Gaja*, Morfeusz*, Joachim* - moja ogoniasta rodzina

[klaudiafj]

Hej
Jest zimno buu ale co zrobić Ja nie chcę lata, bo kazda pora roku ma swój urok

[Sihaja]

Cześć Klaudia
Ale lato ma największy urok
Ładnie jest jak jesień złocista i ciepła. W ubiegłym roku była taka piękna, ale teraz to zimno i bez uroku
Tak samo zima - jak piękna, lekko mroźna i słoneczna z bielutkim śniegiem - to fajnie, A jak wiecznie pochmurno, ciemno mokro i brudno to gdzie urok?

[klaudiafj]

W domu jest ten urok Przy miłym swietle, w cieple, w książkach, w winie i w papuciach

[Sihaja]

W domu jest ten urok Przy miłym swietle, w cieple, w książkach, w winie i w papuciach

A, no jak tak to taak
Ino żeby nie trzeba było z tego domu wychodzic

[klaudiafj]

No, ale jakie powroty są miłe

[Nelly]

No i fajnie, tak mi się podoba, takie z uczuciem.
Zimno. Ja chcę lato.

Ja też...

No ja też oczywiście, jak co roku o tej porze.
Ale wiecie co, myślę sobie o wakacjach w lipcu 2016 roku nad morzem Z małą. Może troszkę pomaga W tym roku byliśmy w trójkę (obrażona M została ale jej przeszło. No musimy odpocząć od wszystkiego sami z mężem tylko ona tego nie rozumie) i było suuuper! naprawdę. Weroniczka taka szczęśliwa, że słów brak - ja też
Już w lutym zaklepuję domek ten sam od dwóch lat.

[kalair]

Super, to czekacie na miłe chwile.

[Nelly]

Super, to czekacie na miłe chwile.

Jakoś muszę próbować sobie radzić z jesienną chandrą, przeganiam myślami o lecie że to w sumie tylko kilka miesięcy jeszcze tylko

[kalair]

Szybko zleci Alu, ani się obejrzymy@! A dla mnie najgorszy jest listopad.

[Sihaja]

Dzień dobry
Zimny...
Nie wiem, może mi wytłumaczycie, jak to jest. W domu niby ciepło, kaloryferki grzeją, jest 24 stopni, więc naprawdę nie ma co narzekać. Gdy słoneczko letnie grzeje, 24 stopni to naprawdę ciepełko, w krótkim rękawku się chodzi. Ale teraz, chociaż w domu niby te same 24 stopnie, mi jakoś chłodno, ubieram się na długi rękaw, jak przysiądę, to sięgam po koc. A kotki też albo przy kaloryferze, albo pod kocem czy kołdrą. Morfeusz to ostatnio nawet nie wstaje ze mną, zostaje w łóżku pod pościelą, wychodzi dopiero, jak miski ze śniadaniem rozstawię, a potem idzie znowu się gdzieś do ciepłego przytulić.

[kalair]

Też tego fenomenu nie rozumiem.
Bry.

[Nelly]

Szybko zleci Alu, ani się obejrzymy@! A dla mnie najgorszy jest listopad.

Dla mnie luty. Oj luty jest straszny. Już po prostu nie mogę znieść tej szaro burości, za długo trwa już zima, przygnębienie. I nie umiem się otrzepać z tego choć już powinno się czekać na wiosnę.
W listopadzie to ja już żyję przygotowaniami do Świąt, więc szybko i tak jakoś troszkę niezauważenie mi mija Grudzień no to już na całego żyję Świętami Bo ja się długo przygotowuję Lubię Święta i mam mnóstwo rzeczy do zrobienia
Więc praktycznie to od Nowego Roku jest najgorzej.

[Nelly]

Dzień dobry
Zimny...
Nie wiem, może mi wytłumaczycie, jak to jest. W domu niby ciepło, kaloryferki grzeją, jest 24 stopni, więc naprawdę nie ma co narzekać. Gdy słoneczko letnie grzeje, 24 stopni to naprawdę ciepełko, w krótkim rękawku się chodzi. Ale teraz, chociaż w domu niby te same 24 stopnie, mi jakoś chłodno, ubieram się na długi rękaw, jak przysiądę, to sięgam po koc..

A faktycznie, hmmm tak jest ale dlaczego? Nie wiem.
A może, żebyśmy kiedyś mogły ponosić te ciuchy cieplejsze co je sobie na sezon jesień/zima kupiłyśmy

[Sihaja]

Nienawidzę jesienno/zimowych ciuchów. Nie znoszę ich kupować. Nic mi się nie podoba w tych grubych swetrach, spodniach, szalach, czapkach. Od kilku lat chcę sobie kupić kurtkę, Wydatek to dla mnie duży. No i nie kupuje, bo mi się żadna nie podoba. Żadna, oczywiście w cenach, które mogłabym zaakceptować. Na kurtkę za 1000 zł mnie nie stać. Chociaż i z tych drogich mało co mi się podoba. Ja po prostu nie znoszę zimna, nie znoszę się grubo ubierać. Wszystkie te rzeczy są w ponurych kolorach - zobaczcie, co króluje teraz w sklepach: szarość, burość, ciemność. I grubość. Albo cieńkość, której nie mogę kupić, bo marznę. Marznę strasznie i muszę ubierać kilka warstw na siebie. I ile bym nie ubrała, to i tak mi zimno. Okropność.
I tym wesołym akcentem witam Was w piątek
Wczoraj byliśmy na szczepieniu z Joachimkiem. Jak to on zazwyczaj, oczywiście zrobił szoł i wprawił w zachwyt całą lecznicę. Jak czekaliśmy w poczekalni to mruczał tak, że tylko jego było słychać. Każdy stał i podziwiał i nawet panie które rozmawiały umilkły i zaczęły słuchać mruczenia Joachimka. Oczywiście każdy ciekawy zaczął zaglądać do transporterka a on wtedy łapki wyciągał i gruchał, że bałam się, że zachrypnie od tego, tak nadawał W gabinecie tylko wylazł z transporterka i wetka na niego spojrzała, a on bach! na plecki i brzuchol do głaskania wystawił. Został wymiziany, wycałowany, szczepionkę to nawet nie zauważył, kiedy dostał. Obejrzany był dobrze, ząbki, węzły chłonne itd. Tylko osłuchać się go nie dało, bo tylko ten jego motorek słychać było Barankami potraktował obie panie Na koniec nie pogardził przysmaczkiem i chętnie by został dłużej, ale pacjenci byli i trzeba było się zbierać do domu Panie powiedziały, że kiedyś muszę go przywieźć i chociaż na godzinkę im zostawić, żeby się mogły nacieszyć
Bałam sie o cukier, ale tylko leciutko miał podwyższony, że w zasadzie bez znaczenia, a dziś rano już w normie

[Ewa L.]

Witaj Dorotko!
Joachimek to kocie cudo więc nie ma się czemu dziwić że tak podbija serca innych.
Ja też nie lubię kupować ubrań bo to prawdziwa udręka. Z kurtkami moim największym problemem zawsze są rękawy. Nie wiem na kogo oni szyją te kurtki ale ktoś kto ma długie ręce nie zawsze ma mały biust a tak przeważnie jest.
Koszmar!