Czitka, Cosia i reszta. Pasio choruje, Cosia po zabiegu...

O, dziękuję!

W sumie proste, ale jak podane :ok:

Czyli wniosek number one- ta insulina na Pasia działa. Ja widzę to też w zachowaniu Pasia. Jest taki radośniejszy, bardziej ruchliwy, jakby pogodniejszy. I pięknieje :1luvu:

. Chyba Mama też zauważyła, bo mniej się mizia z Bratu i często zaprasza Pasia w krzaki z tyłu ogrodu :strach:

.

Dobrze że i Mamuśka i Paś kastraty... Bo jeszcze by z tych krzaków co wylazło...

Tak jak powiedział Lifter - insulina może być niebezpieczna tylko wtedy, kiedy cukier będzie za niski do podanej dawki insuliny i powstanie hipoglikemia. Jeśli mierzysz o 19, dajesz jeść a potem podajesz insulinę o 21.00 to cukier u Pasia może być tylko wyższy niż o 19.00, na pewno nie niższy, bo jeszcze zjadł. Więc już nawet nie mierząc o 21.00 podałabym insulinę i tyle. Nie zrobisz mu krzywdy.
Czitunia ma słodki pysio :1luvu:

Przecudowne te koty wszystkie twoje i nie.

czitka pisze:O, dziękuję!
W sumie proste, ale jak podane
Czyli wniosek number one- ta insulina na Pasia działa. Ja widzę to też w zachowaniu Pasia. Jest taki radośniejszy, bardziej ruchliwy, jakby pogodniejszy. I pięknieje . Chyba Mama też zauważyła, bo mniej się mizia z Bratu i często zaprasza Pasia w krzaki z tyłu ogrodu .

Wraca dawny Pasio, o którym czitka pisała tak:

czitka pisze:(...)
Natomiast Pasiek....
Powiem tak: przygarniałam różne koty, wszystkie cudowne i wyjątkowe. Cosia, Mić, Obiś...Paśka wcale nie przygarnęłam, on jest na DT u mnie, ale tak szczęśliwego kota nie widziałam. Paśka szczęście po prostu rozsadza. Nawet teraz, ciemnym wieczorem, on się tarza po trawie, robi nieustające balerony, podskakuje, sam się chowa przed sobą, łapie swój ogon, potem znowu bęc i wywraca się tym brzucholem do góry, zaczepia co popadnie, nawet nogę od krzesła ogrodowego, a Mamę klepie łapą po pupie To jest jakiś ewenementalny egzemplarz. Cieszę się, że jest taki szczęśliwy, to wyjątkowy kot. Wyjątkowy inaczej.
(...)

Wojtek pisze:
czitka pisze:O, dziękuję!
W sumie proste, ale jak podane
Czyli wniosek number one- ta insulina na Pasia działa. Ja widzę to też w zachowaniu Pasia. Jest taki radośniejszy, bardziej ruchliwy, jakby pogodniejszy. I pięknieje . Chyba Mama też zauważyła, bo mniej się mizia z Bratu i często zaprasza Pasia w krzaki z tyłu ogrodu .

Wraca dawny Pasio, o którym czitka pisała tak:
czitka pisze:(...)
Natomiast Pasiek....
Powiem tak: przygarniałam różne koty, wszystkie cudowne i wyjątkowe. Cosia, Mić, Obiś...Paśka wcale nie przygarnęłam, on jest na DT u mnie, ale tak szczęśliwego kota nie widziałam. Paśka szczęście po prostu rozsadza. Nawet teraz, ciemnym wieczorem, on się tarza po trawie, robi nieustające balerony, podskakuje, sam się chowa przed sobą, łapie swój ogon, potem znowu bęc i wywraca się tym brzucholem do góry, zaczepia co popadnie, nawet nogę od krzesła ogrodowego, a Mamę klepie łapą po pupie To jest jakiś ewenementalny egzemplarz. Cieszę się, że jest taki szczęśliwy, to wyjątkowy kot. Wyjątkowy inaczej.
(...)

czitka pisze:A tutaj Mama, z nią chyba trzeba do weta, nie wygląda to dobrze

Jak wszyscy to wszyscy!

Lecę z antybiotykiem!

Moje dzikie piękności :1luvu:

Ten wyraz pysia i to futerko :1luvu:

Się doczekałam w końcu zdjęcia Mamy.

Mama czuje się lepiej, do weta nie trzeba :wink:

.
Natomiast Pasio dzisiaj rano cukier 433

Nic w nocy nie jadł, nic a nic. Może wieczorem mi ta insulina gdzieś boczkiem poszła? A może za dużo jadł wieczorem?
Pobiegł do ogrodu, nie wygląda jakby się czuł źle, a wprost przeciwnie. No nic, zjadł, dostał zastrzyk, pewnie tak bywa. Jak to nie można się cieszyć na zapas, a było tak fajnie

O dziesiątej jadę z Cosią na badania, ona głodna, czemu czas tak powoli leci?

