Dwie Dziewczyny, Pan Pers...Jamniś i jego Kumpel cz.4

Czekamy na Ciebie :1luvu:

o Zuzi wątek wypłynął .Pozdrawiamy serdecznie

Hej Zuziu!
Gdzie zaginęłaś :?:

"zaginiona w akcji"

Znowu czegoś nie doczytałam, czy dlaczego tu taka cisza?

Żuczusiątko, gdzie jesteś? :roll:

Zuziu!
Hop, hop!
Gdzie ty?

miauwieczor Zuziu ,pozdrawiamy z dalekiego Pruszkowa oprószonego śniegiem :wink:

Pozdrawiamy z białego Poznania

Dobry wieczorek Kochani!

Już jestem...
Wracam do Was z uśmiechem na ustach :1luvu:

Cieszę się, że jesteście ze mną i za to wielkie dzięki :1luvu:

Nazbierało nam się troszkę spraw prywatnych związanych ze zdrówkiem męża z którymi
musieliśmy się uporać...
Mąż czeka na operację kolana...dwa lata temu miał wypadek w pracy...ze służbą zdrowia mamy "stały kontakt" od prawie dwóch lat, trzech ortopedów i trzy odrębne opinie...za to takie same stawki w prywatnych gabinetach, a ostatnio wielkie zaskoczenie...wizyta w przychodni przyszpitalnej też płatna

A najbliższy termin na RM to sierpień :cry:

chyba, że prywatnie...bo żaden pan doktor nie może dopisać na skierowaniu magicznego słowa "pilne".
Skierowanie wystawił lek.ortopeda w przychodni na żądanie szpitala, trzeba na zabieg zgłosić się ze swoimi wynikami...ale takowego nie chciał wypisać, twierdził, że nie rozumie po co...za to na wizytę u niego po to właśnie skierowanie czekaliśmy trzy miesiące...
Drugi ortopeda, który prowadzi męża chce go operować, zaś trzeci twierdzi, że jeżeli po wypadku nikt go od razu nie zoperował to teraz może cierpliwie czekać do sierpnia...
Od tych wszystkich zawiłości zawróciło mi się w głowie, nic już nie rozumiem...
A mąż cierpi...
I się złości, że całe życie płaci składki...a w końcu i tak nie tylko badania, pewnie i operację też będzie musiał sobie zafundować sam:)
Małż jest od kilku dni nastawiony bojowo do NFZ :mrgreen:

Ja też

Ale pomału wracamy do normy (mam nadzieję

)

Ewa L. pisze:Hej Zuziu!
Gdzie zaginęłaś

Już wróciłam Ewuś :1luvu:

Kotina pisze:"zaginiona w akcji"

No prawie Elu, dużo nie brakowało, naganialiśmy się po tych wszystkich gabinetach lek.,ze ja byłam bliska zawału z bezsilności...

barbarados pisze:Czekamy na Ciebie

Witaj Basiu, miło mi, więc już jestem :1luvu:

Caragh pisze:Znowu czegoś nie doczytałam, czy dlaczego tu taka cisza?
Żuczusiątko, gdzie jesteś?

Już wróciliśmy

Jesteśmy w kąplecie :ok:

Miraclle pisze::1luvu:

Witaj Basiu :1luvu:

kuba.kaczor13 pisze:miauwieczor Zuziu ,pozdrawiamy z dalekiego Pruszkowa oprószonego śniegiem

Witaj, Kuba, dzięki za pozdrowienia, ale Pruszków to chyba tak daleko nie jest :wink:

Lilka Mrau pisze:Pozdrawiamy z białego Poznania

Witaj Lilka, a u nas też mamy śnieg :wink:

Rudy kociaku, dzięki, chyba bym się jeszcze nie zmobilizowała :wink:

A teraz troszkę o zwierzorach:)
Tyle się nazbierało, że nie wiem od czego zacząć:)
Chyba zacznę od naskarżenia na dziewczyny:)
Cztery dni temu obie się mocno pobiły, tak, że Luneczce musieliśmy przez dwa dni zakrapiać oczko.
A poszło o...miejsce na kredensie.
Lunka nabrała odwagi i zajęła Kropce miejsce, gdy Bura @ była w ogrodzie.
Gdy wróciła, zjadła swoje żarełko i poleciała wskoczyć sobie na "daszek", no i wskoczyła na Lunkę, ta się tak wystraszyła, że wystawiła pazury, Kropka nie była dłużna i tak się prały, że małż leciał je rozdzielić, złapał obie @@ pod pachy i wyniósł na ogród, obiecując im, że " jak wam d....y zmarzną to zmądrzejecie..."
Wróciły szybko i obie biegiem na kredens, no i znowu musieliśmy interweniować :mrgreen:

Położyłam nowy koc, na środku podłożyłam zwinięty ręcznik który podzielił miejsce na dwie części no i obie leżały, ale Lunka nie dawała za wygraną i leżała na miejscu Kropki, a ta leżała z drugiej strony bardzo niezadowolona.
I tak obie czatowały przez cały dzień, a gdy pod wieczór Lunka zeskoczyła, Kropka od razu zajęła swoje "stare" miejsce i nie odpuściła całą noc i następny dzień.
Jedzenie donosiłam na daszek :mrgreen:

aż się małż wkurzył, opierniczył mnie za to "donoszenie" a Kropkę na siłę wytargał z daszku do kuwety i do misek :ryk:

Lunka się obraziła i poszła spać na żuczkowe posłanko, które Żuczek własnołapnie wytargał na środek salonu, aż pod stolik okolicznościowy.

Jednym słowem DOM WARIATÓW

Obie już po walce, ale obie solidarnie na daszku:)