monochromatycznie! założyliśmy nowy wątek

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

wiewiur pisze::D
Aż nie wiem, co napisać .
Stada tymczasów po zupełnym wyzdrowieniu życzę

Ciekawe, czy to Polak?
Wczoraj oglądałam " Na dobre i na złe" i też znalazł się dawca, tylko kawałka wątroby. Wtedy pomyślałam o Tobie i o tym, że jednak są dobrzy LUDZIE na świecie, a nie tylko kanalie znęcający się nad zwierzakami.

Madziu skąd Ty bierzesz tę siłę do walki? Zdradź mi proszę tę tajemnicę.

Bardzo Ci kibicuję, czytam, udostępniam na fb, wierzę, że pokonasz to paskudztwo, bo masz w sobie tyle optymizmu, woli walki, co żaden człowiek spośród tych, których znam, a co najważniejsze cały czas idziesz pod prąd i się nie poddajesz w sytuacjach, w których każdy inny dawno by się załamał. Podziwiam Cię!

michalinadzordz pisze:Madziu skąd Ty bierzesz tę siłę do walki? Zdradź mi proszę tę tajemnicę.

Bardzo Ci kibicuję, czytam, udostępniam na fb, wierzę, że pokonasz to paskudztwo, bo masz w sobie tyle optymizmu, woli walki, co żaden człowiek spośród tych, których znam, a co najważniejsze cały czas idziesz pod prąd i się nie poddajesz w sytuacjach, w których każdy inny dawno by się załamał. Podziwiam Cię!

od Boga, od najbliższych, którzy są ze mną w najtrudniejszych chwilach, od Was tu wszystkich, którzy mnie wspieracie. Sama nigdy nie dałabym rady. Jestem na to za słaba i już dawno bym się poddała. Często mam chwile załamania, ale wtedy zawsze pojawia się ktoś, kto w jakiś sposób mnie podniesie (ot taka Boża sprawka

) No i strasznie dużo marzę i planuję - dosłownie wszystko - począwszy od zakupu nowej poszewki na poduszkę (bo sukcesywnie, po malutku zmieniam wnętrze swojego mieszkanka) - po to gdzie pojedziemy, co zrobimy jak tylko już będę zdrowa.

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Tak, takie marzenia i plany są najlepszym lekarstwem i sprawcą tego, że człowiek walczy, że chce rano wstać i mimo przeciwności, stara się normalnie żyć.
Madziu, obyśmy nadal, dzięki Boskiej pomocy, chciały chcieć :ok:

EVA2406 pisze:Tak, takie marzenia i plany są najlepszym lekarstwem i sprawcą tego, że człowiek walczy, że chce rano wstać i mimo przeciwności, stara się normalnie żyć.
Madziu, obyśmy nadal, dzięki Boskiej pomocy, chciały chcieć

I niech tak będzie :ok:

Magija pisze:
michalinadzordz pisze:Madziu skąd Ty bierzesz tę siłę do walki? Zdradź mi proszę tę tajemnicę.

Bardzo Ci kibicuję, czytam, udostępniam na fb, wierzę, że pokonasz to paskudztwo, bo masz w sobie tyle optymizmu, woli walki, co żaden człowiek spośród tych, których znam, a co najważniejsze cały czas idziesz pod prąd i się nie poddajesz w sytuacjach, w których każdy inny dawno by się załamał. Podziwiam Cię!
od Boga, od najbliższych, którzy są ze mną w najtrudniejszych chwilach, od Was tu wszystkich, którzy mnie wspieracie. Sama nigdy nie dałabym rady. Jestem na to za słaba i już dawno bym się poddała. Często mam chwile załamania, ale wtedy zawsze pojawia się ktoś, kto w jakiś sposób mnie podniesie (ot taka Boża sprawka ) No i strasznie dużo marzę i planuję - dosłownie wszystko - począwszy od zakupu nowej poszewki na poduszkę (bo sukcesywnie, po malutku zmieniam wnętrze swojego mieszkanka) - po to gdzie pojedziemy, co zrobimy jak tylko już będę zdrowa.

Pięknie napisane :1luvu:

Ja też mocno Ci :ok:

bardzo, bardzo się cieszę Madziu i mocno przytulam, też łzy radości popłynęły

Magija pisze:
michalinadzordz pisze:Madziu skąd Ty bierzesz tę siłę do walki? Zdradź mi proszę tę tajemnicę.

Bardzo Ci kibicuję, czytam, udostępniam na fb, wierzę, że pokonasz to paskudztwo, bo masz w sobie tyle optymizmu, woli walki, co żaden człowiek spośród tych, których znam, a co najważniejsze cały czas idziesz pod prąd i się nie poddajesz w sytuacjach, w których każdy inny dawno by się załamał. Podziwiam Cię!
od Boga, od najbliższych, którzy są ze mną w najtrudniejszych chwilach, od Was tu wszystkich, którzy mnie wspieracie. Sama nigdy nie dałabym rady. Jestem na to za słaba i już dawno bym się poddała. Często mam chwile załamania, ale wtedy zawsze pojawia się ktoś, kto w jakiś sposób mnie podniesie (ot taka Boża sprawka ) No i strasznie dużo marzę i planuję - dosłownie wszystko - począwszy od zakupu nowej poszewki na poduszkę (bo sukcesywnie, po malutku zmieniam wnętrze swojego mieszkanka) - po to gdzie pojedziemy, co zrobimy jak tylko już będę zdrowa.

NIECH SIĘ STANIE!!!! :ok:

Wiara czyni cuda! Coś w tym jest.

Licho u mnie
męczą mnie wysokie gorączki i na prawdę nie mam sił na nic
Mama codziennie przyjeżdża ogarniać mieszkanie i wychodzić z psami (w dni, które Maciej pracuje) - reszta na jego głowie. Ja nie robię dosłownie nic poza leżeniem

Odkąd odeszła moja pani Doktor trafiłam do jakiejś innej, która za bardzo nie wie co ze mną robić, toteż osłuchała mnie, wzruszyła ramionami, kazała kontynuować antybiotyk (który z gorączką nie daje rady) i koniec.
Ja nawet nie miałam siły jechać wczoraj z Maćkiem do lekarza