Kardamon i przyjaciele, Tymczasy...

[Agneska]

Co jakiś czas kontaktuję się z córką pani Aldony. To też jest bardzo wrażliwa osoba, mimo trudnej sytuacji pomaga ludziom i zwierzętom ile tylko może.
I po każdej naszej rozmowie przypominają mi się rozmaite "obrazki" z życia pani Aldony i jej kotów... To już kilka lat minęło...

[hanelka]

Ten kot nigdy nie przestanie mnie zadziwiać...

Mnie też nie. To niezwykły kot... nie do opowiedzenia

To już kilka lat minęło...

Cztery. Nie spotkałyśmy się w zeszłym roku. W tym musimy koniecznie. Może u Bodzia? Niech tylko zima poluzuje...

[Broszka]

Jak tam Barbarka i reszta chorowitków?

[hanelka]

Słodka Barbarka drzemie na parapecie. Dużo śpi. Podawanie insuliny nie nastręcza problemu. Podchodzę do niej spokojnie i wśród całusków i pieszczot robię zastrzyk. Na początku patrzyła na mnie takim rozżalonym spojrzeniem oszukanego dziecka. Bardzo to przeżywałam. Ale chyba już pogodziła się z nowym rytuałem. Ja też zapewne nabrałam wprawy, bo Baś już nie piska w momencie ukłucia. To jej ciche piśnięcie bolało mnie bardzo.

Kocida za to w ogóle nie śpi. Drepcze za mną krok w krok, skrzecząc jak mała sroczka: weź mnie na rączki, przytulaj, noś, głaszcz, nie zostawiaj nawet na chwilę...
Jest dosłownie przyklejona do mnie. Jakby się chciała namieć mnie na zapas... Noszę ją nieustannie. Niemal wszelkie domowe czynności wykonuję jednoręcznie. Podkarmiam ją po cichaczu, bo jest bardzo chudziutka, choć apetyt ma ogromny (póki go ma, póty mojej nadziei). Już wie mniej więcej, kiedy jest pora tajniackiego posiłku i sama mnie ciągnie do kuchni.
Razem z nią dokarmiam Kastorka. Zaczął chudnąć. Równiutko. Systematycznie...

Piotruś wciąż kicha jak mała katiuszka. Wetka wysłała mnie do innego weta, żeby spojrzał świeżym okiem, ale świeżym okiem nie wypatrzył nic. Czekając na rhinoskopię niewiele możemy zrobić. Zapuszczam mu do noska sól morską. Strasznie się przy tym marszczy, ale nie obraża się. Przytula się natychmiast, jakby się nic nie stało. To taki kotuś-masełko. Rozsmarowuje się po człowieku... Robimy parówki, wcinamy betaglukan.
Czekamy na badanie...

Mańkowi coś dolega. Jest nieznośnie marudny. Domaga się uwagi. Jak nie głaszczę, nie przytulam, nie gadam do niego, zaczyna psocić. Miaukoli, gliździ, miejsca nie może sobie znaleźć. Brzuszek go nie boli, bo macałam. Może zęby? Zaglądałam do pycha...
Czeka nas niechybnie przelot do weta.

Tymczasem do weta wybiera się Chajka. Popsuła się, jak to mówię zawsze, kiedy wchodzę z nią do gabinetu.

Soser to dzielny facet. Znosi swój stan bohatersko. Mam wrażenie, że oko zapada mu się coraz bardziej. Chyba go nie boli. Przy zakraplaniu nie reaguje bólowo.

Ktoś nasikał mi do pojemnika z solą. Zamkniętego. Znaczy się sprawni są.

[Jowita]

Ten kot nigdy nie przestanie mnie zadziwiać...

Mnie też nie. To niezwykły kot... nie do opowiedzenia

To już kilka lat minęło...

Cztery. Nie spotkałyśmy się w zeszłym roku. W tym musimy koniecznie. Może u Bodzia? Niech tylko zima poluzuje...

Kłaczasty Dzidź ma niedługo czwarte urodziny i zaprasza na Mokotów
btw. postanowiłam ją przerobić na sfinksa otwockiego, bo ilość kłaków jaką produkuje przechodzi ludzkie pojęcie...

[hanelka]

Dzidź, Dzidziem - chętnie przyjdziemy na urodziny
Ale na spotkanie pani Adowe Bodzio w tym roku zaprasza
Będzie serniczek

[Agneska]

Dzidź, Dzidziem - chętnie przyjdziemy na urodziny
Ale na spotkanie pani Adowe Bodzio w tym roku zaprasza
Będzie serniczek

Jak serniczek, to ja już chyba jestem zdrowa.

[Jowita]

dobry serniczek nie jest zły

[hanelka]

To serniczek!
Niech się tylko pogoda trochę ulituje. Przyjemniej będzie

[Broszka]

Ktoś nasikał mi do pojemnika z solą. Zamkniętego. Znaczy się sprawni są

Nieźle
A co się zepsuło u Chajki?
kciuki za wszystkich

[hanelka]

Chajka ma alergię pokarmową. Jak ją wzięłam, cała była pokryta ranami i strupami. Teraz już jest bardzo ładnie i ma coraz dłuższe okresy spokoju, ale mimo przestrzegania diety, co jakieś trzy do więcej miesięcy objawy wracają. Jak tylko pojawiają się zmiany na skórze lecimy do weta. Był już moment pięciomiesięcznej przerwy, ale jak przygarnęłam jesienią sporą gromadkę tymczasów trochę się zaburzyło.

[hanelka]

Na początku Luśka gnębiła Antosię. Goniła ją po całym mieszkaniu bez żadnej litości. Któregoś razu Antosia zatrzymała się, odwróciła i przywaliła Lusi z płaskacza. Luśkę wryło. Aż przysiadła.
Ty... fajna jesteś, no...
I od tej pory:

[kussad]

Ktoś nasikał mi do pojemnika z solą. Zamkniętego. Znaczy się sprawni są.

Na początku Luśka gnębiła Antosię. Goniła ją po całym mieszkaniu bez żadnej litości. Któregoś razu Antosia zatrzymała się, odwróciła i przywaliła Lusi z płaskacza. Luśkę wryło. Aż przysiadła.
Ty... fajna jesteś, no...
I od tej pory:

Aniu Bardzo lubię Twoje poczucie humoru i styl w jakim piszesz posty

[hanelka]

Chłopaki miętolą się cały dzień. Franek na zmianę morduje, gwałci lub liże Piotrusia. Piotruś wielce zadowolony. Czuje się już lepiej. Apetyt wrócił, choć smarkacz jest ciągle.
Franek ma chyba czarną dziurę zamiast żołądka i odkurzacz zamiast przewodu pokarmowego. Kawał kota się z niego zrobił. Jest piękny.

Barbarka bezgłośnie płacze, kiedy nakłuwam jej uszy. Serce mi pęka. Nienawidzę tego...

Siem kochamy...



Fajnie jest mieć swojego własnego dużego psa



Elementy architektoniczne. Maszkarony?

[Bagienka]

He, he, fajne