OBDARLI MNIE ZE SKÓRY- JUŻ ZDROWA I MAM D/S

ZA MYSZKĘ

Dopiero tu dotarłam..

Ciarki przechodzą. Nie chcę się domyślać nawet.. Boję się, że to miał być "materiał" na te sztuczne pieski i śpiące kotki z centrów handlowych. Swoją drogą nieważne czy wykonywane w Chinach czy u nas. Ludzkie pojęcie przechodzi.

Najważniejsze jest teraz zdrówko fizyczne i psychiczne malucha. Mocno miziam.

Andzeliko, napisz co u Myszeńki. Goją się te rany? Jest jakaś poprawa? Jak Myszka psychicznie to wszystko znosi? Ma chociaż apetyt?

Myszka ma duży apetyt . Kiedy daję jej jako rekonwalescentce i chudzinie wołowinkę warczy na inne koty i nie pozwala im nawet patrzeć jak je. Dużo śpi , próbuje się nawet ze mną bawić i mruczy tak jak wcześniej. Niestety jest nadal bardzo smutna i poważna . Nie mogę się doczekać kiedy zdejmiemy jej szwy. Na kikucie po ogonku nie ma skóry , wszystko jest suche , nie ropieje.

Andzeliko powolutku. Wiem że chciałabyś żeby kicia już miała to za sobą ale na to trzeba czasu. Jest w dobrych rękach - Twoich :1luvu:

najważniejsze że ma chęci do walki i się nie poddaje

Będzie dobrze.

Za Myszeńkę :ok:

Czy Myszka przeżyła noc?
Biedna mała..., nic nie rozumie...

andzelika1952 pisze:Myszka ma duży apetyt . Kiedy daję jej jako rekonwalescentce i chudzinie wołowinkę warczy na inne koty i nie pozwala im nawet patrzeć jak je. Dużo śpi , próbuje się nawet ze mną bawić i mruczy tak jak wcześniej. Niestety jest nadal bardzo smutna i poważna . Nie mogę się doczekać kiedy zdejmiemy jej szwy. Na kikucie po ogonku nie ma skóry , wszystko jest suche , nie ropieje.

Andżeliko ja Cię podziwiam. Ty się tak poświęcasz . Dzięki Tobie zwierzęta zaczynają znowu ufać. Czy Ty masz czas dla siebie ,dla rodziny??

Wiesz Dorotko , czasami brakuje mi siły ale nie na opiekę nad zwierzętami , ale na wydawałoby się prozaiczne sprawy tj. na braki finansowe oraz współpracę z ludźmi. Mój TŻ już chyba pogodził się z tym że się nie zmienię , prosi tylko abym całkowicie się w tym nie zatraciła / chyba mi to grozi/.
Córka z rodziną mieszka w W-wie i także nieraz ma mi za złe ,że nie mam dla nich czasu.
Jeszcze niedawno miałam pod opieką 17 kociaków , a teraz zrobiło się 29 i to w krótkim czasie. Nie umiem spokojnie przejść koło bezdomniaczka , zawsze próbuję go złapać i myślę dam mu szansę a nóż znajdę mu dom? Tak samo było z Maciusiem , wszyscy mówili ,że da sobie radę skoro jest w miarę zdrowy , ma apetyt a my nosimy mu jedzenie , to przetrwa.

Ja czekam na Maciusia . Mąż już też się oswoił z tą myślą. Myślę ,że mój Maksiu jako że dwa lata był z Filipciem też nie będzie miał nic przeciwko temu. A ile kotków masz w domu ?

Moja córka też mieszka w Warszawie i tez ma kotkę. Zaczęła myśleć o drugim dla towarzystwa Fruzi. Ale my ją trochę odmawialiśmy bo jak przyjeżdzają do nas to nie ma kto być przy Fruzi i przyjeżdzają z nią .Mąż przeraził się ,że będą u na cztery koty . Bo jak wyjechali na wczasy to Fruzia była u nas.Oczywiście wychodziła tylko na smyczy.

Fajne jesteście

Szalone i dobre :1luvu:

OBDARLI MNIE ZE SKÓRY- JUŻ ZDROWA I MAM D/S

Kto przegląda forum