BIRI moja nerkowa... obchodzi dzisiaj 14. urodziny :)

Dzisiaj mija 5 lat od diagnozy PNN u Biri, właściwie to dzisiaj zaczął się szósty rok…
Nie mogę powiedzieć, że było to łatwych 5 lat… Ale nigdy, nawet przez chwilę nie miałam momentów zwątpienia. Czasami byłam bardzo zmęczona, czasami załamana bezradnością i problemami prawie nie do pokonania, ale nigdy nie pomyślałam, żeby się poddać.

A Biri rozpieszczona do granic możliwości wykorzystuje całą moją miłość i jednocześnie słabość jaką do niej mam… Patrząc na nią każdego dnia, widzę, że jest szczęśliwa i że ma dobre życie . Nie sądzę, żeby cierpiała z powodu swojej choroby i leczenia. Bawi się czasami jak mały kociak, uprawia zapasy z Grzdylkiem, opala się na słońcu, biega i skacze po meblach. Cudownie mruczy i codziennie zasypia wtulona we mnie.

Pięć lat to bardzo długo, ale dzisiaj życzymy sobie kolejnych co najmniej tylu… Nie może być przecież inaczej…

A tak Biri spędza sobie czas...

http://www.youtube.com/watch?v=5D6zOx4wFTo
http://www.youtube.com/watch?v=aXnPMayNicw
http://www.youtube.com/watch?v=Yuc9rT8LKdg

Olek, Henio i Pcimka życzą następnych 15 lat. (od każdego po 5) :lol:

Po trzykroć dziękuję

Biri, Edyto, cały czas jestem myślami z Wami. Trzymam za Was wielkie kciuki.

Pozdrwawiam ciepło
Tinka

PS: Wielka szkoda, że w wątku dla nerkowców na miau jest tak mało osób z tak rzetelną wiedzą, jaką masz Ty.

Jak ten czas leci, to juz 5 lat

Birunia wygląda cudownie

Edytko, dbasz o swoją najukochańszą pieszczoszkę wspaniale , zapewniasz jej super opiekę i szczęśliwe życie .
Zyczę Wam wielu następnych cudownych lat w takiej kondycji .
Pozdrawiam serdecznie

Edytko, mojej mamy pers Rupert niedawno skończył 20 lat,

Edyta i Sebastian pisze:Dzisiaj mija 5 lat od diagnozy PNN u Biri, właściwie to dzisiaj zaczął się szósty rok…
Nie mogę powiedzieć, że było to łatwych 5 lat… Ale nigdy, nawet przez chwilę nie miałam momentów zwątpienia. Czasami byłam bardzo zmęczona, czasami załamana bezradnością i problemami prawie nie do pokonania, ale nigdy nie pomyślałam, żeby się poddać.

A Biri rozpieszczona do granic możliwości wykorzystuje całą moją miłość i jednocześnie słabość jaką do niej mam… Patrząc na nią każdego dnia, widzę, że jest szczęśliwa i że ma dobre życie . Nie sądzę, żeby cierpiała z powodu swojej choroby i leczenia. Bawi się czasami jak mały kociak, uprawia zapasy z Grzdylkiem, opala się na słońcu, biega i skacze po meblach. Cudownie mruczy i codziennie zasypia wtulona we mnie.

Pięć lat to bardzo długo, ale dzisiaj życzymy sobie kolejnych co najmniej tylu… Nie może być przecież inaczej…

A tak Biri spędza sobie czas...

http://www.youtube.com/watch?v=5D6zOx4wFTo
http://www.youtube.com/watch?v=aXnPMayNicw
http://www.youtube.com/watch?v=Yuc9rT8LKdg

stooooooooooo lat :1luvu:

Izo, Soniu, Agnieszko… Bardzo dziękuję dziewczyny, że cały czas jesteście ze mną i z Biri, mimo że minęło już tyle lat…

Piszę dopiero dzisiaj, ponieważ miałam ciężki tydzień… W czwartek Biri przeszła zabieg sanacji jamy ustnej i ma teraz śliczny, pachnący pycholek i dwa zęby mniej. Czuje się dobrze, właściwie od razu po wybudzeniu czuła się świetnie i zajmowała się rozpracowywaniem wenflonu , czego efektem było odgryzienie zatyczki i wyjęcie rurki z żyły. A jak już tylko mogła, to natychmiast rzuciła się na jedzenie.

Biri była pod opieką najlepszych specjalistów –anestezjologa i stomatologa. Przygotowanie do zabiegu było długie, bo i ryzyko anestezjologiczne w przypadku Biri było duże. Na szczęście żadnych komplikacji nie było. Chociaż zanim pani anestezjolog pokazała mi już wybrudzoną po zabiegu Biri wygrzewającą się w inkubatorze z kroplówką, to zdecydowanie mi przydałaby się reanimacja … :wink:

Cieszę się, że mamy to już za sobą.

