Proszę Państwa, oto Krzyś i Pozostali ['] s.126 pytanie mocz

Kasiu, ja już się nie wypowiadam , zbyt jestem ogólnie na nie do wetów, naprawde musi sie jakiś napracować i sercem okazać, abym mogła o nim dobre słowo powiedzieć ..

Nie potrafię pocieszyć za bardzo..

Ola, Ty to akurat masz konkretne powody, żeby podchodzić nieufnie do wetów

Najbardziej przykro jest chyba wtedy, kiedy specjaliści zawiodą. Tak jak my, jeździliśmy do dermatologa na Weterynarię, kiedy Krzysiowi wyłysiała szyjka. Wet wskazał alergię pokarmowa, Krzyś przemęczył się jeden dzień na hipoalergicznym RC

okazało się, że to abażurek był winien.

Mam dla Was historię ze Schroniska, bardzo pozytywną.
Kilka dni temu trafił tam kocurek, starszy, w kiepskim stanie, widać, że typowy ulicznik. Sprawdzono czipa, który, o dziwo, był. Zadzwoniono pod podany przy rejestracji numer telefonu. Sześć lat temu chłopak miał wypadek samochodowy. Podczas wypadku transporter wypadł z auta, otworzył się, kocur uciekł. Facet wydobrzał. Nie wiem czy i jak długo szukał kota. W każdym razie przeprowadzał się od tamtej pory dwa razy: z Lublina do Gdańska i z Gdańska do Krakowa. I z tego Krakowa przyjechał do Lublina po swoją zgubę na drugi dzień po telefonie z naszego Schronu. Powiem szczerze, że aż mi oczy zwilgotniały, kiedy o tym słuchałam. Zdarzają się cuda.

Tak, piękna historia, gotowy scenariusz na wzruszający film! :1luvu:

Uwielbiam Happy End!

Katia K. pisze:Mam dla Was historię ze Schroniska, bardzo pozytywną.
Kilka dni temu trafił tam kocurek, starszy, w kiepskim stanie, widać, że typowy ulicznik. Sprawdzono czipa, który, o dziwo, był. Zadzwoniono pod podany przy rejestracji numer telefonu. Sześć lat temu chłopak miał wypadek samochodowy. Podczas wypadku transporter wypadł z auta, otworzył się, kocur uciekł. Facet wydobrzał. Nie wiem czy i jak długo szukał kota. W każdym razie przeprowadzał się od tamtej pory dwa razy: z Lublina do Gdańska i z Gdańska do Krakowa. I z tego Krakowa przyjechał do Lublina po swoją zgubę na drugi dzień po telefonie z naszego Schronu. Powiem szczerze, że aż mi oczy zwilgotniały, kiedy o tym słuchałam. Zdarzają się cuda.

żeby wszystkie zaginione koty miały takie szczęście

Prawda? Happy End - żeby zdarzały się takie częściej.
Niestety, w schronach jest, jak jest. I człowiek po każdej wizycie wychodzi stamtąd z jeszcze większą liczbą siwulców na głowie

Katia K. pisze:Mam dla Was historię ze Schroniska, bardzo pozytywną.
Kilka dni temu trafił tam kocurek, starszy, w kiepskim stanie, widać, że typowy ulicznik. Sprawdzono czipa, który, o dziwo, był. Zadzwoniono pod podany przy rejestracji numer telefonu. Sześć lat temu chłopak miał wypadek samochodowy. Podczas wypadku transporter wypadł z auta, otworzył się, kocur uciekł. Facet wydobrzał. Nie wiem czy i jak długo szukał kota. W każdym razie przeprowadzał się od tamtej pory dwa razy: z Lublina do Gdańska i z Gdańska do Krakowa. I z tego Krakowa przyjechał do Lublina po swoją zgubę na drugi dzień po telefonie z naszego Schronu. Powiem szczerze, że aż mi oczy zwilgotniały, kiedy o tym słuchałam. Zdarzają się cuda.

Ale niesamowita historia. :1luvu:

Najlepsza motywacja, żeby zaczipowac swoje koty.

Z Warszawy znam podobną, ale nieobecność kota znacznie krótsza, bo niespełna roczna.
Kocurek zakotwiczył na działkach i został złapany do kastracji.
W Koterii okazało się, że ma czipa, i że jest poszukiwany.

U nas w Schronie od stycznia tego roku obligatoryjnie czipują koty. Świetna sprawa. Aktualne koty do adopcji podobno w większości są już po tym zabiegu, ale czasem odbywa się to w dniu adopcji... Chyba ze trzy tygodnie temu ludzie adoptowali czarnego kocurka zaczipowanego właśnie w ten sam dzień i... oddali go po ok. 2 godzinach. Bo bardzo podrapał panu nogę. Podobno był bardzo agresywny, choć wolontariuszki i pracownicy nie zauważyli tego, gdy przebywał w boksie. Za przyczynę ewentualnej "agresji" uważają być może właśnie to, zdenerwowanie zabiegiem. Czy tak było w istocie? Cóż, Tołstoj znalazł nowy dom w zeszłym tygodniu, niech mu się wiedzie. On miał szczęście, czekał tylko ok. 3 miesięcy.

U nas w schronisku od wielu lat koty i psy są czipowane. Małe kociaki to przy pierwszym szczepieniu, biedactwa dwa zastrzyki wtedy dostają

Czipy są bardzo ważne! :ok:

złapałam zająca! :mrgreen:

mir.ka pisze:U nas w schronisku od wielu lat koty i psy są czipowane. Małe kociaki to przy pierwszym szczepieniu, biedactwa dwa zastrzyki wtedy dostają

Tak się domyślam, że to tylko u nas nowość. Nie wiem, czemu tak późno zaczęli, kociarnia w Schronisku istnieje już 15 lat. Jednak lepiej późno, niż wcale.
Byliśmy znowu w sobotę. Zawieźliśmy wolontariuszkę, obok której teraz, po przeprowadzce, mieszkamy. Była też druga. Koty były szczęśliwe, tego im trzeba. Są takie, które nie chcą ich puścić, nie chcą schodzić z człowieka, dziewczyny muszą wymykać się z boksów. Rozpacz straszna, za mało jest tych adopcji

A za życzenia serdecznie dziękuję, życzę Wam spokoju i zdrowia w te święta, jeszcze chwilę trwają

Ostatnio naczytałam się historii Waszych kotów na Naszych Kotach. U nas w domu na razie cichutko, za to opiekuję się od 3 tygodni Muliną mojej siostry. Ale zanosi się na zmiany...
Na razie Mulinka:

Proszę Państwa, oto Krzyś i Pozostali ['] s.126 pytanie mocz

Kto przegląda forum