Mruczek, Komorebi i... nowe fotki str. 22

[Wasylisa]

Dzisiaj rano była powtórka z rozrywki. Okna zamknięte, drzwiami nikt nie chodził. Mruczka chyba porwali kosmici .

Tama robiła za termofor, na szczęście.

[jopop]

Ciekawe gdzie tym razem wlazł

No nic, spokojnie. Jemu to MUSI zająć czas.

Co ciekawe - przy mojej przeprowadzce w zasadzie w ogóle się nie bał, wylazł z kąta już drugiego dnia. Ale znał mnie i miał przy sobie całe stado kotów...

[Wasylisa]

Tylko byłabym spokojniejsza, gdybym wychodząc z domu mogła zajrzeć np. pod szafę i stwierdzić, że siedzi tam sobie spokojnie i powiedzieć mu "to miłego dnia, Mruczku". A tak, to wyobraźnia pracuje

[piotr568]

I jak, odnalazł się ?

[Wasylisa]

Okazało się, że sforsował przeszkody broniące mu dostępu do głębszych części zaobudowy kuchennej. Znowu był demontaż blatów itd., po czym Mruczek zwiał pod komodę w pokoju, a ja skutecznie zablokowałam dostęp do całości kuchennej kryjówki.

Obecnie kot przesiaduje głównie na górze, na szafkach i obserwuje sytuację na dole. Czasem przemyka się na poziom 0, pod komodę lub za pralkę. Patrzy na mnie przerażonym wzrokiem .

Martwi mnie, że trochę mało karmy znika z misek. Nasypałam Mruczkowi jego chrupki i nałożyłam jedzenie domowe składające się z ryżu, kurczaka i wołowiny (gotowanych razem), i postawiłam to na górze (Tama tam nie wskoczy). Zobaczymy, czy coś zniknie.

Tama ma czasem takie wyskoki, że znienacka chwyta mnie w przednie łapki (ała, pazurki!) i gryzie mnie tym bezzębnym pyszczkiem podczas głaskania. Humorzasta starsza pani Ale już doszłyśmy do etapu, że przychodzi się przywitac, kiedy wracam z pracy .

[Szalony Kot]

Carmen też mnie podgryza - z miłosci tak
Lepiej, że Mruczek Cię widzi, nawet jeśli nie jest z tego powodu szczęśliwy przynajmniej wie, że nie pożerasz kotów...

[Wasylisa]

przynajmniej wie, że nie pożerasz kotów...

Na jego miejscu, nie byłabym taka pewna, patrząc na mizianki z Tamą... Chociaż to ona mnie bardziej pożera, niż ja ją

[Wasylisa]

Wyjaśniła się też zagadka Pana Krawata z podwórka.

Budka na podwórku jest altanką na czas spacerów po podwórku. Za dnia było widać, że jest na niej napisane "Mysia", więc Pan Krawat jest Panią Wczoraj wieczorem spotkałam kotkę na klatce schodowej. Płakała trochę, wiec wzięłam na ręce i zapukałam do mieszkania na parterze. W ich oknie widziałam kota, co prawda innego, ale jak kociarze, to pewnie dobrzy ludzie Od sąsiadki dowiedziałam się, że kocina należy do emerytki z pierwszego piętra, która go wypuszcza wieczorami, żeby sobie połaził po klatce schodowej i podwórku.

Podwórko ogrodzone w taki sposób, że wysportowany dzikus zwiałby przy dużej determinacji, ale domowa kluska raczej nie powinna próbować. Ponadto nie czuję się na siłach ewangelizować emerytki w temacie siatek, może coś się zmieni, jak założę u siebie (firma umówiona na niedzielę) i będę mogła pokazać, jak to wygląda na żywo.

[Wasylisa]

Wczoraj spotkałam sąsiadów z mojego piętra. Okazało się, że też mają kota, niemal cała kamienica jest więc zakocona Sąsiad powiedział, że Mysia często próbuje dostać się do mieszkań sąsiadów (ok...), ma właśnie kociaki (to już mniej ok...) i ma koci katar, więc trzeba uważać, żeby własne koty (moje i sąsiada) się nie pozarażały. Na moją reakcję "ale moje są szczepione" sąsiad odpowiedział "ale na koci katar chyba nie ma szczepionek...". Byłam na tyle zmęczona, że zaczęłam wątpić...

Dzisiaj sprawdziłam i tak, oczywiście, że szczepienia są i moje są szczepione. Natomiast Mysia wyglądała mi na zdrową, więc może "kocim katarem" sąsiad nazwał zwykłego gila z kichaniem? Tyle to i Tama ma, tzn. czasem kichnie, a jak śpi, to pochrapuje, jakby miała coś w drogach oddechowych (ale bez przesady).

Nie czuję się na siłach ewangelizować emerytki w temacie siatek i sterylek, ale sąsiada pójdę chyba nawracać na szczepionki Szkoda by było ich rudego, młodziutkiego Mruczka, ulubieńca córeczki

[piotr568]

Niech spróbuje choć raz dostać się do Twojego mieszkania to już nie będzie miała więcej kociaków Ta emerytka je w domu trzyma czy się kota okociła na dworze?

