jak na kociego tatę przystało, musiał dawać kociakom dobry przykład, zaczął normalnie kuwetkować.Nigdy chyba żaden kot tak się nie przydał jak właśnie Kuba.Wyrósł na straszne byczysko i zamieszkał w domu razem ze swoim przybranym synkiem.Moja Benia jest jednak wyjątkiem.

ewar pisze:

Zapakować proszę... :mrgreen:

Już się robi :mrgreen:

Pudło przewiążę kokardą.
Muszę napisać, że Fredzio nie szuka jeszcze towarzystwa.To Toluś wykazuje inicjatywę.Fredzio jednak jest mały ciałem, a wielki duszą.Nie boi się już kotów, a Maniusiowi się stawia i mam wrażenie, że Maniuś trochę czuje respekt przed Fredziem :lol:

Zdecydowałam się wypuszczać razem Maniusia, Fredzia i Tolusia.I to był strzał w dziesiątkę :ok:

Te dwa małolaty tak wykańczają Maniusia, że szok.On ich nie atakuje, bo się go nie boja, to co będzie się męczył, prawda? Kładzie się w którymś momencie na podłodze i przygląda gonitwom Fredzia i Tolusia.Moja koleżanka ma zwyczaj mówić, że "jestem Hermenegilda Zając, jeśli....".No to ja jestem, jeśli Fredziowi coś dolega.To jest po prostu niemożliwe.
Mam zdjęcia, wkleję, ale zaraz ruszam pod hutę.

pirulasińska pisze:
ewar pisze:

Zapakować proszę...

ależ on jest śliczny

oczka az mu sie błyszczą taki zadowolony

Tak, on jest szczęśliwy, to naprawdę widać.Trochę śmiesznie jeszcze wygląda, bo ma wygolone łapki i brzuszek, ale futerko odrośnie.Tak się cieszę, że zostawiłam go w szpitalu, naprawdę weci zrobili dobrą robotę.Wierzyć się nie chce, że tak szybko wrócił do zdrowia.Wyniki miał bardzo złe, zwłaszcza nerki, a to jest niebezpieczne.Po raz kolejny się przekonałam, że z ostrej niewydolności kot wychodzi, nie ma co się poddawać.Tak było też z trzustkową Sonią.Było, minęło, nie ma co do tego wracać.Kot jest rewelacyjny.Ponoć zapowiada się na dużego kocura.

ewar pisze:Kociaki miewam rzadko, ale ile razy były to zawsze miały "tatę" w postaci jakiegoś kocura.Kotki jakby się kociakami brzydziły U mojej córki był kocur, który z jakiegoś powodu zaczął posikiwać poza kuwetę.Pojawiły się jednak w domu prawie jeszcze ślepe kocięta ( ze śmietnika ), już nie pamiętam ile ich było, ale dwa mioty. Kuba się nimi zajął, wylizywał je, bo wciąż były upaprane jedzeniem, spały na nim, nawet próbowały go ssać.Kuba był cierpliwy, miał mnóstwo pracy i jak na kociego tatę przystało, musiał dawać kociakom dobry przykład, zaczął normalnie kuwetkować.Nigdy chyba żaden kot tak się nie przydał jak właśnie Kuba.Wyrósł na straszne byczysko i zamieszkał w domu razem ze swoim przybranym synkiem.Moja Benia jest jednak wyjątkiem.

Niesamowite

wszędzie czytam, że to kocurki są bardziej troskliwe.
Fredzio z Tolusiem śliczni :1luvu: