wspólne życie - Felek choruje, prosimy o kciuki :-(

O matko, co się stało??? Biedny Chłopaniu, dobrze, że szczęśliwie dotarł do ciebie.

Aż mi się włos zjeżył

Dobrze, że w tej podróży do domu nic mu się nie stało :kotek:

A czy on kiedyś byl już po za domem? Sam wrócił? A może Ci państwo go podrzucili? W każdym razie mądry kot :ok:

zadzwon i wyczuj sprawe czy sami Ci powiedza, czy na twoje ucho sie cieszą z tej sytuacji czy raczej są zrozpaczeni, nie mów od razu, że masz ich zgube

Dodzwoniłam się do Pani, Chłopaniu zwiał wczoraj po południu. Pani zapłakana najpierw ze zmartwienia, teraz ze szczęścia, że mu się nic nie stało.

Chłopaniu jest z miotu krzaczkowego z wiosny. Kiedy mieszkał w pracowni wychodził na podwórko z mamą i rodzeństwem, po przeprowadzce do mieszkania już nie.
Nie wiem, jak on to zrobił, bo miał do pokonania duży dystans po nieznanej okolicy. Najważniejsze, że dotarl bezpiecznie.

I więcej mu nie będę szukac innego domu, skoro tak bardzo chciał wrócić (mimo, że świetnie bawił się z nowym kolegą i dom był bardzo dobry), to zostanie u nas na stałe :roll:

Mądra decyzja. Jaka Ty jesteś dobra :1luvu:

Zaraz dobra, to już druga nieudana próba adopcji Chłopania. Trzeci raz nie będę próbować.

Dzisiaj po powrocie Chłopaniu zachowywal się tak, jakby wrócił z urlopu. Oczywiście podniósł swoim zwyczajowym gadulstwem na nogi cały dom. Przywitał się ze wszystkimi i poszedł spać z Myszolkiem na ich ulubionym miejscu. I już. Po prostu wrócił do domu.

Co nie znaczy, że nie mozna zaproponować Pani innego łobuza

mamaGiny pisze:Co nie znaczy, że nie mozna zaproponować Pani innego łobuza

Pani jest na razie w szoku, ale będziemy w kontakcie na ten temat. Myślałam o Florku :mrgreen:

No szok normalnie, jakim cudem znalazł drogę?

Ale tata opowiadał mi historie z dzieciństwa, ze wsi, jak koty po przeprowadzce wracały wiele kilometrów do starego domu. Tylko że one w ogóle do ludzi nie były przywiązane. Chłopaniu wracał do swojego stada i Dużych.

emkamara pisze:No szok normalnie, jakim cudem znalazł drogę?

Jak zwiał mi w czerwcu na 3 dni mój 13-letni kocur, to usłyszałam historię o kocie (chodziliśmy po wszystkich okolicznych domkach z ogłoszeniami), który po przeprowadzce wracał stale na stare śmieci, a nigdy wcześniej nie pokonywał tej drogi. Koty mają jakiś szósty zmysł. Mój Behemot wrócił wtedy po wyprawie 3-dniowej sam, wcale nie jakoś szczególnie głodny, tylko bardzo zmęczony. W dodatku w towarzystwie kota sąsiadki

Anna Trojnar pisze:
emkamara pisze:No szok normalnie, jakim cudem znalazł drogę?

Jak zwiał mi w czerwcu na 3 dni mój 13-letni kocur, to usłyszałam historię o kocie (chodziliśmy po wszystkich okolicznych domkach z ogłoszeniami), który po przeprowadzce wracał stale na stare śmieci, a nigdy wcześniej nie pokonywał tej drogi. Koty mają jakiś szósty zmysł. Mój Behemot wrócił wtedy po wyprawie 3-dniowej sam, wcale nie jakoś szczególnie głodny, tylko bardzo zmęczony. W dodatku w towarzystwie kota sąsiadki

Takie historie stoją za stereotypem, że kot przywiązuje się do miejsca/domu, nie ludzi. Ne wiem... te żyjące w zamknięciu chyba raczej do ludzi.

Dżejmsa nie było kiedyś 10 dni. Obszukałam całą okolicę, chodziłam, pytałam, kiciałam... wrócił jak duch, ale upasiony, trafił chyba na jakąś stołówkę.
A z daawnych czasów, których nie lubię, pamiętam burą kotkę, rodzice ją wywieźli gdzieś... u nas nie chciała być, była dzika, w domu wywalała wszystko, chociaż podejrzewam, ze pewnie została złapana jako dzikus i nie umieliśmy jej oswoić, a poprzedni właściciel może nawet bił - i ta kotka po wywiezieniu wracała dwukrotnie, pokonywała odległość ok. 5 km. Miałam wtedy jakieś sześć, siedem lat, nie mam pojęcia, do czego wracała. Za trzecim razem nie wróciła, teoretycznie zamknęli ją ci państwo w jakiejś komórce, żeby się oswoiła, czy nawet w domu (rodzina na wsi), ale tak naprawdę nie wiem, czy to nie była taka bajeczka dla dziecka. To jedno z najgorszych wspomnień jakie mam. W każdym razie potwierdza koci szósty zmysł, bo kotka wychowała się w tej okolicy, a w okolicę tamtych państwa raczej nie miała szansy się zapuścić. Szła na żywioł.

Czy Wy MUSICIE tak dużo pisać?

Ja nie mam czasu doczytać, i potem mam zaległości

.
Marysiu, bardzo Ci dziękuję za prądową akcję, kochana jesteś i wielka :1luvu:

.
Chłopania oddałaś?

A po co?
Przecież było wiadomo, że wróci :mrgreen:

.

kamari pisze:Zaraz dobra, to już druga nieudana próba adopcji Chłopania. Trzeci raz nie będę próbować.

Dzisiaj po powrocie Chłopaniu zachowywal się tak, jakby wrócił z urlopu. Oczywiście podniósł swoim zwyczajowym gadulstwem na nogi cały dom. Przywitał się ze wszystkimi i poszedł spać z Myszolkiem na ich ulubionym miejscu. I już. Po prostu wrócił do domu.

Marysiu Kochana, proszę po raz kolejny (i nie ostatni, zapewniam :wink:

) - pomyśl o napisaniu książki o swojej kociej rodzince.
To są takie fascynujące historie :love:

wspólne życie - Felek choruje, prosimy o kciuki :-(

Kto przegląda forum