"I tak człowiek trafił na kota"III ZŁOTY SMOK ODSZEDŁ [*]

Aktualne rozliczenie (08.04.2016)

Wpłaty :

1000zł osoba prosząca o anonimowość 4.07.2015
100zł marysienka 5.07.2015
100zł kwinta 4.07.2015
50zł Ais 6.07.2015
33zł izydorka 6.07.2015
100zł avian 6.07.2015
50zł BeciaQ 6.07.2015
60zł Barbasia 6.07.2015
300zł osoba prosząca o anonimowość 6.07.2015
50zł Maja B. 6.07.2015
10zł Grażyna P. 6.07.2015
30zł Iwona J. 6.07.2015
20zł izka53 9.07.3025
50zł mateosia 9.07.2015
30zł wiesiaczek1 10.07.2015
25zł maneki 11.07.2015
155zł agatag zwrot niewykorzystanej przekazanej wcześniej kasy 28.08.2015
60zł pakt czarownic 30.08.15
50zł agunia.s. 17.09.2015
30zł agunia.s 8.12.2015
100zł zabers 5.01.2016
50zł kwinta 5.01.2016
50zł kwinta 21.03.2016
30zł Ais 22.03.2016
30zł Karolina T. 23.03.2016
30zł izydorka 30.03.2016
100zł agatag 2.04.2016
30zł gatiko 5.04.2016
150zł zabers bazar 6.04.2016
10zł gatiko 7.04.2016
100zł Błękitny Irys 8.04.2016

Razem wpłaty : 2983zł

Wydatki :

400zł hotelik
355,52zł zamówienie zooplus
88,00zł odrobaczanie (Advocate na kark, 3 szt - 2 mniejsze, jeden większy)
79,80zł karma nerkowa dla Odisia
200zł - przelew do agatag, żeby miała na ewentualne nieprzewidziane wydatki związane z kotami, np wet
328,42zł karma nerkowa dla Odisia (ponad 30 puszeczek, 4kg chrupek i RenalVet 60kapsułek)
78zł - badanie krwi Odisia
150zł - porządek w paszczy Odika
100,74zł - chrupki (6,7kg ToTW)
129zł - chrupki (6,7kg ToTW)
161zł - Albercik wet - krew (morfologia, biochemia), leki, kroplówka
68zł - Albercik wet - leki, chrupki RC Fibre
50zł - Albert szczepienie
80zł - Odi - leczenie oka (wet, leki - antybiotyki na kolejne dni, przeciwbólowe)
44,94zł - Odi - krople do oczu (Vigamox, Vidisic)
40zł - Odi - wet (oczyszczenie rogówki, antybiotyki na kolejne dni)
45zł - Odi - wet (oczyszczenie rogówki, antybiotyki na kolejne dni)
25zł – Odi – wet (czyszczenie rogówki, leki)
30zł – Odi – wet (czyszczenie rogówki, leki)
51zł - Odi - wet (bad.krwi, czyszczenie rogówki)
77,60zł - Odi - karma nerkowa (1kg RC Renal, 16x RC Renal saszetki)

Razem wydatki : 2582,02zł

Stan kasy : 400,98 zł

Dziękuję wszystkim darczyńcom! :201494

Wiedziałam, naprawdę wiedziałam, że to musi być Agata !
I że to najlepsze, co mogło spotkać Maru. Przyjaciele po to są...

Teraz zaciskam kciuki za zdrowie Odisia i dom dla Niego. Oby jak najszybciej.

A dla wszystkich, którzy pomagali i pomagają, wspierali i wspierają https://www.youtube.com/watch?v=2yymj_8L-WI

I taka mała prośba do Moderacji - wątek zbliża się do setki. Nie zamykajmy go, przynajmniej do czasu aż ostatni ze Smokotów znajdzie swój dom.
Myślę, że jesteśmy to winni pamięci Villenterenmertha - autora najcudowniejszego wątku ( wiem, to bardzo subiektywna ocena, za co przepraszam autorki/autorów innych świetnych wątków ).

Raczej nikt się nie gniewa

wolałabym żeby ten wątek był... i był,
bo jak tu zaglądam to cały czas nie wierzę, łudze się,
czekam na wiersz lub parę słów ...

Ja też...

Poproszę Rafała o wpisanie formalnej zgody na kontynuację wątku ponad 100 stron.
Też bym chciała któregoś ranka znaleźć tu wpis Villena ...

