Adoptowałam Debi, mam Szczypiory-guz na listwie mlecznej

[Femka]

Pewnie gdybym się uparła, zrobiłabym z Menela kanapowca. Ale masz rację, nie chcę tego.

[kitkowa]

Jest szansa, że doprowadzimy leczenie do końca i kot dożyje swoich dni z przekonaniem, że ma stałą metę z żarciem, kanapą i ciepłem.

Czyli to już TWÓJ kot? Coś mi umknęło...
Twój wątek jest żywym zaprzeczeniem jednego z naczelnych haseł miau o absolutnym niewypuszczaniu kotów

[Maryla]

Twój wątek jest żywym zaprzeczeniem jednego z naczelnych haseł miau o absolutnym niewypuszczaniu kotów

z mieszkania w bloku

i zaprzeczeniem tezy o absolutnym niedokacaniu

[Femka]

Jest szansa, że doprowadzimy leczenie do końca i kot dożyje swoich dni z przekonaniem, że ma stałą metę z żarciem, kanapą i ciepłem.

Czyli to już TWÓJ kot? Coś mi umknęło...
Twój wątek jest żywym zaprzeczeniem jednego z naczelnych haseł miau o absolutnym niewypuszczaniu kotów

Znaczy miało być tak: kotek wychodzący, dochodzący w porywach do mnie. Na takich zasadach miał to być mój dochodzący kotek. Wygląda na to, że menel postanowił być moim kotem wychodzącym. Co znacząco zmienia sytuację.
Bardzo chętnie znalazłabym mu dom, ale po pierwsze wychodzący, po drugie mający baczenie na jego pęcherz i nerki, które pewnie wcześniej czy później jednak siądą. Ale nie wiem, jak się zabrać za taką adopcję i nie wiem, co na to Menel. Obawiam się, że gładko przełknął miesięczną niewolę i dalej nas postanowił lubić, natomiast mam obawy, czy równie gładko zniesie drugą niewolę konieczną do aklimatyzacji w nowym domu. Za mało wiem na temat kotów. Ale myśli o adopcji jeszcze ostatecznie nie porzuciłam. Albowiem podtrzymuję tezę, że 5 kotów to dla mnie za dużo dobrego. Tym bardziej, że trójka z nich albo już wymaga intensywnej opieki weterynaryjnej (Menel, Burek i Femcia) albo za chwilę będzie jej wymagać (Femcia).

Co do absolutnego niewypuszczania kotów, to już od dawna jestem zwolennikiem tezy, że wszystko zależy od:
a) okolicy,
b) charakteru kota.
Strata Korala ostatecznie wyklarowała mój pogląd.

[Femka]

(...)

i zaprzeczeniem tezy o absolutnym niedokacaniu

nie dobijaj mnie
post wyżej

[kitkowa]

Twój wątek jest żywym zaprzeczeniem jednego z naczelnych haseł miau o absolutnym niewypuszczaniu kotów

z mieszkania w bloku

Wyznam Ci w sekrecie, że wypuszczam z mieszkania.
Na klatkę, na piętrze Pcha się samo, kocie dziadostwo.
Raz został pozostawiony na tejże klatce przez przypadek, przemknął między nogami. Trwało to całe 5 minut, albowiem stał pod drzwiami drąc się wniebogłosy i alarmując tym samym sąsiadkę. Nie lubi ten kotek zamkniętych drzwi, nawet od zewnątrz.

[Femka]

o, poruszyłaś albowiem ważny wątek syndromu zamkniętych drzwi.
Upał zelżał, zatem już okna na taras otwartego nie zostawiam. Co rusz któryś koteczek siada przy nim, żeby go wypuścić. Otwieram i wypuszczam. Rzeczony koteczek albo siada w ramie okna, albo tuż po wyjściu i po zamknięciu przeze mnie za nim okna żąda natychmiastowego wpuszczenia.*

*proces jest powtarzany kilkakrotnie.
No tylko urwać nóżkę takiemu kotku.

[evanka]

Rano włączyłam ogrzewanie

no co ty?
przecież jest CIEPLUTKO


no i lubię Nelka
Femkę też

[zabers]

o, poruszyłaś albowiem ważny wątek syndromu zamkniętych drzwi.
Upał zelżał, zatem już okna na taras otwartego nie zostawiam. Co rusz któryś koteczek siada przy nim, żeby go wypuścić. Otwieram i wypuszczam. Rzeczony koteczek albo siada w ramie okna, albo tuż po wyjściu i po zamknięciu przeze mnie za nim okna żąda natychmiastowego wpuszczenia.*

*proces jest powtarzany kilkakrotnie.
No tylko urwać nóżkę takiemu kotku.

My przerabiamy ów syndrom z drzwiami balkonowymi. Zimą mamy sporty ekstremalne. Coś jak sucha zaprawa przed morsowaniem podczas KAŻDEGO niedzielnego śniadania

[Femka]

Rano włączyłam ogrzewanie

no co ty?
przecież jest CIEPLUTKO


no i lubię Nelka
Femkę też

w sęsie mnie czy moją siostrę mniejszą?

Cieplutko owszem, jest, ale ja lubię jak jest jeszcze cieplej

[evanka]

w sęsie mnie czy moją siostrę mniejszą?

wyszczególniłam ciebie
bo koty to ja kocham wszystkie

[Femka]

pacz pani, Jak ja Ciebie nie doceniłam. Spodziewałam się jakiejś złośliwostki a tu takie wyznanie

[mimbla64]

o, poruszyłaś albowiem ważny wątek syndromu zamkniętych drzwi.
Upał zelżał, zatem już okna na taras otwartego nie zostawiam. Co rusz któryś koteczek siada przy nim, żeby go wypuścić. Otwieram i wypuszczam. Rzeczony koteczek albo siada w ramie okna, albo tuż po wyjściu i po zamknięciu przeze mnie za nim okna żąda natychmiastowego wpuszczenia.*

*proces jest powtarzany kilkakrotnie.
No tylko urwać nóżkę takiemu kotku.

My przerabiamy ów syndrom z drzwiami balkonowymi. Zimą mamy sporty ekstremalne. Coś jak sucha zaprawa przed morsowaniem podczas KAŻDEGO niedzielnego śniadania

Ja ten syndrom przerabiam z drzwiami balkonowymi i wejściowymi.
Wejściowe muszę zamykać na klucz od wewnątrz, łańcuch nie wystarczy, odkąd się Teofil nauczył wskakiwać na klamkę.

[kitkowa]

o, poruszyłaś albowiem ważny wątek syndromu zamkniętych drzwi.

jakie piękne, naukowe określenie
Najwyraźniej wolność jest słodka, gdy drzwi są otwarte... nieważne, z której strony tych drzwi się stoi.
Działanie syndromu zamkniętych drzwi stało się metodą na przywołanie kotka do środka. Jak nie chce wrócić i nie reaguje na wołanie, to zamykam drzwi mieszkania - widzę przez wizjer, że w ciągu 5 sekund jest już na progu.

[evanka]

pacz pani, Jak ja Ciebie nie doceniłam. Spodziewałam się jakiejś złośliwostki a tu takie wyznanie

mnie też się zdarzają dobre uczynki