Pozytywnie zakręceni . Mobi (*)

Dzięki . Foty robione tym , co mam pod reką , na szybko , zanim modele nawieją :wink:

A teraz coś dla odważnych :wink:

W Jarmark Różany było takie wielkie koło . Zabrałam chłopa , pojechaliśmy i macie mieścinkę z lotu ptaka . No , prawie :twisted:

I kościółek

Moja pierwsza myśl... "nigdy w życiu" :mrgreen:

Mam lęk wysokości

Z katedry w Kolonii to musieli mi przyjaciele pomagać zejść, bo byłam już czerwona jak rak ze strachu, na zmianę z zieloną :ryk:

Mój mąż też ma . :twisted:

I dlatego go zabrałam na to koło . Ono się bardzo wolno obraca . Fajnie było , bo był wiaterek , który trochę kołysał wagonikami . :ok:

Na pierwszym zdjęciu sie złapał kawałek takiej karuzeli na którą bym wsiadła z obawą . :wink:

Wysokie jak diabli i sie kręci na wszystkie strony :twisted:

Ja jakoś lęk wysokości zwalczyłam . A było już tak , że mi się niedobrze robiło kiedy na krzesło weszłam .

Wesołe miasteczka zawsze omijałam szerokim łukiem, niestety

No ewentualnie samochody wchodziły w grę albo naziemne karuzele

Też potrafię się przemóc i wejść np. na Pałac Kultury w Wawie, ale na górze zaczęło mi się robić niedobrze momentalnie, zimno i gorąco na zmianę

barbarados pisze:
I kościółek

Ta karuzela w tle świetna!

Wiecie że ja nigdy nie byłam na dużej łańcuchowej karuzeli

jak kiedyś jeździły po miastach karuzele to zawsze na te największe były kolejki, ja je omijałam. Bałam się i boję dalej :roll:

Baśka Ty to odważna jesteś że się przejechałaś na tak wysoko, ja bym zawału dostała :mrgreen:

Ja też zwalczyłam lęk wysokości - da się, naprawdę. Choć przyznam, że i tak najbezpieczniej czuję się stojąc obiema nogami na ziemi :wink:

Milena_MK pisze:Ja też zwalczyłam lęk wysokości - da się, naprawdę. Choć przyznam, że i tak najbezpieczniej czuję się stojąc obiema nogami na ziemi

też się staram ale co najwyżej to na drabinę wejdę

wyżej nie dam rady

Ja to aż tak nie miałam, ale bałam się dużych wysokości. O wejściu na karuzelę nie było mowy. Ale jakimś cudem udało mi się przez to przebrnąć, teraz chętnie oglądam z wysokości panoramę miasta, jeśli tylko jest taka okazja. Natomiast mój syn się boi. W wakacje wyjeżdżaliśmy kolejką linową, żeby z góry podziwiać Batumi. Mój syn bardzo się bał, nie chciał nawet wyjrzeć przez szybkę...

[quote="barbarados"]Płaszczki dwie :wink:

Maja nauczyła się tak leżeć od Loni? :mrgreen:

Ja twierdzę, że lęku wysokości nie da się pokonać....i lęku przed ciasnymi, zamkniętymi pomieszczeniami tyżnie....pamiętam jak jechałam windą z 11-tego piętra z małżem i winda stanęła między 6, a 5-tym....wpadłam w taką panikę, ze kazałam chłopu pilniczkiem od paznokci odkręcać śruby, które nie miały nic wspólnego z drzwiami, tak bardzo chciałam wysiąść...

Cześć Basiu! :1luvu:

Śliczne koteczki i piesek również :1luvu:

I .... zakochałam się w Majce :oops:

ps. wczoraj z córcią właśnie na takim wielkim kręcącym kole z wagonikami - byłyśmy

Słonecznego weekendu :1luvu:

Milena_MK pisze:Ja to aż tak nie miałam, ale bałam się dużych wysokości. O wejściu na karuzelę nie było mowy. Ale jakimś cudem udało mi się przez to przebrnąć, teraz chętnie oglądam z wysokości panoramę miasta, jeśli tylko jest taka okazja. Natomiast mój syn się boi. W wakacje wyjeżdżaliśmy kolejką linową, żeby z góry podziwiać Batumi. Mój syn bardzo się bał, nie chciał nawet wyjrzeć przez szybkę...

Jak to zrobiłaś?

Pozytywnie zakręceni . Mobi (*)

Kto przegląda forum