Witamy-willkommen-welcome u Emila i Lilly-samo zycie :o)

[AYO]

Jest jeszcze coś takiego jak świadomość swoich ograniczeń - nie w sensie równania w dół tylko np. wieku, języka, czegoś czego nie przeskoczysz.
Ja ją mam. Było wystarczająco dużo czasu, żeby się przekonać do czego się nadaje a do czego nie i konsekwentnie nie mam jakichś wielkich pretensji do świata. No - uważam, że powinni lepiej płacić
Zresztą - chowałam sie w innych priorytetach.
Myślę, że w wypadku pracodawcy secret sednem sprawy jest to, że jest kawał ch..a i szczeżuja a nie to, że sie dorobił

[Gibutkowa]

Nie wiem czy to dobrze czy źle ale rodzice mnie nauczyli dwóch rzeczy - że mogę robić wszystko co sobie zamarzę i że nie ma rzeczy niemożliwych. Ktoś mnie kiedyś zapytał czy zawsze dostaje to czego chcę - w sumie... tak. Dlatego, że po prostu biorę (robię) i nie zastanawiam się czy aby nie za późno, czy dam radę, czy mi wypada itp. Jak czegoś nie zrobię to nigdy nie będę wiedziała czy dam radę. Oczywiście w ramach rozsądnych działań - nie założę już dziś stadniny koni bo mnie na to teraz nie stać ale WIEM, że ją będę miała w późniejszym czasie. Po prostu WIEM, nie że chcę, czy że marzę - tylko WIEM i dążę do tego. Z resztą najfajniejsze i tak jest to dążenie do celu często nawet fajniejsze niż osiągnięcie tego celu. Czasem tez wyjdzie inny cel niż ten, do którego się dążyło na początku ale to też jest fajne Jak to było w jednej piosence "Life is a journey, not a destination"

[AYO]

Dobrze Was poczytać
Nie mam już takiej wiary...
Ale nie smęcę jakby sie kto pytał tylko po prostu w innym punkcie życia jestem

[jasdor]

A i inne rzeczy, jak charakter , temperament, itp. mają duże znaczenie. Nie wszystko jednak od wychowania, rodziców, nauczycieli, itp. czasami osobowość ma się inną i nic nie pomoże.

[Erin]

Zmykam do dzieci, paaa Robaczki!
Zaglądajcie do nas

[villemo5]

Sprobuj, mnie wysluchac nikt tam u gory nie chce. Moze za duzo grzechow popelnilam albo mysla, ze nie zasluzylam, albo ze ten krzysz musze nosic. Nie mam pojecia.

Przestań pie...ć

[jasdor]

Sprobuj, mnie wysluchac nikt tam u gory nie chce. Moze za duzo grzechow popelnilam albo mysla, ze nie zasluzylam, albo ze ten krzysz musze nosic. Nie mam pojecia.

Przestań pie...ć

O to to to

[AYO]

Jasdor - o to-to
Mam całkiem niekiepską i jak sie okazuje całkiem przydatną wiedzę w swoim fachu ale bizneswomen ze mnie żadna [sprawdziłam doświadczalnie].
Nie do zagiecia nawet w dzisiejszych czasach jestem jako szara eminecja czyli taki ktoś bez kogo ani rusz - nie asystent raczej vice
Ale - juz sie nie przebiję przy naborze z zewnątrz bo nie znam zasad autoprezentacji choć uczciwie próbowałam wpoic je sobie
I nie wytrzymałabym w miejscu typu korporacja nawet tygodnia - nie moja liga
Na szczęscie nie muszę - jestem w wieku, w którym stała umowa i osłony socjalne są priorytetem, swoje w życiu juz odkozaczyłam

Secret - nie pękaj i nie samobiczuj sie bo czytać tego się nie da - O

[Gibutkowa]

AYO - to zależy co jest Twoim priorytetem. Ale to nie wiek o tym decyduje. Moja mama uważa że jest "za stara" na zmianę pracy. Mój tato jest od niej 4 lata starszy (rocznik 54-ty) i przebiera w ofertach pracy jak w ulęgałkach, choć i mniej zdrowy od mamy jest (po bypassach przez co też stracił jedna pracę). Ale on się nie boi, aplikuje tylko na stanowiska kierownicze, bo twierdzi że ma takie umiejętności i doświadczenie że czemu niby ma zaniżać swoje kwalifikacje. Mama tez ma ale się boi i nie wierzy w siebie, choć jej szefowie bez niej jak bez ręki i mogliby jej buty wiązać. To raczej kwestia charakteru. Moja mama zawsze pełna obaw - to tato mi zawsze mówił, że nie ma w słowniku takiego wyrazu jak "niemożliwe" - i nie tylko mówił ale pokazywał że tak jest Trzeba tylko wystarczająco mocno czegoś chcieć. I zawsze aprobował moje najgłupsze nawet pomysły, choć mama mówiła że po co, że to bez sensu, że strata czasu, że słomiany zapał - jasne w wielu przypadkach tak było ale gdybym nie spróbowała to bym nie wiedziała. A jak ktoś się boi to nawet nie spróbuje.

