wspólne życie - OPOWIEŚĆ NOWOROCZNA

Bo to jakaś ogólnonarodowa tendencja się zrobiła,według moich obserwacji...Opierniczyć.....pokazać swoją mądrość i wyższość....pocieszyć się,że kogoś zgnoiłem....Ot tak dla własnej satysfakcji....

Pomijając to, co obserwuję obecnie (szczególnie szkoda mi nastolatek z sercem do zwierzaków), wyobraziłam sobie dzisiaj rejestrującą sie Gosię.

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Starych też czołgają. To co przeżyłam wczoraj ................szkoda słów..... :cry:

EVA2406 pisze:Starych też czołgają. To co przeżyłam wczoraj ................szkoda słów.....

oj a co sie stało?

Karolek(ona) pisze:
EVA2406 pisze:Starych też czołgają. To co przeżyłam wczoraj ................szkoda słów.....

oj a co sie stało?

Wczoraj Ewa pisała

kamari pisze:Powiem wam, co mnie naprawdę wqurwia na tym forum. Pojawia się ktoś szukający pomocy, pierwszy raz coś pisze, wcześniej nie łaził po forach i nie wie jakie to siedlisko szczerej, serdecznej złośliwości i wyżywania się.
No i oczywiście zaraz dostaje w czapę. Zamiast pomóc, wytłumaczyć, wyedukować, coś podpowiedzieć, zaraz znajdzie się jakaś życzliwa dusza z pretensjami. Bo ty robisz źle, bo ty się nie znasz, bo po co ty w ogóle masz zwierzaka, ty go zaraz zabijesz bo go masz, a jak go nie weźmiesz to tym bardziej zabijesz, jesteś zła, zła, zła...

A jeszcze jakiś czas temu to forum pomagało, nie wyzłośliwiało się przy każdej okazji, tylko podpowiadało i to całkiem skutecznie, a nie stanowiło wyrocznię. Czy możemy się cofnąć ze dwa lata? Nie zabijać nowych a tłumaczyć? Jest tu coraz więcej ludzi z malutkich miejscowości nie mających weta 24/7, jest tu coraz więcej młodzieży. Trzeba się z tego cieszyć, pomóc a nie ich przeganiać. Do cholery.

Z ust mi wyjęłaś.
Ale trzeba walczyć o nowych i spokojnie radzić to co ma się już przemyślane.
Mnie jeszcze jedno martwi - ta łatwość decyzji tu uciąć, tam wydłubać.
A odwrotne działania są niestety nie do przeskoczenia.
Tato m ówił w takich przypadkach - tylko spokój może nas uratować.
No i właśnie - spoko i do przodu. I nie opieprzać dziewczyny, kóra nie decyduje się na wyjazd z kotem po urazie do weta oddalonego o 50 km.

Duduś wyszedł po wizycie u weta spod łóżka ale jeszcze nie je. Może jutro...
Już trzeci dzień nie je i jest na kroplówkach:(

Podpisuję się obiema rączkami. To chyba jakaś ogólnonarodowa tendencja - od razu z wrzaskiem. Nieraz się zastanawiam, co czuje np. nastolatek z małego miasteczka usiłujący pomóc swojemu kotu - ma lat np. 13-cie, wet w miasteczku jeden, słabiutki, albo i tego nie ma, sensowny tak z 50 km dalej, rodzice do podróży nie rwą się, a może i z finansami cieniutko, samego nikt nie puści, usiłuje znaleźć jakąkolwiek radę, pomoc, i już samo to super o nim świadczy. A tu krzyk - jak nie pojedziecie te 50 km toście prawie mordercy. Więcej tu pomocy nie poszuka.

Wpisałam się na tamtym wątku. Ujęłam się troszeczkę za dziewczyną, bo do szału mnie te bluzgi doprowadziły, to jeszcze i mi się dostało. Tak jest, opluć, zmieszać z błotem, pomimo, że nie zna się osoby i sytuacji

Coraz więcej w ludziach agresji i złośliwości

kamari pisze:Pomijając to, co obserwuję obecnie (szczególnie szkoda mi nastolatek z sercem do zwierzaków), wyobraziłam sobie dzisiaj rejestrującą sie Gosię.

Znaczy się, mie?

vip pisze:
kamari pisze:Pomijając to, co obserwuję obecnie (szczególnie szkoda mi nastolatek z sercem do zwierzaków), wyobraziłam sobie dzisiaj rejestrującą sie Gosię.

Znaczy się, mie?

Znaczy się cie. Pamiętam doskonale twoje pierwsze wpisy. Aż mnie serce zabolało. "Co by to było, gdyby nasza Gosia dzisiaj szukała pomocy?"

Zostałaby odpowiednio .....OBSOBACZONA.....i poszła w siną dal....

Wiesz co, Marysiu...miałam chyba dużo szczęścia.
Ale tak czy inaczej napisałabym nawet dziś, naraziłabym sie na wszystko, to nie ma znaczenia.
Po prostu przełknełabym z pokorą wszystkie złe wpisy i wierzyłabym, że wśród nich jest jednak choć jedna osoba taka jak kamari, kocurzyca, katarzyna, katgral i tyle innych.
Ale to ja. Inni moga myślec inaczej, i oczywiście zgadzam się z Tobą.

Małgoś, wierzę, że tak byś właśnie zrobiła, bo jesteś niewiarygodnie silną osobą.
Ale nie każdy tak ma. Znacie mnie i moje koty, sporo z nich uszkodzonych, kilka z forum. A ile razy sama się załamywałam pod życzliwością forum i stąd odchodziłam? To wcale nie jest proste znosić nagonkę. A ja forum już znałam i miałam tu przyjaciół.
To wszystko naprawdę nie jest takie proste i oczywiste. Wiem, jak to jest, więc się buntuję.

Kamari, zauroczyły mnie opowieści....piękne......przeczytałam jednym tchem....przysiądę w kąciku.....

Toteż napisałam, że masz rację.
Nie pierwsza to zreszta i pewnie nie ostatnia osoba.
A szkoda.

wspólne życie - OPOWIEŚĆ NOWOROCZNA

Kto przegląda forum