Mirmiłki VII

[Hańka]

http://mirmilowo.blogspot.com

Czy to wielka niegrzeczność wyręczyć autorkę i wstawić link?
A tak w ogóle, to nie mogę opublikować komentarza na Twoim blogu. "Wystąpił błąd' i 'wystąpił błąd"...

[Alcina]

Witaj, Alcina (Aniada) - dopiero teraz znalazłam cudowne, niezastapione, oryginalne Mirmiłowo .... w nowej wersji ?
Mało bywam na miau, bo staruszki koty (z sześciu zostały tylko trzy) zaczynają chorować ... zgodnie z wiekiem
Zaś ja - tez zgodnie z wiekiem - nie mogę zbyt długo siedzieć przed kompem ...

Mirmiłowo blog - pamietam, z przyjemniością czytałam - teraz nie moge znależć

Bolusia historia - niesamowita - o tym kociu i Waszej opiece nad nim mozna napisać książke

Cieszę się, że wróciliście ... wspaniale się Was czyta

Zapraszam do Kotinowa - jak zawsze jest tam sporo fotek i opisów moich kocich podopiecznych (psy juz za TM)

Witaj!!! Jak miło!!
Mirmiłowo jest dostępne, ale - to do Hani - nie ma możliwości komentowania. Wyłączyłam dawno temu jak mi się uaktywniła grupa zwolenników kociej wolności i wypuszczania kotów na dwór.

Tak patrzę na ten wpis sprzed wieków i myślę: jaką ja miałam cudowną bazylię! Dlaczego teraz takiej nie mam???
Co do reszty wszystko się zgadza.
Okienko życia nadal istnieje, koty nadal siedzą w szafie. A teraz mam fajowe, duże szafy.
Tak patrzę na zdjęcie Joża - bo celowo raczej do nich nie wracam i nie oglądam - i dochodzę do wniosku, że Lesio jest I.D.E.N.T.Y.C.Z.N.Y.
Dziś miałam nawet taki moment, że ładowałam zmywanie do zmywarki, a Leś leżał, odwrócony tyłem i mi przeszkadzał. Odsunęłam go, mówiąc - jakoś tak zupełnie naturalnie - "czekaj, Jożo".
Lesiu również GADA. GADA jak na brytyjczyka przystało. To już chyba dowiedzione: one gadają bezustannie. Drugi taki egzemplarz mam i nie może to być przypadek, choć gdy czyta się na temat brytków, to ta cecha rzadko jest przywoływana.
Gada. Jojczy. Marudzi. Gdera. Pyskuje. Pokrzykuje. Rości sobie. Domaga się oraz oczekuje.
I o ile Czesiu za młodu po prostu siadał i snuł rozmaite rozważania, nieodmiennie zachwycony własną elokwencją, o tyle Lesiu ma bezustanne pretensje.
Nauczył się na przykład, że wystarczy zacząć się solidnie pruć, aby... to człowiek przychodził do samotnego Lesia, zdejmując z kotka całą fatygę poszukiwań i wędrówek.
Dochodzi zatem do tego, że Lesio leży sobie rozwalon na łożu, zaczyna mu doskwierać samotność, otwiera paszczę i... jedzie z koksem. Drze się tak przenikliwie, że człowiek rzuca wszystko i leci koić przeróżne domniemane krzywdy. A gdy doleci, puchol przewraca się brzuszkiem do góry, podkula krótkie, tłuściutkie łapki i zapuszcza taki motor, że jest się roztopionym.
Wszystkie czynności ulegają zawieszeniu, pękaty brzuszek musi zostać wymiziany, łapki wymasowane - do następnego razu, który pojawia się za kwadrans.

(Brytki są cudowne... Chcę jeszcze krótkowłosego. Niech mi ktoś wybije ten pomysł z głowy... Ja nie mogę mieć pięciu kotów, bo zaraz jakiegoś znajdę i zrobi się sześć).