[jasdor]

Jasdor - o to-to
Mam całkiem niekiepską i jak sie okazuje całkiem przydatną wiedzę w swoim fachu ale bizneswomen ze mnie żadna [sprawdziłam doświadczalnie].
Nie do zagiecia nawet w dzisiejszych czasach jestem jako szara eminecja czyli taki ktoś bez kogo ani rusz - nie asystent raczej vice
Ale - juz sie nie przebiję przy naborze z zewnątrz bo nie znam zasad autoprezentacji choć uczciwie próbowałam wpoic je sobie
I nie wytrzymałabym w miejscu typu korporacja nawet tygodnia - nie moja liga
Na szczęscie nie muszę - jestem w wieku, w którym stała umowa i osłony socjalne są priorytetem, swoje w życiu juz odkozaczyłam

Secret - nie pękaj i nie samobiczuj sie bo czytać tego się nie da - O

To jakbym swoje życie miała opisać witam w klubie AYO

[AYO]

Gibutkowa - ja się nie boję - ja nie chcę.
Nigdy nie przestałam byc trochę partyzantem i to co mam choc mało popłatne wpisuje mi sie w usposobienie - daje ogromy margines wolności.
A tak na marginesie to chyba jestem w wieku zbliżonym do Twoich rodziców - ale to tylko na marginesie bo nie w tym rzecz.

[SecretFire]

Tak rzekly moje kochane forumowiczki :-p

Co napisalas mmk, to moj terapeuta tez mowi, mi zabronione bylo cos osiagnac, bo rodzice tez nic specjalnego nie osiagneli. A przyklad sie bierze ze znanych ludzi i najblizszej rodziny. Skorupke zrzucam, ale powoli. Jak sie w czyjesc skorze nie siedzi, to latwo ocenic albo dac dobra rade.

Moze to glupie, ale mialam dwa dni temu wieczorem wizje przed oczami. Dalam ogonkom papu i jak postawilam im miseczki na podloge, mialam nagle widok przed oczami, jak oni sie ganiaja miedzy kartonami pelnymi i czekajacymi na przeprowadzke. To byl tak zywy widok, ze mnie az zatkalo. Potem wczoraj znalazlam te ogloszenie i dzis wyslalam tam CV. Karton ladnie w piwnicy czekaja.

W nastepnym tygodniu ON przyjedzie i prawdopodobnie i do mnie. Dzwonil mi do pracy i wzielam serce w rece i sie po prostu spytalam, czy moge na jego wizyte liczyc. Nie powiedzial "nie".

[Gibutkowa]

Gibutkowa - ja się nie boję - ja nie chcę.
Nigdy nie przestałam byc trochę partyzantem i to co mam choc mało popłatne wpisuje mi sie w usposobienie - daje ogromy margines wolności.
A tak na marginesie to chyba jestem w wieku zbliżonym do Twoich rodziców - ale to tylko na marginesie bo nie w tym rzecz.

No wiem. Tak zabrzmiało bo najpierw pisałam o Tobie i priorytetach a potem o mojej mamie która się boi. To nie było porównanie tylko osobny "wątek"

[Gibutkowa]

:1luvu: Tak rzekly moje kochane forumowiczki :-p

Co napisalas mmk, to moj terapeuta tez mowi, mi zabronione bylo cos osiagnac, bo rodzice tez nic specjalnego nie osiagneli. A przyklad sie bierze ze znanych ludzi i najblizszej rodziny. Skorupke zrzucam, ale powoli. Jak sie w czyjesc skorze nie siedzi, to latwo ocenic albo dac dobra rade.

Moze to glupie, ale mialam dwa dni temu wieczorem wizje przed oczami. Dalam ogonkom papu i jak postawilam im miseczki na podloge, mialam nagle widok przed oczami, jak oni sie ganiaja miedzy kartonami pelnymi i czekajacymi na przeprowadzke. To byl tak zywy widok, ze mnie az zatkalo. Potem wczoraj znalazlam te ogloszenie i dzis wyslalam tam CV. Karton ladnie w piwnicy czekaja.

W nastepnym tygodniu ON przyjedzie i prawdopodobnie i do mnie. Dzwonil mi do pracy i wzielam serce w rece i sie po prostu spytalam, czy moge na jego wizyte liczyc. Nie powiedzial "nie".

Ech co za nieśmiałek Ci się trafił. Chyba się muszę tam do Was przejechać i go w tyłek kopnąć, żeby nabrał rozmachu

[SecretFire]

Postepy male ale sa Jak sie mnie spytasz, to tez powiem, ze pare krokow mozemy ominac, poznac tez mozemy sie pozniej.

Moja mama jest dziwna i raz nas do takich czynow przynaglala a przewaznie mowila, ze nie mamy tego robic. Ten temat by ale calkiem nowy watek wymagal.