Moje koty XIX. Druid ['] Zawieszka ['] Dżygit [']Kocio [']

Szczęśliwie nigdy nie musiałam brać sterydów. Ja wagę trzymam normalną, ale ja nigdy nie miałam skłonności do tycia.

Lifter pisze::twisted: E tam, ja wazac 105 albo 75, zawsze bylem zlosliwy, waga nie ma tu nic do rzeczy.

Podobno nie jesteś kobietą

MaryLux pisze:
Lifter pisze::twisted: E tam, ja wazac 105 albo 75, zawsze bylem zlosliwy, waga nie ma tu nic do rzeczy.

Podobno nie jesteś kobietą

Mój najbardziej upierdliwy i złosliwy sąsiad był zażywnym pączuszkiem. A poza tym pieniaczem - minimum trzy procesy z różnymi sąsiadami o jakieś bzdury (o trzech wiem), rozliczne donosy do każdej instytucji z kominiarzami włącznie, pisemka przed procesowe, wieczne pretensje
No nie potwierdza teorii, chyba że to faktycznie tylko kobiet dotyczy :lol:

MaryLux pisze:
Lifter pisze::twisted: E tam, ja wazac 105 albo 75, zawsze bylem zlosliwy, waga nie ma tu nic do rzeczy.

Podobno nie jesteś kobietą

Czego tam ludzie nie plotkują... :twisted:

Lifter pisze:
MaryLux pisze:
Lifter pisze::twisted: E tam, ja wazac 105 albo 75, zawsze bylem zlosliwy, waga nie ma tu nic do rzeczy.

Podobno nie jesteś kobietą

Czego tam ludzie nie plotkują...

O mnie mówią, że nie jestem mężczyzną

Rysio-16-02-2013 [*]

Katarzynka01 pisze:Szczęśliwie nigdy nie musiałam brać sterydów. Ja wagę trzymam normalną, ale ja nigdy nie miałam skłonności do tycia.

Ja niestety praktycznie co roku :evil:

Katarzynka01 pisze:Justyn tak potwornie schudł w trakcie choroby Dżygita, a po jego śmierci jeszcze bardziej. Tak bardzo, że zaczęliśmy się bać. Wszystkie badania ok więc przybrał kierunek psychiatra. I okazało się, że wpadł w silną depresję. Wszystkie dodatkowe objawy - chudnięcie, skoki ciśnienia, szumy w uszach, fatalne samopoczucie, to wszystko depresja, która ponoć jest w stanie udawać wszystkie choroby.
Szczęśliwie kuracja działa i Justyn reaguje na leki. Nadrobił co stracił i znowu trochę przypomina ciężarną. Nadrobił jeszcze szybciej niż stracił. Tak więc po pierwsze ograniczamy żarcie, po drugie i trzecie też.

No cóż, to dobrze, że już się to normuje. Rzeczywiście potrafi udawać, cwana jest bardzo, nawet mnie wyprowadziła w pole - bardzo się zdziwiłam jak pani doktor zdiagnozowała u mnie swojego czasu depresję. Leżałam plackiem i płakałam jak miałam kotu wody do miski nalać bo siły nie miałam. Paragonu nie byłam w stanie podliczyć, no koszmar kompletny. Także tym bardziej uściskaj Justyna.

Depresja rzecz straszna, wiem coś o tym

A ja się pierwszy raz zetknęłam z depresją w tak bliskim otoczeniu. Okropne to jest. I powiem może coś niepoprawnego, ale to jest trudne też dla otoczenia. No ale staramy się i dajemy radę.

Józia, uściskam, ale najpierw pomyślę czy zasłużył

Cioteczny brat miał, wiem, ze to trudne także dla otoczenia.

Okropne choróbsko

Mój tata miał. Ale tata wpadł w depresję gdy okazało się, że nie ma szans na skuteczną rehabilitację po ciężkim udarze. Stracił zbyt dużo masy mięśniowej, a ta jest nie do odzyskania przy osobie leżącej. Nie mógł barć leków anty depresyjnych bo one mają działanie rozluźniające, a to z kolei powodowało, że w warunkach domowych opieka nas przerastała bo tata nie mógł współpracować przy podnoszeniu/sadzaniu itp. Koszmarnie błędne koło to było

Ojej, to jeszcze bardziej skomplikowane. Witek po prostu brał leki. Pomogły.

Niestety, nie zawsze można zastosować takie leki

Ale dość już o chorobach. Właśnie objawił mi się na łóżku Nodi szantażysta, Nodi Głód Zagłodzony, jadł 10 minut temu :roll:

Moje koty XIX. Druid ['] Zawieszka ['] Dżygit [']Kocio [']

Kto przegląda forum