Pasio może mieć takie skoki. Raczej nie ukłułaś źle, tylko po prostu, w cukrzycy tak bywa. Inaczej wystarczyłoby badać cukier raz na kilka dni.

Może dorwał trochę intestinala?
Nie spodziewaj się raczej, że cukier będzie szybko spadał i zaraz wróci do normy, to tak nie działa :wink:

Usia wczoraj o 1.00 w nocy też nagle miała ponad 400, a już ostatnio ładnie było...
Dobrze, że Mama lepiej, kciuki za Cosię :ok:

Trzymamy kciuki!!!

Tak, Pasiowi wczoraj się trochę myliło, ciągle podjadał coś Brata albo Czitki, a oni sensitive rc takie ochronne na jelita jedzą, może to :roll:

Natomiast Cosia dała popis w klinice, próba zrobienia usg serduszka na etapie pierwszym zakończyła się moimi rękami w krwi, dziurami w dekolcie, itd., było kolorowo :strach:

Musiała dostać lekkiego uspokajacza, żeby pani doktor mogła cokolwiek, a i tak we trójkę ją trzymaliśmy. Jeszcze dokadniej przebada Cosię przed zabiegiem, bo będzie ją też znieczulać osobiście. Potem było pobieranie krwi.
Uspakajacz zaczął działać w drodze do domu i mam Cosię lekko otumanioną ciągle, ale już przytomnieje, zjadła obiadek, idzie ku dobremu.
Za wszystkie kciuki bardzo dziękujemy. Teraz byle do środy.

No widzisz, u Pasia na pewno podjadanie! Teraz możesz ocenić, jak bardzo karma ma wpływ na cukier!
Nieustające kciuki za Cosię :ok:

czitka pisze:.
Natomiast Pasio dzisiaj rano cukier 433 Nic w nocy nie jadł, nic a nic. Może wieczorem mi ta insulina gdzieś boczkiem poszła? A może za dużo jadł wieczorem?
Pobiegł do ogrodu, nie wygląda jakby się czuł źle, a wprost przeciwnie. No nic, zjadł, dostał zastrzyk, pewnie tak bywa. Jak to nie można się cieszyć na zapas, a było tak fajnie
O dziesiątej jadę z Cosią na badania, ona głodna, czemu czas tak powoli leci?

No takie skoki bywaja i beda, szczegolnie na poczatku. Ciesz sie gdy cukier niski a nie martw, gdy wysoki, szczegolnie gdy te nizsze stany beda przewazac. Nawet gdyby wieczorem nie dostal insuliny to nie ma to wplywu na poranny cukier, tzn. na jego wzrost, bo to sie nie akumuluje. Raz jest tak, raz siak. Beda i spore wzrosty i spore spadki.

A jesli byl poza domem, to moze sobie jakas mysze upolowal w nocy?

Aha, to ja się muszę po prostu przyzwyczaić do skoków cukru. To już spokojniej. Bo jak mi dzisiaj ta czwórka na początku się pokazała, to już zawał :roll:

I do tego za chwilę wyjazd z Cosią do kliniki, lekko mnie przejechała sytuacja.
A Paś spał grzecznie w domu z Bratu, miski były pochowane. No chyba, że myszy mam w domu :strach:

Chłopcy czasami tylko zostają w Hiltonie, to wszystko zależy od Mamy, bo jak ten dziki czarny nie mój kot wieczorem się pierwszy uwali w Hiltonie to nie ma na Chłopaków mocnych, jeden z prawej, drugi z lewej i mogę sobie wołać do rana.
No, uzależniłam się od Neospasminy, ale to przez Czitusię, to dłuższa opowieść na inną okazję.
Ale mieć pod ręką muszę, a dzisiaj nie miałam. I po całej akcji z drapieżną Cosią, gdy już spakowałyśmy się do taksówki, to poprosiłam pana w drodze do domu, żeby się zatrzymał przy aptece, bo musiałam, no musiałam :roll:

.
A pani magister mi opowiedziała o pewnej klientce, która w tejże aptece przychodziła po Neospasminę często. Naprzód raz w tygodniu, potem co trzy dni, co dwa, codziennie i....i już nie przychodzi :strach:

A teraz pokażę co będziemy w środę operować Cosi, to na brzegu uszka:
Obrazek

Wielkości groszku, wisi prawie na włosku, no może na cieniutkim dwu milimetrowym rąbku uszka.
Zabieg będzie trwał 3 minuty, góra 5 jeżeli z szyciem.
Podobno, być może, od zapalenia mieszka włosowego. I Cosia to rozwala co jakiś czas, więc trzeba ciachnąć. Niby drobiazg, ale wymagane badania krwi, usg serduszka, narkoza wziewna, intubacja i cała opieka potem, może kołnierz.
To jak bez tej Neospasminy :roll:

Czitka, Cosia i reszta. Pasio choruje, Cosia po zabiegu...

Kto przegląda forum