***BOKIRA [*]*** Gabi - znowu radość :))

Nie... Nie płaczecie sami :cry:

bardzo mi przykro [']
miałam nadzieję, że jednak się uda

nie wiem, co napisać...
[*]

[']

Przesyłam ciepłe myśli...

Jak ciężko przyjąć taką wiedomosc--wdech sie zatrzymuje serce kołacze.łzy stoją .VEGA -zrobiłaś wszystko co najlepsze dla niej,i BOKIRKA nawet z wysoka i z daleka jest Ci wdzięczna.byłyście razem do końca.
Trzymaj sie dzielnie--masz jeszcze tylu dzieciom-ciciakom pomagać-

Płaczę cały czas.. płaczę od momentu gdy przeczytałam i nieważne, że płaczę w pracy... tylko nikomu nie mówię... "to tylko kot.."

[*]

Śpij, cudowny aniołku,mój cudny aniołeńku, skarbie, który ocalił inne życie.
[*]

Nie wierzę

Siedzę i ryczę :cry:

Bokirko, pozdrów ode mnie moją Argi...

Vego, tak bardzo nam przykro... postawimy chociaż świeczkę, dla promyczka, który zgasł... [']

Nie spodziewałam się takich wieści, tak bardzo Wam współczuję.

To nie tak miało być...Miała wyzdrowieć!!! :cry:

Tak bardzo chciałam wierzyć w to, ze jej się uda, tak trzymałam kciuki, tak kibicowałam i z niepokojem wchodziłam na wątek...

Piękna, mądra Bokira... [']

Trzymajcie się.... :cry:

Przytulam....

Bokira nie mogła wyzdrowieć...
Nie mogła - to był chłoniak. Dostałam właśnie info od Hani sms-em. Potwierdzony sekcyjnie.
Hania zdecydowała się na sekcję nie tylko dlatego, żeby mieć pewność, co zabrało Bokirę, ale również ze względu na inne koty - gdyby to była infekcja i one mogłyby zachorować.

Nie macie pojęcia, jak jest mi źle i ciężko.
Z czwórki rodzeństwa, PP przeżyła tylko Bokira. Najmniejsza i najdelikatniejsza wśród braci. Kochana, beztroska - lubiąca i ludzi i koty; i psa.
Adopcja do domu Hani i Grzesia to było najcudniejsze, co mogło ją spotkać. I mnie również.
To było cudne zrządzenie losu. Hania zastanawiała się nad adopcją Sonka, kiedy ten był jeszcze w schronie w Elblągu, ale kiedy rozmawiałyśmy o tym, że Hania często jeździ ze wszystkimi kotami do mamy, wyszło na to, że dal Sonka byłby to zbyt duży stres. Wtedy powiedziałam Hani, że mam u siebie taką ładną pastelową tri, w sam raz do kompletu dla Oliwki. Kiedy Hania podjęła decyzję o adopcji, byłam bardzo szczęśliwa.

Bokira miała najcudniejszy dom, jaki mogłam dla niej wymarzyć.
Haniu - dziękuję. Kocham Cię bardzo.

Wstrętny, obrzydliwy, paskudny chłoniak. Nie dał Bokirce szans... To smutne, ona taka młodziutka, skora do zabaw, pieszczot. Taka piękna.

Nie umiem nic mądrego napisać, ale zgodzę się z Tobą Agn, że dom Hani i Grzesia to jest raj dla kotków i Bokirka była z nimi tak bardzo szczęśliwa.

Tęsknię Bokirko, nie umiemy się z tym pogodzić... [']

***BOKIRA [*]*** Gabi - znowu radość :))

Kto przegląda forum