[Wasylisa]

Na dworze nic nie wykryłam, zresztą kicia wygląda na zadbaną, więc pewnie mieszka z kociakami w domu, a na dwór jest wypuszczana dla rekreacji

Mruczek robi postępy. Dwa dni temu rozpracował cokolik w kuchni i znowu dostał się za obudowę. Wczoraj wykurzyłam go stamtąd przy niemałym nakładzie sił i czasu. Podczas wykurzania mieliśmy epizody oswajania, tzn. od siedział wbity w kąt i próbował warczeć, a ja powolutku oswajałam go z moją ręką, tzn. najpierw wyciągałam z daleka, otwartą dłonią do góry, potem powoli, po kawałeczku podsuwałam ją w kierunku kota (czasem nawet z jadalnym kąskiem, ale się nie skusił). Kot warczał, ale chyba zaświtalo mu coś w futrzanej łepetynce, że nie chcę mu zrobić krzywdy. Albowiem po wykurzeniu i ponownym zablokowaniu dojścia za obudowę, tym razem polegającym na solidnym dobiciu gwoździ od cokoliku, kot przez resztę wieczora nie siedział schowany na górze, tylko trwożnie przemykał z kąta w kąt, patrząc na mnie oczyma jak spodki. A ja do niego zagadywałam z daleka.

Czy jakaś dobra dusza mogłaby mi napisać coś więcej o historii Mruczka? Wiem, że został zgarnięty z ulicy Celnej (ale w jakim wieku i jakich okolicznościach?) i ze kiedyś przeszedł koci katar, ale poza tym jest on dla mnie zagadką.

Tama miewa się nadal doskonale, a ja muszę kupić baterie do wagi kuchennej. Skończą się złote czasy i będzie dostawała tyle karmy, ile ustawa przewiduje, a nie z górką. Mruczek dostaje swoją w miejscu niedostępnym dla Tamy, więc może uda mi się tę kulkę odchudzić

[jopop]

Mruczek był zgarnięty jako kilkumiesięczny podrostek, bardzo mocno zakichany i z potężnym grzybem. Generalnie był już w wieku kiedy się ciężko oswaja koty, w normalnych okolicznościach w ogóle bym nie próbowała. Ale chorował na tyle długo, że po wyleczeniu nie można już było go wypuścić - zapomniał już czym jest życie na wolności. Oko miał zmętniałe już od początku odkąd się znamy.

[Aleba]

W dodatku to miejsce, gdzie wcześniej mieszkał, przestało być dostępne - wcześniej kociaki razem z matką mieszkały w piwnicy, do której dostawały się przez dziurę w murze kamienicy (nie okienko, tylko taki długi tunel wybity w ścianie, którym sobie łaziły). Po wyłapaniu przez nas kotów, ktoś zamurował tę dziurę i futra straciły dostęp do piwnicy.

[Wasylisa]

Dzisiaj przyszła zakupiona na bazarku poduszka od Ewar. Tama wpakowała się na nią niemal natychmiast po wyjęciu z paczki:

https://scontent-b-cdg.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/1455835_577593075642373_721170921_n.jpg

Mruczek natomiast przyjął modus vivendi polegający na aktywności w czasie mojej nieobecności/snu, a tkwieniu w niedostępnym kącie, gdy kręcę się po domu. Czasem tylko przemyka przerażony. Chciałabym wierzyć, że jest mu dobrze, a tkwienie w ciemnym kącie jest czasem przeznaczonym na spanie, a nie stresowanie się.

Tama ładuje mi się na kolana, gdy tylko przysiądę, zupełnie, jakby czatowała na okazję

EDIT: zmieniłam zdjęcie na link, zaraz będzie kolejne do napatrzenia się bezpośrednio

[Wasylisa]

W rozmowach z Jopop byłam gotowa się zakładać, że dzikus, nie dzikus, Mruczek przyjdzie spać do łóżka jeszcze przed końcem zimy. Jakże się myliłam - on przyszedł, zanim zima na dobre się rozpoczęła

Co prawda, nie przyszedł na mizianki. Było to tak: gdy kąpałam się wieczorem, ułożył się na kocu na łóżku razem z Tamą. Zrobił oczy jak ktoś przyłapany na gorącym uczynku i oczywiście uciekł prawie natychmiast po moim wyjściu z łazienki. Prawie robi tu tę wielką różnicę, że zdążyłam zrobić zdjęcie:



W nocy Tama na początku spała dosłownie w moich ramionach. W mieszkaniu jest zimno, uparła się, że chce pod kołdrę... Jak sie ogrzała, to przeniosła się w nogi łóżka, już na wierzchu. W pewnym momencie czuję, że na łóżko wskakuje kot. Zaraz, zaraz, przecież Tama już tam była, zatem to, co wskoczyło, to musi być... Nie wierzyłam własnym oczom, otworzyłam je więc szerzej i podniosłam głowę. Błąd, zobaczyłam tylko, jak Mruczek ucieka w podskokach.

Przewróciłam się na drugi bok, a za jakiś czas poczułam znów wskakującego na łóżko kota. Tym razem byłam mądrzejsza i udając, że śpię czułam, jak odbywa się ugniatano-kotłowaninka, a potem jak dwa mruczące wibratory, każdy w swoim rytmie, robią mi masaż stóp .

Niech się oswaja, niech się oswaja!