A teraz mam myć Biri codziennie ząbki… A jak się nie uda codziennie, to tak często jak dziewczynka na to pozwoli. Oczywiście istotą będzie jak najmniej stresu.
Pani anestezjolog oceniała kondycję Biri jako bardzo dobrą.

Hej, dopiero teraz trafiłam na Wasz wątek, ściągnięta "nerkowym" tytułem :oops:

Z grubsza poczytałam i jestem pełna podziwu dla opieki nad Biri

Podejście jest niesamowite, mam przykład walki, zdobywania wiedzy i widocznych efektów :ok:

Będę podczytywać i myśleć ciepło o Was :1luvu:

PcimOlki pisze:Olek, Henio i Pcimka życzą następnych 15 lat. (od każdego po 5)

Denis, Świerk, Yenna, Kroker, Suffka i Stirlitz życzą zatem następnych 30 lat

Biri jest wzorem do naśladowania dla Yenny, a Wy dla mnie... Historia Biri była dla mnie wielkim wsparciem duchowym tuż po diagnozie. Dzięki Wam (i casicy- żeby oddać sprawiedliwość) wiem, że pnn to nie wyrok- że można walczyć i ta walka się opłaca. Yenna zaczęła 16 miesiąc od diagnozy. Macie w tym spory udział- dzięki Wam uwierzyłam, że nam się uda. Teraz Wam kibicuję z całych sił mając nadzieję, że Yenna będzie z nami równie długo. Biri jest w dodatku cudna. Te jej stópki z czarnymi poduchami :1luvu:

Biri daj sobie myc zabki:)))

:ok:

Edyta i Sebastian pisze:...A teraz mam myć Biri codziennie ząbki…

Hmmm... a jak to się robi? I czym?

Dziękuję za odwiedziny i za wszystkie ciepłe słowa, chociaż bardzo mnie one onieśmielają :oops:

...

Dla mnie to było takie naturalne, to, że nie poddałam się, kiedy mówiono mi, że sytuacja wygląda bardzo źle. Nie chciałam się z tym pogodzić. I szukałam tak długo, aż usłyszałam, że Biri może żyć w dobrym samopoczuciu jeszcze kilka lat (wbrew temu co mi mówili kolejni lekarze). I to właśnie ta Pani doktor, która miała i ma niezwykłą wiedzę medyczną, do dzisiaj opiekuje się Biri.

I chyba to staram się czasami opisać w tym wątku, że nie można się poddawać, że warto walczyć, nawet kiedy wydaje się, że nie ma nadziei. Wiem jak czasami jest ciężko..., ale o tym wszystkim szybko zapominam, kiedy budzę się, a przy mojej twarzy mruczy mi cudownie Biri i przytula się w nieskończoność, kiedy mimo ciężkiej choroby i ponad 11 lat życia potrafi nadal biegać wesoło po mieszkaniu i bawić się zabawkami, a nawet wykonywać skoki "kaskaderskie" z drapaka. I zawsze mnie rozbrajają jej śliczne nóżki wystające spod kołdry... Moje kochane kocie serduszko...

I takich relacji i dużo siły życzę wszystkim opiekunom kotów z przewlekłą chorobą nerek. I niezmiennie mnie cieszy, kiedy słyszę, że moja i Biri historia jest dla kogoś oparciem w ciężkich chwilach.

Slonko_Łódź pisze:Te jej stópki z czarnymi poduchami

Też je uwielbiam... :wink:

PcimOlki pisze:
Edyta i Sebastian pisze:...A teraz mam myć Biri codziennie ząbki…
Hmmm... a jak to się robi? I czym?

Ząbki próbujemy myć, ale różnie to wychodzi... Biri nie do końca chce współpracować przy myciu, ale za to sama pasta bardzo jej smakuje :wink:

Ja używam pasty Petosan, którą nakładam na gazik (nawinięty na palec) i staram się tak przecierać zęby. Zazwyczaj uda mi się to kilka razy i muszę kończyć, żeby nie stresować Biri.

Edyto, do mycia ząbków Biri przydałoby się coś takiego:

Obrazek

Pozdrawiam ciepło
Tinka

Dzielna Birusia i dzielna jesteś Ty Edytko bardzo :1luvu:

Czesto myślami jestem z Wami i trzymam kciuki :ok:

mojej mamy pers Rupcio [*] zakończył swój szczęsliwy 20letni żywot 31 .X. i jest nam strasznie smutno :cry:

gisha pisze:Dzielna Birusia i dzielna jesteś Ty Edytko bardzo
Czesto myślami jestem z Wami i trzymam kciuki

mojej mamy pers Rupcio [*] zakończył swój szczęsliwy 20letni żywot 31 .X. i jest nam strasznie smutno

Dopiero teraz trafiłam na ten wątek :oops:

Witam się serdecznie i życzę cudnej Birusi dużo, dużo zdrówka :1luvu:

BIRI moja nerkowa... obchodzi dzisiaj 14. urodziny :)

Kto przegląda forum