[Kotina]

Witaj!!! Jak miło!!
Mirmiłowo jest dostępne, ale - to do Hani - nie ma możliwości komentowania. Wyłączyłam dawno temu jak mi się uaktywniła grupa zwolenników kociej wolności i wypuszczania kotów na dwór.

Tak patrzę na ten wpis sprzed wieków i myślę: jaką ja miałam cudowną bazylię! Dlaczego teraz takiej nie mam???
Co do reszty wszystko się zgadza.
Okienko życia nadal istnieje, koty nadal siedzą w szafie. A teraz mam fajowe, duże szafy.
Tak patrzę na zdjęcie Joża - bo celowo raczej do nich nie wracam i nie oglądam - i dochodzę do wniosku, że Lesio jest I.D.E.N.T.Y.C.Z.N.Y.
Dziś miałam nawet taki moment, że ładowałam zmywanie do zmywarki, a Leś leżał tyłem i mi przeszkadzał. Odsunęłam go, mówiąc - jakoś tak zupełnie naturalnie - "czekaj, Jożo".
Lesiu również GADA. GADA jak na brytyjczyka przystało. To już chyba dowiedzione: one gadają bezustannie. Drugi taki egzemplarz mam i nie może to być przypadek, choć gdy czyta się na temat brytków, to ta cecha rzadko jest przywoływana.
Gada. Jojczy. Marudzi. Gdera. Pyskuje. Pokrzykuje. Rości sobie. Domaga się oraz oczekuje.
I o ile Czesiu za młodu po prostu siadał i snuł rozmaite rozważania, nieodmiennie zachwycony własną elokwencją, o tyle Lesiu ma bezustanne pretensje.
Nauczył się na przykład, że wystarczy zacząć się solidnie pruć, aby... to człowiek przychodził do samotnego Lesia, zdejmując z kotka całą fatygę poszukiwań i wędrówek.
Dochodzi zatem do tego, że Lesio leży sobie rozwalon na łożu, zaczyna mu doskwierać samotność, otwiera paszczę i... jedzie z koksem. Drze się tak przenikliwie, że człowiek rzuca wszystko i leci koić przeróżne domniemane krzywdy. A gdy doleci, puchol przewraca się brzuszkiem do góry, podkula krótkie, tłuściutkie łapki i zapuszcza taki motor, że jest się roztopionym.
Wszystkie czynności ulegają zawieszeniu, pękaty brzuszek musi zostać wymiziany, łapki wymasowane - do następnego razu, który pojawia się za kwadrans.

Jak ja tęsknię za tą piękną polszczyzną .... wspaniale się czyta wszystko, co "wychodzi spod Twojego pióra "

Alcina, czy Ty nie powinnas zawodowo zajmowac się pisaniem ?
Tyle "śmieci" językowych pojawia się teraz na rynku, ze strach zacząć czytac ...
Nie mam tu na myśli prasy czy wpisow internetowych, bo jest to ostatnio - niestety - codzinnością, tylko książki ...

[Kotina]

http://mirmilowo.blogspot.com

Czy to wielka niegrzeczność wyręczyć autorkę i wstawić link?
A tak w ogóle, to nie mogę opublikować komentarza na Twoim blogu. "Wystąpił błąd' i 'wystąpił błąd"...

Dziękuję znalazłam

[Hańka]

Tak myślałam. Ale, jednakowoż, jakiś piękny (?) Antonio przebił się przez blokadę i "skomentował"

Pytanko mam o zabawkę "kółko z myszą" - pamiętasz może, czy posłużyła jakiś czas czy zwierz został rozerwany na strzępy? Bo ogon stracił natychmiast...

[Alcina]

Alcina, czy Ty nie powinnas zawodowo zajmowac się pisaniem ?
Tyle "śmieci" językowych pojawia się teraz na rynku, ze strach zacząć czytac ...

