Moje koty XI. Impreza (nie)wykopaliskowa - czerwiec :))

Po komunii wymędziłam u Matuli skrócenie włosów i samoobsługę w tym zakresie

Warunek był taki, że udowodnię sevlservice z włosami do ramion.
Udowodniłam :mrgreen:

przypomina mi się od razu zacny witz
- Panie doktorze, co zrobić, żeby moja córcia nie miała takiego okropnego wytrzeszczu?!
- Poluźnić, droga pani, warkoczyki....

No cóś w tem stylu właśnie :mrgreen:

Tylko, że ja nie do końca miałam wyjście, bo Matula się po czasie zorientowała, ale trzeba jej przyznać, że skutecznie :mrgreen:

mnie Rodzice raczej opitalali na pacholę słowiańskie, bo z racji nieustannego ganiania po krzakach, dachach, piwnicach, strychach i innych zakamarkach długie warkocze miałyby dużą szansę na destrukcję :>

Nigdzie nie ganiałam w tym wieku. Byłam trzymana krótko i przy pysku, chodziłam na rytmikę i angielski, oraz grałam na skrzypcach

predyspozycji do gry na czymkolwiek, poza nerwami, raczej nie mam, i chyba nie miałam, za to smykałkę językową owszem, więc na angielski też chodziłam. Na rytmikę Ojczulek się zbuntował, wiedziony jakimś proletariackim uniesieniem ;>, za to jeździłam konno.
a co do tego szwendania się po wszystkim, po czym się dało, to miałam to od berbecia, Rodzice bardzo mi ufali, nawet jak się okazało, że gonię się z kolegami po dachach wokół podwórza (5 piętro :mrgreen:

) - na pierwszy biwak bez dorosłych, z gotowaniem na butli gazowej, myciem się w rzece, spaniem pod namiotami itp pojechałam mając lat 14 i "dowodziłam" całą ekipą (w sumie 6 osób, w tym 3 kolegów)
jakoś chyba byliśmy wyjątkowo rozsądną młodzieżą ;>

To było takie troszki "dwoiste" bo na pierwsze kolonie pojechałam radośnie w wieku lat 10 [nie mając ani masy, ani siły 10 latki] ale Ojciec przekonał Mam, że dam se rady

Z drugiej strony nie raz spoglądałam zazdrośnie z okna, jak o zmroku radośnie kotłują się na podwórku dziewczyny i chłopaki z klatki. Ja miałam zakaz, a raczej nakaz do pewnej godziny, od 8 roku miałam na ręku zegarek i nie ma przeproś.
Skutek?

Już jako 8 latka kłamałam perfekcyjnie :mrgreen:

i tak się kończą wszelkie reżimy ;>

KotkaWodna pisze:mnie Rodzice raczej opitalali na pacholę słowiańskie, bo z racji nieustannego ganiania po krzakach, dachach, piwnicach, strychach i innych zakamarkach długie warkocze miałyby dużą szansę na destrukcję :>

Tez ganialam.....tyle ,ze w warkoczach z kokardami i w bialych kolanowkach :ryk:

KotkaWodna pisze::ryk:
i tak się kończą wszelkie reżimy ;>

A tak poważnie, to rodzą niepotrzebny bunt, niewspółmierny do sytuacji.
Szkoda

No slicznie

Nigdy nie miałam kokard :dance:

Miałam włosy dość krótkie bo podobnie jak Kotka, szalałam po tzw "psich zbyrach". I co z tego, że pod kontolą? U jednej babci miałam kawał ogrodzonego lasu, u cioć babć duzy ogród, a w domu (na Politechnice) rozliczne możliwości działania - z uruchomieniem autobusu włącznie

Poza tym babcia uważała, że włosy trzeba często obcinać, żeby były mocne i gęste

A jak już miałam dłuższe, to zawsze uczesane gładko - w koński ogon, w najgorszym wypadku w tzw. kitki. Żadne kokardy nie miały ze mną szans. Poza tym chciałam byc chłopcem - bo dziewczynce nie wypadało wielu rzeczy, akurat tych, które mnie najbardziej kręciły więc nienawidziłam bycia dziewczynka, znaczy się panienką :evil:

Natomiast haftowanie szło mi całkiem nieźle, ale długo to trwało, taka makatka to fiufiu. Więc zarzuciłam, bo ilez w końcu mozna haftować zamiast się bić z chłopakami albo strzelać z łuku? Moja babacia była tak zachwycona nagłym mym zainteresowaniem stosowna robótką, że nawet na samo dzieło się nie skrzywiła, a makatek nie miała

casica pisze:No masz! I inne gadżety, za zaoszczędzone kieszonkowe kupowałam mamie w prezencie pierścionki, a ta mi tłumaczyła, że zupelnie niepotrzenie bo kazdy ma swój gust
No cóz one dla mnie były piękne

No... ja mojej mamie taki piękny wisior z kolonii przywiozłam. A jaka dumna byłam

Biedna mama

Regata pisze:
casica pisze:No masz! I inne gadżety, za zaoszczędzone kieszonkowe kupowałam mamie w prezencie pierścionki, a ta mi tłumaczyła, że zupelnie niepotrzenie bo kazdy ma swój gust
No cóz one dla mnie były piękne

No... ja mojej mamie taki piękny wisior z kolonii przywiozłam. A jaka dumna byłam
Biedna mama

Ja maniacko przywoziłam w takich wypadkach lakiery do paznokci CZERWONE - na tej samej zasadzie, że uważałam je za ostatni cud świata

Najbiedniejsze te mamy były, fakt

I perfumy z kiosku ruchu, a 9,50 buteleczka. Konwalie, goździki, czego tam nie było. Czułam w sobie nieposkromiona chęć obdarowywania :twisted:

"Być może" i "Soir de Pari" [tak się pisało?] zawsze mozna było bez pudła podarować mojej Babci. Serio. Baaardzo to lubiłam

Moje koty XI. Impreza (nie)wykopaliskowa - czerwiec :))

Kto przegląda forum