Alix, dzięki

Koteczki są zakolegowane. Spacerują po mieszkaniu w dwupaku (pojedynczo też, ale bardzo często razem), śpią razem, razem jedzą i razem wychodzą na poranne powitanie, razem w nocy biegają po mieszkaniu. Teraz też razem siedzą na jednym parapecie i patrzą na deszczowy świat. Chciałabym to zobaczyć z chodnika albo z okien budynku naprzeciwko. Dwie buźki patrzą na mnie z parteru, kiedy szykuję michy. Ocierają się o siebie i na zmianę liżą sobie wzajemnie różne części kocich osóbek - grzbiety, ogony, uszy, mlask, mlask. Wczoraj widziałam jak Manio wylizywał Maru grzbiet. Marunio śmiało chodzi po mieszkaniu, pcha się do głaskania, potrafi położyć się na klawiaturze i wywalić brzuszek do miziania, bardzo szybko się otworzył, to jest (od samego wejścia tydzień temu) zupełnie inny kotek, niż latem. Wtedy chyba bardzo tęsknił za Villenem.
Teraz tęsknię ja, a że dziś 9-ty, to chwilę nad tym pomilczę.

Postaram się w ten weekend porobić kotom zdjęcia, żeby pokazać Wam Marunia u nas.

Cudne info Agato, przecudne. Bardzo się cieszę, że kocurki się zaprzyjaźniły aż tak bardzo

.
Myślę, że Maru od samego początku tydzień temu wiedział, że wrócił do DOMU, swojego domu

.

Tak,minął miesiąc ... :cry:

Ale ten czas leci...

Fajne wiadomości :201461

Błogi spokój.

Obudziłam się dziś z Marudką w nogach, Portasem u boku i Misiakiem zajmującym moją poduszkę (to normalne od lat). Po południu położyłam się na krótką chwilę koło Miśka na kanapie, za chwilę dołączył Maruś, obwąchał Miśkowe szkitki i ułożył się z mruczeniem w zagłębieniu moich kolan. Tak jest

Manio dzień przesypia na parapecie, chyba buduje masę - je i śpi. Wieczorami koty wychodzą ze swoich zakamarków, zaczynają się biegi i tupanie, laserek, zasadzki.
W każdym kątku po zwierzątku.

Czytam Twojego posta Agata po kilka razy i cieszę się jak małe dziecko

.
Twój dom to prawdziwa oaza szczęśliwości dla każdego zwierzątka a zawsze podziwiałam przyjacielskie relacje między kotami i psami, bo nigdy ich nie doświadczyłam.
Najpierw miałam 12 lat sznaucerkę miniaturową a po jej śmierci mam jednego kota, więc w domu zawsze tylko było jedno zwierzątko.

nieśmiało zaproponuję kwinta,
są jeszcze kotki na świecie, które nie maja domków, :201461

kwinta,
ja też zawsze miałam jednego zwierzaka, od 5klasy sp psa, już na swoim - Misia. Pięć lat. I tak było normalnie, znajomo i tak miało zostać. W pewnym momencie zaczęłam myśleć o drugim psiaku, jakiejś maleńkiej suczce ze schronu, żeby nie było spięć z Miśkiem. I jak przeszłam z myślenia do wyszukiwania jakiejś mikrusinki w internecie, zjawił się Portas. Zjawił się i został, choć nie taki był plan, ale on sam wybrał. Port był zabłąkanym a właściwie niedopilnowanym psiakiem powsinogą, wałęsał się po okolicy, spał na chodniku, był przeganiany i coraz brudniejszy, wzięłam go na tymczas w w porozumieniu ze schroniskiem i szukałam właścicieli. Znaleźli się po miesiącu, w dniu zdjęciu szwów po kastracji, taa. Przyjechali po pieseczka, podziękowali serdecznie za opiekę i zabrali do siebie a ja łykałam łzy;) Na drugi dzień pies przybiegł i zaległ na chodniku pod oknami. Został, dogadaliśmy się z byłymi już właścicielami, zrzekli się praw itp. Psinco nam nigdy nie uciekło. Dzieci byłych właścicieli czasem wpadają do "Pimpka" i na ciacha. I jest ok. Za to do kota długo dojrzewałam, ale Marek wiedział, że to kwestia czasu. Często mówił, że ten kot już do mnie idzie, już gdzieś tam jest. Mówił też, że jak ludzie nie przeszkadzają, to zwierzaki się dogadają. I też miał rację. Dogadują się. Dobrały się zgodne egzemplarze, z Tośką mojej mamy to by się (raczej) nie udało. A w domu teraz naprawdę jest kogo głaskać - o każdej porze

tu same pieseczki

tu jeszcze bez Marunia

"I tak człowiek trafił na kota"III ZŁOTY SMOK ODSZEDŁ [*]

Kto przegląda forum