Dziękuję Ci bardzo, ale nie powinnam. Do niedawna czytałam nawet po 80-100 książek rocznie. Teraz, gdy dobiję do 45 to jest sukces. Mam wrażenie takiej zapaści na rynku i takiego bumelanctwa, że powiem szczerze i mocno: gdybym poświęciła wiele miesięcy na pisanie, a potem została odrzucona na rzecz takiego nieopisanego chłamu, to bym się chyba załamała.
Poza tym, dużo się u mnie działo przez te 8 lat. W tym - dużo złego. Teraz jestem na takim etapie życia, że chcę zniknąć zewsząd. Nie prowadzę blogów, instagrama, profl FB-owy mam już tylko dla absolutnie najbliższych i najdawniejszych znajomych, nawet tu, na miau, pojawiłam się tylko z racji kociej epidemii.
Niestety, nie mam ostatnimi laty najlepszego zdania o ludzkości i nie bardzo chcę wychodzić do niej z czymkolwiek. Nie chcę pokazywać mojej miłości do kotów, nie chcę mojego - hm... - skarbu i spokoju wystawiać na szerokie komentarze. Mój niegdysiejszy optymizm chyba zniknął. Wyprowadziliśmy się z poprzedniego mieszkania, bo... uciekaliśmy przed sąsiadem, który nas prześladował, a policja była bezradna. ("Dopóki nie zrobi państwu realnej krzywdy, nie możemy nic zrobić. Za zniszczenie mienia mogą go państwo podać do sądu, ale to ludzie takiego pokroju, że dopiero wtedy może się to dla państwa źle skończyć").
Potem, gdy nowe mieszkanie było jeszcze w stanie całkowicie surowym straszliwie ciężko przeszliśmy covid. Było strasznie, naprawdę. I choroba zostawiła ślady.
Po tym wszystkim mocno odsunęłam się od ludzi. Podziękowałam wielu znajomym, którzy uważali, że jestem idiotką, bo się szczepię. A ja zaszczepię się nawet i 20. dawką, gdy będzie trzeba. Stałam się takim trochę dzikusem. Śmiejemy się, że mieszkamy "na wsi". Mam dwa kroki do pracy, weta, fryzjera i wszystkie sklepy w pobliżu, więc "na miasto" nie wyjeżdżamy miesiącami.
Myślałam o książce, niekoniecznie kociej, ale nie mam siły mierzyć się potem z tym, co obecne się dzieje: hejtem, dowalaniem, dokopywaniem, roszczeniowością. Niech Mirmiłowo pozostanie sobie tylko moje i moich gości.

Tak myślałam. Ale, jednakowoż, jakiś piękny (?) Antonio przebił się przez blokadę i "skomentował"

Pytanko mam o zabawkę "kółko z myszą" - pamiętasz może, czy posłużyła jakiś czas czy zwierz został rozerwany na strzępy? Bo ogon stracił natychmiast...

Pamiętam, że się znudził. Zbierał kurz i na nowe mieszkanie już go nie braliśmy.
A o Antoniu nic nie wiem. Może komentował przed blokadą?? Dawno nie zaglądałam na Mirmiłowo...

EDIT: Widzę, że coś mi "e" nie wchodzi... Przepraszam za literówy.

[mziel52]

Gada. Jojczy. Marudzi. Gdera. Pyskuje. Pokrzykuje. Rości sobie. Domaga się oraz oczekuje.

To mój Szkrabek! Daj jeść, zwróć na mnie uwagę, baw się ze mną, oddaj mi swój fotel, uczesz, czas podać lek - cichy jest tylko, kiedy śpi. Zawsze odpowiada, gdy do niego mówię. Tylko czarny ten wrzaskun.
https://zapodaj.net/plik-vqZNPBac7A

[Alcina]

Gada. Jojczy. Marudzi. Gdera. Pyskuje. Pokrzykuje. Rości sobie. Domaga się oraz oczekuje.

