Moje koty XI. Impreza (nie)wykopaliskowa - czerwiec :))

Hipisem nie byłam. Całą swoją kreatywność wykorzystywałam w obchodzeniu zakazów i nakazów mojej Mam, nie obdarzonej niestety wystarczającą dozą tolerancji co do mojej pasji poznawania przejawów życia

AYO pisze:Hipisem nie byłam. Całą swoją kreatywność wykorzystywałam w obchodzeniu zakazów i nakazów mojej Mam, nie obdarzonej niestety wystarczającą dozą tolerancji co do mojej pasji poznawania przejawów życia

jak widac, moja mam rowniez miala i ma niska tolerancje :mrgreen:

Oczywiscie ,ze obchodzilam pewne zakazy, ale raczej staralam sie wspolpracowac, bo wspolpraca dawala wymierne korzysci ,w postaci zaufania ,a zaufanie pozwalalo wrocic po 24.00 do domu z imprezy.

:mrgreen:

Praktykuje owe zachowania matczyne i zasady w stosunku do swoich dzieci i sprawdza sie:)

W moim rodzinnym domu obowiązywał terror małej damskiej łapki, któremu podlegał również Ojciec. Umierałam z uciechy, jak stosował moje chwyty chcąc usprawiedliwić jakąś swoją niesubordynację. Naturalną koleją rzeczy, gdy podrosłam, zawiązaliśmy sojusz :twisted:

Zaufanie to jedno, a instynkt samozachowawczy to drugie

Z mama zawsze mogłam i mogę nadal rozmawiac o wszystkim, ale jednak wyczuwałam, że opowieści o grze w dziurawą cnotę niepotrzebnie ja tylko zestresuję :lol:

Z tatą mogłam sobie na cos takiego pozwolić. Ale... nie w IV klasie liceum gdy miałam na semsetr 7 niedostatecznych i nieodpowiedni ze sprawowania, byłam samotnym liderem w wagarowaniu i groziło mi niedopuszczenie do matury. W okresie owym moi przerażeni rodzice zatracili jakoś swoją tolerancję.
Mnie natomiast optymizm i wiara, że się ułoży, nie opuszczały ani przez chwilę. No i ułożyło się.

Bo wszystko było po prostu wynikiem psm albo ozn nawiedzonych i głupich bab z pokoju nauczycielskiego. Matematyczka postanowiła mnie zniszczyć, a koleżanki usiłowały jej w tym pomóc :wink:

Ale dałam radę

Tak to działa, zawsze i niezmiennie - ten niepowtarzalny a smrodliwy klimacik czuję też od pewnego czasu na miau.pl

Hmm, o moich wyczynach z kombinowaniem kasy Mama dowiedziała się duuuzo później, przypuszczam, że nieźle by mi się dostało, gdyby mnie wówczas przyłapała :twisted:

Inna sprawa, że ja byłam wówczas dość mocno zbuntowaną nastolatką i jakoś specjalnie bym tego nie przeżywała.
Oczywiście to całe zbieranie kasy oraz inne wyczyny nie miały nic wspólnego z dzisiejszymi galeriankami. A niechby tylko jakiś typek spróbował - usłyszałby wiązanke jak pewien dziadzio w pociągu, który mi proponował, że mnie przygarnie, ma wolny pokój, utrzyma mnie i w ogóle :roll:

Lekko oblesny uśmieszek na jego twarzy sugerował mniej więcej, czego w zamian oczekuje.

P.s. Kasia, jak czytam o Twoich perypetiach szkolnych, to jakbym o sobie czytała :piwa:

też np. miałam nieodpowiednie zachowanie za godziny opuszczone :twisted:

To jakby standard

Ledwo dopełzłam do matury, ale mnie nikt nie zwalczał, po prostu miałam inne priorytety

Matka z męczeństwem w oku przyniosła taki grubaśny informator o szkołach pomaturalnych, bo przecież wszystko wskazuje na to, że nigdzie się nie dostaniesz - sznatażyk taki

Dziś Ją rozumiem, nie wiedziała jak do mnie dotrzeć, a ja funkcjonowałam w głebokim przekonaniu, że nic złego nie może się zdarzyć.
I nic złego się nie zdarzyło.

Ja zawsze miałam we krwi bunt i poczucie sprawiedliwości, oraz niesłychanie sztywny kark - nie do zgięcia, no nie i już.
Tak więc sposób zwracania się do uczniów nowej (od III klasy liceum) matematyczki budził mój wewnętrzny sprzeciw - nie, nie jestem nienormalna, niedorozwinięta (itp) i proszę się w ten sposób do mnie nie zwracać. I się zaczęła nagonka na mnie, ponoć byłam bezczelna :roll:

A moim priorytetem było zawsze - na pohybel sqrwysynom :!:

Że się dostanę na studia, watpliwości nie miałam żadnych, że zdam maturę też nie - zresztą wystarczył szantaż z mojej strony, zażądałam egzaminów komisyjnych w kuratorium, wolne żarty - nikt nie był w stanie uwierzyć, że zasługuję na 2 z historii, geografii czy polskiego, no bez jaj. I te głupie kury wymiękły, odpuściły, a ja pałałam żądzą krwiii. A egzaminy owe zdałabym w luźnych cuglach. Więc mi odpusciły, zrobiły wiele, żeby zepsuć mi świadectwo, ale nic to. Zdałam na studia ze średnią 4,8 co bez kłopotu zapewniło mi miejsce.
Natychmiast po powrocie z wakacji, pod koniec września, poszłam z satysfakcją do szkoły, żeby pogardliwie rzucić im w twarz - no i co? Tak, proszę pań - zdałam i dostałam się bo jestem zdolna i mam wiedzę o czym doskonale wiecie. Widok ich min - bezcenny

skaskaNH pisze:P.s. Kasia, jak czytam o Twoich perypetiach szkolnych, to jakbym o sobie czytała też np. miałam nieodpowiednie zachowanie za godziny opuszczone

siostro

Na świadectwie maturalnym miałam średnią 4,8 :oops:

Za to z matmy zaliczyłam poprawkę na maturze.

