Aszka i sfora

[Rianne]

http://instagram.com/wartownikwiatru o i tutaj więcej Aszki. Pewnie będzie jej tam sporo.

Nieoficjalnie, w lecie się dokocę. Przeprowadzamy się do Wrocławia, a że Lucjan ze względu na chore serduszko zostanie z moją mamą, uznałam że Aszce przyda się jakiś kolega. Tym razem jednak mruczący.

[aannee99]

Za dokocenie

[Rianne]

Mam nadzieję że mój drugi mruczek będzie tak czarujący, kochany i zabawny jak Aszka. To przesłodka dziewczyna, bawi się nawet z psami, kiedy tylko usiądę już jest na kolanach, zawsze ze mną śpi i nigdy się nie złości na nikogo na tyle, żeby dać pazurami. Nawet jak Lucjan czasami przegina z czułością. Psy ją bardzo lubią, a kiedy wracam do domu siedzi na szafce na buty i czeka razem z psami. Jest doskonała, boję się tylko że drugi kot już taki świetny nie będzie.

[aannee99]

No.. z tym, że drugi kot może być zupełnie inny niż Aszka, to musisz się akurat liczyć

[Rianne]

No ja to bym chciała najlepiej ją sklonować. To taki kotpies. Czeka na mnie z psami, z psami się bawi, jak one szczekają to ona miauczy... Szczerze mówiąc nawet nie czułam jak bardzo brakowało mi kota póki nie wzięłam Asztarki, teraz już sobie nie wyobrażam życia bez mruczenia.

Szybciej do przeprowadzki, szybciej! Już chciałabym jechać oglądać koty.

[tomciopaluch]

Na twoim miejscu odpuścił bym sobie drugiego kota.
Kot to nie pies. Rzeczywiście masz cudownego kota.
Pamiętaj jednak, że to zwierzaki terytorialne.
Drugi kot może zamienić beztroską rzeczywistość twojej kotki w koszmar walk o byt i terytorium.
Zawsze zabezpiecz się, ze w razie czego będziesz mogła oddać kota z powrotem.

[aannee99]

Hmm, czy ja wiem??...

Nasz Marcel, to wielki miziak i ugniatacz bardzo miły i towarzyski kotek... gdy był u nas przez chwilę kociak mały, to Marcel odsunął się od nas, przestał przychodzić wieczorem do naszej sypialni na miziaki, a wcześniej to robił. Nie można było go praktycznie dotknąć, bo potrafił syknąć czy pazurki wyciągnąć. Dlatego nie wiedziałam jak dokocenie w przyszłości dojdzie, ale jednak jest wspaniale. W prawdzie na początku gdy mój M. przywiózł małe kocię ( Tośkę ), to Marcel zachowywał się tak jak przy tamtym kociaku, przestał przychodzić do naszego łóżka, głasków nie lubił, ale szybko mu to minęło, teraz jest jeszcze bardziej miziasty Możliwe, że kastracja też jakiś wpływa na to miała. Ja uważam, że dwa koty, to wspaniała sprawa. Gdy miałam tylko Marcela, to naprawdę na początku o drugim kocie nie marzyłam, ale po jakimś czasie... byłam pewna, że kiedyś się dokocimy i.. jest, mamy też kocicę, którą wszyscy szalenie kochamy

[Rianne]

W takim razie dobiorę kota z tych co mogą iść do adopcji tylko na "dokocenie". Teraz już są DT w których ludzie widzą jak koty się zachowują w stosunku do innych kotów, psów, dzieci etc, więc nie widzę problemów. Aszka tymczasem jest wiecznym kocim dzieckiem i podejrzewam że byłaby zadowolona z towarzysza do szaleństw.

[aannee99]

Otóż to, są super domy tymczasowe, można kociaka adoptować z takiego domu. Kociaka, o którym opiekun wiele jest w stanie powiedzieć I takie rozwiązanie wydaje mi się być bardzo rozsądne.

[tomciopaluch]

Pisałem to w formie ostrzeżenia, że tak może być!
Myślę, ze warto mieć tego świadomość i to na uwadze.

[aannee99]

Spoko Myślę, że nie ma co panikować na zapas, bo gdyby każdy kociarz miałby taką opcję brać pod uwagę, to chyba miałby w domu po 1 futrze

[tomciopaluch]

Myślę, że większość kociarzy nie jest w stanie ocenić kocich relacji.

[aannee99]

Są super domy tymczasowe, które są w stanie powiedzieć wiele na temat swoich podopiecznych Mają pod swoim dachem zazwyczaj kilkoro podopiecznych i wiedzą czy dany futrzak potrzebuje kociego towarzystwa czy raczej go unika, etc.

[Rianne]

Hm, jak ktoś ma DT i mnóstwo kotów w domu, zajmuje się tym od dłuższego czasu to da radę.

http://instagram.com/p/vYd-hLPdWH/ Pożyczyłam bratu aparat, to i fotki z instagrama, komórkowe. Aszka i jej pogarda dla fleszy.
http://instagram.com/p/vYN07avdVh/ Porankowe.
http://instagram.com/p/vYNdVbvdTu/ Aszka i Lucjan.

[aannee99]

Piękna, dymna Aszka siostrzyczka naszego Marcelina

Lucjan, ach wycałowałabym ten nochalek