wspólne życie - wątek optymistyczny - Euzebiusz :-) str. 99

Myszol chyba wniebowzięty... między dwoma tak wyjątkowej urody pannami :1luvu:

KAsia Amy pisze:trzy! trafiłam?

A to trzecie to u kogo ? :mrgreen:

KAsia Amy pisze:trzy! trafiłam?

A to trzecie to u kogo ? :mrgreen:

Chyba 2x nacisnelam :oops:

Kamari, mogłabyś zerknąć na ten wątek viewtopic.php?f=1&t=125952&start=300 ? Dziewczyna prosi o rady odnośnie odparzeń u kociaka pieluszkowego z niedowładem tylnych łapek.
Sorki, że zawracam Ci głowę :oops:

Bianka 4 pisze:Kamari, mogłabyś zerknąć na ten wątek viewtopic.php?f=1&t=125952&start=300 ? Dziewczyna prosi o rady odnośnie odparzeń u kociaka pieluszkowego z niedowładem tylnych łapek.
Sorki, że zawracam Ci głowę

Śledzę losy Cezara od początku, dzielny kić i dzielny domek. Z odparzeniami walka jest bardzo ciężka i bardzo długa, tu niestety nie ma idealnej metody. Podrzucę moje sposoby walki bez użycia antybiotyków :ok:

Nie wiem, czy wspominałam, ale na terenie "posiadłości" gdzie wynajmuję teraz pracownię mieszka Cezar.
Cezar jest mocno przerośniętym owczarkiem niemieckim. Na dzień jest zamykany w dużym kojcu, na noc jest wypuszczany i lata po całym terenie.
Boją się go wszyscy, panowie z sąsiedniej budowy przychodząc raniutko upewniają się, czy Cezar jest już w kojcu zanim wejdą na działkę.
Trzeba przyznać, że Cezar rzeczywiście wygląda groźnie, jest wielki i uwielbia szczekać.
Ale....szybko się okazało, że jedyne czego Cezar potrzebuje od człowieka to żeby z nim pogadać i podrapać za uchem. Często przyjeżdżam raniutko i Cezar łazi za mną krok w krok cos tam po swojemu pogadując.
Koty olewa totalnie. One na wszelki wypadek trzymają się od niego z daleka.
Poza Myszolem. Myszol wziął sobie za punkt honoru przegonić przeciwnika ze swojego terenu. Kiedy Cezary podchodzi pod drzwi (bo oczywiście go dokarmiam) Myszol staje w progu i robi bardzo groźnego kota - ustawia się bokiem, napręża, puszy i warczy :mrgreen:

Cezar oczywiście odchodzi, bo nie bedzie z wariatem zadzierał.
Spróbuję to w końcu sfotografować, ale zawsze najpierw zamieram z podziwu, a potem umieram ze śmiechu i zapominam o zdjęciach. A widok bezcenny :mrgreen:

Bo Myszol to kot obronny jest :lol:

haha to się pośmiałam :ryk:

taki mały Myszolek startuje do groźnego psa

oj to musi byc widok bezcenny
całe szczęscie,że Cezar olewa Myszolka

kamari pisze:Nie wiem, czy wspominałam, ale na terenie "posiadłości" gdzie wynajmuję teraz pracownię mieszka Cezar.
Cezar jest mocno przerośniętym owczarkiem niemieckim. Na dzień jest zamykany w dużym kojcu, na noc jest wypuszczany i lata po całym terenie.
Boją się go wszyscy, panowie z sąsiedniej budowy przychodząc raniutko upewniają się, czy Cezar jest już w kojcu zanim wejdą na działkę.
Trzeba przyznać, że Cezar rzeczywiście wygląda groźnie, jest wielki i uwielbia szczekać.
Ale....szybko się okazało, że jedyne czego Cezar potrzebuje od człowieka to żeby z nim pogadać i podrapać za uchem.
Często przyjeżdżam raniutko i Cezar łazi za mną krok w krok cos tam po swojemu pogadując.
Koty olewa totalnie. One na wszelki wypadek trzymają się od niego z daleka.
Poza Myszolem. Myszol wziął sobie za punkt honoru przegonić przeciwnika ze swojego terenu.
Kiedy Cezary podchodzi pod drzwi (bo oczywiście go dokarmiam) Myszol staje w progu i robi bardzo groźnego kota - ustawia się bokiem, napręża, puszy i warczy
Cezar oczywiście odchodzi, bo nie bedzie z wariatem zadzierał.
Spróbuję to w końcu sfotografować, ale zawsze najpierw zamieram z podziwu, a potem umieram ze śmiechu i zapominam o zdjęciach. A widok bezcenny

No cóż, to, że za Tobą chodzi zupełnie mnie nie dziwi :love:

Chyba każde, nawet najgroźniejsze stworzenie byś oswoiła...

Koniecznie sfilmuj lub sfotografuj małego bojowego Myszolka :love:

Pozdrawiam najserdeczniej :1luvu:

Tak czekamy na zdjęcie chcemy poznać Cezara :1luvu:

a ja chciałam tylko dodać, że po dłuższej przerwie doczytałam cudowne wieści o Niusi - i straszliwie wręcz się cieszę!!!!!!! :piwa:

Już naszykowałam aparat, żeby rano obcykać Cezara :ok:

Póki co próbowałam po raz kolejny zrobić ładne zdjęcia Ałły do ogłoszeń. Panienka jest śliczna, drobniutka, delikatna, a do zdjęć pozuje tak:

Obrazek

Za to w miarę wyszła Amelka - to jeszcze nie to, bo w rzeczywistości to prawdziwa piękność:

Obrazek

Widzę, że Ałła tak jak mój Kajko do zdjęć pozuje jak zły kot - Kajko też robi taki wzrok jakby chciał wszystkich pozabijać, a w rzeczywistości to najbardzej łagodny i delikatny kocio, wręcz kocia przytulanka, która daje sobie nawet zęby myć elektryczną szczoteczką... tyle, że on ma jakieś osiem kilo, więc wielkością też robi za totalnie złego kota...

Piękności

Ałła ma orientalną urodę - szczupła, długonoga, trójkątny pyszczek.
Amelka cudna jak zawsze

wspólne życie - wątek optymistyczny - Euzebiusz :-) str. 99

Kto przegląda forum