Zofia&Sasza pisze:Na świadectwie maturalnym miałam średnią 4,8 Za to z matmy zaliczyłam poprawkę na maturze.

O mojej średniej z matury szkoda gadać

To nie bylo uczciwe, dlatego nie mam szacunku dla nauczycielek, nie po tym co się działo w moim liceum :evil:

Z tego bagna są tylko 2 (słownie dwa) wyjątki - dyrektor oraz pani od biologii. Reszta nie nadawała się absolutnie do nauczania, edukowania, wychowywania

Jak pomyslę o tych frustratkach z pokoju nauczycielskiego, do tej pory otwiera mi się nóż w kieszeni.

Za to w podstawówce miałam wspaniałych nauczycieli.

casica pisze:
Zofia&Sasza pisze:Na świadectwie maturalnym miałam średnią 4,8 Za to z matmy zaliczyłam poprawkę na maturze.

O mojej średniej z matury szkoda gadać
To nie bylo uczciwe, dlatego nie mam szacunku dla nauczycielek, nie po tym co się działo w moim liceum
Z tego bagna są tylko 2 (słownie dwa) wyjątki - dyrektor oraz pani od biologii. Reszta nie nadawała się absolutnie do nauczania, edukowania, wychowywania Jak pomyslę o tych frustratkach z pokoju nauczycielskiego, do tej pory otwiera mi się nóż w kieszeni.

Za to w podstawówce miałam wspaniałych nauczycieli.

Tez nienawidziłam większości nauczycieli. I szkoły jako takiej. Do dziś mi niedobrze jak o niej myślę :evil:

anna57 pisze:
MariaD pisze:anna57, to były inne czasy i nikomu się to z "galeriankami" nie kojarzyło.
Stojące na poboczu dziewczyny były zwykłymi autostopowiczkami a nie tirówkami.

Czasy hippisów rządziły się innymi prawami i takie zachowania były w tym środowisku normalką.

Ale pewnie, jak rodzice by sie dowiedzieli o tych wybrykach to też by było gorąco.
,
Ależ ja żyłam w tych czasach, mimo to mówię nie i jeszcze raz nie, nie
Zaraz przepytam moje starsze córki

Nie pytaj

moja mama zapytała raz, jak już byłam dorosła i niezależna
i pożałowała bardzo, bo odpowiedź otrzymała szczerą

a ja byłam zdecydowanie z tych grzeczniejszych :kotek:

Zofia&Sasza pisze:Na świadectwie maturalnym miałam średnią 4,8 Za to z matmy zaliczyłam poprawkę na maturze.

Ja z samej matury miałam 4,7

Na świadectwie końcowym za to pojawiają się różne "perełki" w postaci oceny z zachowania lub dst z matematyki :twisted:

Oj, też toczyłam boje z matematyczką, babą wredną, chamską i prostą jak konstrukcja cepa. Wcześniejsza matematyczka odeszła na wychowawczy, przy niej jakoś mogłam zrozumieć o co lotto. Przy tamtej babie - za chiny mi nie szło, bunt i nastawienie też robiły swoje. A ona z kolei miała te przewagę, że akurat z tego przedmiotu mogła mi udowodnić moją niewiedze. Podobnej sztuczki próbowała kiedyś historyczka (jakieś odpytywania znienacka, wywoływania do tablicy itp.) - nie udało jej się, odpuściła, przyjęła do wiadomości, ze to coś pyskate, wagarujące i wyglądające jak niewiadomoco historię umie i lubi

W takim sensie jak Wy to ja byłam grzeczniutka.

Inaczej "rozrabiałam" tzn. miałam od 15 roku życia faceta starszego ode mnie o 10 lat, do tego rozwodnika, do którego przeprowadziłam się w dniu ukończenia osiemnastu lat. Ogólniak skończyłam normalnie, bo nie mieli się do mnie oficjalnie do czego przyczepić - uczyłam się nawet nieźle i nie opuszczałam zajęć. Ale jak można się domyśleć pod koniec lat osiemdziesiatych i początku dziewięćdziesiątych byłam niejako skandalistką w swoim otoczeniu. A jak szłam to ploty normalnie się o mnie obijały i podliczając to powinnam mieć małe przedszkole, bo według niektórych co parę miesięcy byłam przy nadzieii :roll:

A ja miałam w głebokim poważaniu wszystko i wszystkich, a przez to najbardziej ucierpieli moi rodzice niestety, a szczególnie mama, bo z ojcem od zawsze darłam koty i niejako przez niego, a raczej przez sposób jego wychowywania mnie to wszystko sie wydarzyło :evil:

No tak, ja sie zastanawiam dlaczego bedac za mlodu tak krnąbrna dziewczynka wyroslam na tak grzecznego mlodego chłopca :mrgreen:

Ja na świadectwie maturalnym oceny też miałam nienajgorsze, za to zachowanie... poprawne :roll:

Ja

, która zabluźniłam po raz pierwszy w życiu w wieku lat dwudziestuparu... :roll:

Cóż...
jak się miało za wychowawcę idiotę, szumnie nazywanego polonistą, który nienawidził mnie szczerze ( z wzajemnością ) - to trza było pocierpieć :roll:

Moje koty XI. Impreza (nie)wykopaliskowa - czerwiec :))

Kto przegląda forum