DOKOCIŁAM SIĘ - GLUCIO CHCE POKOCHAĆ MISIĘ, A ONA?

Co do lordozy dupnej, żeby sobie wyhodować trzeba zapier...lać na okrągło w wysokich szpilach, wtedy murowana. Tak rzekł mój mądry kolega.
Więc ja zaczynam kurację :mrgreen:

najmysia pisze:Co do lordozy dupnej, żeby sobie wyhodować trzeba zapier...lać na okrągło w wysokich szpilach, wtedy murowana. Tak rzekł mój mądry kolega.

Dupa blada, ja zapi...lałam, od gówniary do 40 wiosenki, na takich 10 cm. Zadnej lordozy , skoliozy i innej cholery, do tego gnaty z biodrów wystaja poza mnie, cycki chowają się nad wystającymi po przebytej w dziecięctwie krzywicy żebrami. :mrgreen:

Po prostu miss kościotrup :ryk:

A dzień nie za miły - rano odszedł Wiktor mojej bliskiej forumowej kolezanki vip 0 :cry:

Ooo..

Przykro mi nie zaglądałam dawno tam

[*] był śliczny.

Właśnie przeczytałam o Wiktorku. Biedna Gosia

Śpij słodko Wiktorku [*]

jak wracam do domu zawsze najpierw wchodzę na wątek... kamari
wczoraj mnie zamroziło jak Gosia opisała ten sen...
a dziś przeczytałam zmieniony tytuł wątku Małgosi...
co ona biedna musi teraz przeżywać...skoro my płaczemy nad nimi
a większość z nas nie poznała Małgosi ani Wiktora...
bardzo jej współczuję...
przepraszam Izuniu...musiałam to napisać :cry:

Bardzo się martwię o Małgosię. Ona ostatnio nie była w najlepszej formie, a teraz jeszcze odszedł Wiktor

W sumie dość nagle, wyniki mu się poprawiały, wyglądało na to, że się uda mu pomóc.
Musi być załamana

puszatek pisze:jak wracam do domu zawsze najpierw wchodzę na wątek... kamari
wczoraj mnie zamroziło jak Gosia opisała ten sen...
a dziś przeczytałam zmieniony tytuł wątku Małgosi...
co ona biedna musi teraz przeżywać...skoro my płaczemy nad nimi
a większość z nas nie poznała Małgosi ani Wiktora...
bardzo jej współczuję...
przepraszam Izuniu...musiałam to napisać

Basiu, dziękuje, ze to napisałas.
Ja tez zawsze najpierw kamari, potem vip0, potem reszta zaprzyjażnionych, a na końcu swój :oops:

.
A dziś od rana w ogóle na miau nie weszłam , bo się bałam, ogólnie w sny nie wierzę, ale TAKIE ....tam były dwie najblizsze Małgosi istoty.
I doskonale wiem, co ona teraz czuje, to poszło tak szybko, tak jak u mojego Kocura. Wtedy świat Ci się rozpada w kawałki, a jeszcze przy Małgosi sytuacji ogólnej...
Mam tylko nadzieję, ze Aluś nie znalazł się u niej przypadkiem, że to on jest tym, który wrócił w troche innym futerku

dokładnie też tak pomyślałam o Alusiu, że to Wiktor go przyprowadził...
ale takie myślenie też nie zmniejsza bólu...
pamiętam jak ostatni raz szłam z Maciusiem...
potem jechałam do pracy na noc, myślałam sobie, że może będę mniej płakać...
20 lipca to było po 18 a ja wracałam już sama i wyłam na ulicy...
i g......o mnie obchodziło, że ktoś patrzy, że sobie coś myśli...
w takich chwilach było we mnie tyle bólu, że nie obchodziło mnie...nic...

bardzo mi żal Małgosi tym bardziej, że to odszedł jej pierwszy kot :cry:

puszatek pisze:dokładnie też tak pomyślałam o Alusiu, że to Wiktor go przyprowadził...
ale takie myślenie też nie zmniejsza bólu...
pamiętam jak ostatni raz szłam z Maciusiem...
potem jechałam do pracy na noc, myślałam sobie, że może będę mniej płakać...
20 lipca to było po 18 a ja wracałam już sama i wyłam na ulicy...
i g......o mnie obchodziło, że ktoś patrzy, że sobie coś myśli...
w takich chwilach było we mnie tyle bólu, że nie obchodziło mnie...nic...

bardzo mi żal Małgosi tym bardziej, że to odszedł jej pierwszy kot

Smutno mi

przypomina mi się Wigilia i powrót bez kota.Wyliśmy na ulicy oboje z TŻ-em nie obchodziło nas że wszyscy się cieszą bo święta

Ja lezałam na podłodze w poczekalni lecznicy i czekałam na ciałko Kocura, potem szłam ulicą z kartonem i wyłam.Nastepnego dnia szłam na rozmowe o pracę - jak myślicie , jak wyglądałam? Idealna kandydatka do pracy :evil:

I miałam to dokładnie w dupie.
Nie moge pisać, za kazdym razem ten ból wraca, tak było przy Ślepciu Marysi, teraz znów :cry:

wiem, że zawsze wraca...ale ile cudownych chwil przeżyliśmy z nimi :lol:

ile mamy wspaniałych wspomnień...a cóż jest wart człowiek który ich nie ma :?:

pozostaje mu...pustka

Ślepciu odszedł nagle, po tygodniu walki. Miałam też Piniusia, który chorował trzy lata (rodzaj stwardnienia rozsianego), był chory nieuleczalnie, więc teoretycznie byłam przygotowana, że odejdzie młodo.
Ale oba odejścia były dla mnie tak samo niespodziewane. Przez wiele dni co chwila zaczynałam płakać. W domu, w pracy, na ulicy...
Nie wiem, co jest w tych futrzakach, że tak bardzo zapadają w serce i duszę.

DOKOCIŁAM SIĘ - GLUCIO CHCE POKOCHAĆ MISIĘ, A ONA?

Kto przegląda forum