To mój Szkrabek! Daj jeść, zwróć na mnie uwagę, baw się ze mną, oddaj mi swój fotel, uczesz, czas podać lek - cichy jest tylko, kiedy śpi. Zawsze odpowiada, gdy do niego mówię. Tylko czarny ten wrzaskun.
https://zapodaj.net/plik-vqZNPBac7A

Gaduły są przekochane!
Chociaż powiem Wam szczerze, że pod koniec życia Czesia było słabo. Miał amnezję i był głuchy jak pień. Głośno zatem domagał się wszystkiego!! Również w środku nocy.
Przez rok umierałam ze zmęczenia, bo budził o dowolnych porach.

[mziel52]

Gada. Jojczy. Marudzi. Gdera. Pyskuje. Pokrzykuje. Rości sobie. Domaga się oraz oczekuje.

To mój Szkrabek! Daj jeść, zwróć na mnie uwagę, baw się ze mną, oddaj mi swój fotel, uczesz, czas podać lek - cichy jest tylko, kiedy śpi. Zawsze odpowiada, gdy do niego mówię. Tylko czarny ten wrzaskun.
https://zapodaj.net/plik-vqZNPBac7A

Gaduły są przekochane!
Chociaż powiem Wam szczerze, że pod koniec życia Czesia było słabo. Miał amnezję i był głuchy jak pień. Głośno zatem domagał się wszystkiego!! Również w środku nocy.
Przez rok umierałam ze zmęczenia, bo budził o dowolnych porach.

Jeśli to Cię pocieszy - mój rzygacz musi coś jeść co 3-4 godziny, toteż od 9 lat dwukrotnie wstaję do niego w nocy, podaję zaspanemu łyk karmy strzykawką na rozruch i podsuwam mu jedzenie. Kiedy prześpię, to rano po pierwszym śniadaniu jest paw na dywanie.

[Alcina]

[Alcina]

Jeśli to Cię pocieszy - mój rzygacz musi coś jeść co 3-4 godziny, toteż od 9 lat dwukrotnie wstaję do niego w nocy, podaję zaspanemu łyk karmy strzykawką na rozruch i podsuwam mu jedzenie. Kiedy prześpię, to rano po pierwszym śniadaniu jest paw na dywanie.

Jesteś WIELKA!!! Mnie rok wstawania wykańczał. (Chociaż potem człowiek wie, że wstawałby jeszcze dłużej...)

Dziś Czesio kończyłby 16 lat. Byliśmy pewni, absolutnie pewni, że doczeka...

[mziel52]

Jeśli to Cię pocieszy - mój rzygacz musi coś jeść co 3-4 godziny, toteż od 9 lat dwukrotnie wstaję do niego w nocy, podaję zaspanemu łyk karmy strzykawką na rozruch i podsuwam mu jedzenie. Kiedy prześpię, to rano po pierwszym śniadaniu jest paw na dywanie.

Jesteś WIELKA!!! Mnie rok wstawania wykańczał. (Chociaż potem człowiek wie, że wstawałby jeszcze dłużej...)

Dziś Czesio kończyłby 16 lat. Byliśmy pewni, absolutnie pewni, że doczeka...

Pacjentem był wzorowym. Kochane te mordki...

[Hańka]

Chyba każda z nas, odwiedzających Mirmiłowo, miała swego ulubieńca. Moim był Czesio, kot nad koty.

Aniado, nie wiem, czy są nadal, ale były kiedyś na miau "wątki zastrzeżone", dostępne nie dla wszystkich. Jeśli miałoby Ci to pomóc zwalczyć traumę braku prywatności, to może byłby to jakiś wybór?

[Aia]

Dziś Czesio kończyłby 16 lat. Byliśmy pewni, absolutnie pewni, że doczeka...

Skąd ja znam te myśli

[Alcina]

Aniado, nie wiem, czy są nadal, ale były kiedyś na miau "wątki zastrzeżone", dostępne nie dla wszystkich. Jeśli miałoby Ci to pomóc zwalczyć traumę braku prywatności, to może byłby to jakiś wybór?

Pamiętam, że były na pewno podfora. I mam wrażenie, ale mogę się mylić, że "Nasze koty" były chyba zamknięte .