Zaginiona OGRYNIA - już w nowym domu ze swoją przyjaciółką!

domyślam się jak jesteś zdołowana :cry:

tak bardzo, bardzo mi przykro :cry:

Tak mi teraz przyszlo do glowy: może wypróbujcie sposobu podanego w tamtym wątku o kotce z Olsztyna? Zaszkodzić się tak nie da tak czy inaczej, a może coś pomoże. :ok:

ech...

, a taką miałam nadzieję, że to jednak ona...
kciuki nadal :ok:

Przypomnę tylko, że domowy kotek Gucio, który znalazł się po paru zimowych miesiącach, też się nikomu nie pokazywał. Ogrynia z natury dzika tym bardziej będzie unikać każdego człowieka. Można przypuszczać, że gdzieś ma schronienie i jedzenie i żyje sobie niewidoczna. Tam na Ochocie są do tego warunki.
Prędzej czy później ktoś ją jednak zobaczy, więc nie trzeba tracić nadziei i dołować się dziwacznymi spekulacjami.

mziel52 pisze:Prędzej czy później ktoś ją jednak zobaczy, więc nie trzeba tracić nadziei i dołować się dziwacznymi spekulacjami.

Nadziei nie tracę, to też jest dziwne, bo raczej jestem pesymistką.

felin pisze:Tak mi teraz przyszlo do glowy: może wypróbujcie sposobu podanego w tamtym wątku o kotce z Olsztyna? Zaszkodzić się tak nie da tak czy inaczej, a może coś pomoże.

delfinka uważa, że z Ogrynią jest inaczej, ale ja z pewnością spróbuję. Zresztą zapisałam sobie felin w komputerze Twoją dzisiejszą instrukcję, zamówiłam także kolejną książkę, o której pisała dzisiaj marta-po na tamtym wątku o Mgiełce. Chwytam się wszystkiego co może mi pomóc odnaleźć Ogrynię.

Iwonko, jestem wciąż z Tobą.

Iwonami pisze: zamówiłam także kolejną książkę, o której pisała dzisiaj marta-po na tamtym wątku o Mgiełce. Chwytam się wszystkiego co może mi pomóc odnaleźć Ogrynię.

A ja właśnie tu weszłam, żeby zaproponować, że pożyczę Ci tę książkę. Jakbyś miała problemy z zamówieniem to mogą ją podrzucić do Warszawy. Ja wierzę w to co pisze Sonya, trzeba tylko nauczyć ,,wyłączyć się'' i maksymalnie skupić na kontakcie, przekazie. Byłaś z Ogrynią bardzo związana, ona przybiegała do Ciebie i czekała, więc sądzę, że uda wam się nawiązać kontakt.

Dziękuję Marta, książkę zamówiłam, przyjdzie pewnie w ciągu tygodnia, dostałam ją także w formie ebooka.
Nie chcę się wypowiadać na wątku o Mgiełce, bo rzeczywiście tam gdzie się pojawia temat Ogryni i delfinki od razu robi się zamieszanie, a to nikomu nie jest potrzebne.
Z Ogrynią jest jednak bardzo podobnie jak z Mgiełką, bo mnie się wydaje, że Ogrynia nie dosłyszy.
Jedno co mnie najbardziej zastanawia. Delfinka jest jedyną osobą, która twierdzi, że ja się z Ogrynią nigdy nie spotkam. Zaden jasnowidz mi tego nie powiedział, również żadna z osób na tym forum, której niekonwencjonalne metody działania nie są obce.
Często się zastanawiam, skąd ta pewność u delfinki? Po każdej mojej wymianie argumentów z delfinką wyobraźnia zaczyna podpowiadać mi różne rzeczy, mam nadzieję, że absurdalne

na argumenty delfinki przychodzi mi do głowy też jedyna odpowiedź :cry:

i też łudzę się nadzieją, że to niemożliwe...aby być tak okrutnym :evil:

Hej. Pozdrawiam z wieczora...

.
Myślami przy Ogryni też jestem...

Wczoraj wydarzyło się coś dziwnego. Mój Rysiek ma ADHD, czyli torpedę w dupinie i nie usiedzi na miejscu ani minuty. Wczoraj miałam sporo pracy, przeglądałam dokumenty i wyjęłam ze stosu papierów zaplątaną fotografię Ogryni, dużą, na całą kartkę papieru. Fotografia taka sama jak w banerku. Gdy tylko spojrzałam na zdjęcie, jak zwykle zaczęłam płakać a Rysio bacznie mi się przyglądał.
Postawiłam to zdjęcie z tyłu za laptopem, zamknęłam pokrywę i poszłam do innego pokoju.
Gdy przyszłam z powrotem, Rysiek siedział nieruchomo na krześle przed zdjęciem Ogryni i się w nią wpatrywał. Siedział tak całkiem długo. Rysio znał Ogrynię jeszcze gdy wszyscy mieszkali w ogrodzie obok mojego domu. Ogrynia matkowała Rysiowi i Tosi gdy ich już zostawiła ich mama - Justynka. Ogrynia zawsze z nimi była. Gdy przychodziłam do ogrodu z jedzeniem zawsze ją z nimi widziałam. Czy on ją pamięta? Fakt, że widział przed sobą zdjęcie innego kota, ale siedział tak spokojnie jakby to nie był on....
Jeszcze nigdy nie widziałam go tak spokojnego i wyciszonego.

byłam dzisiaj u wetki z Kropkiem...
na Mianowskiego nadal wiszą ogłoszenia Ogryni, w przychodni...również

Iwonami pisze:Wczoraj wydarzyło się coś dziwnego. Mój Rysiek ma ADHD, czyli torpedę w dupinie i nie usiedzi na miejscu ani minuty. Wczoraj miałam sporo pracy, przeglądałam dokumenty i wyjęłam ze stosu papierów zaplątaną fotografię Ogryni, dużą, na całą kartkę papieru. Fotografia taka sama jak w banerku. Gdy tylko spojrzałam na zdjęcie, jak zwykle zaczęłam płakać a Rysio bacznie mi się przyglądał.
Postawiłam to zdjęcie z tyłu za laptopem, zamknęłam pokrywę i poszłam do innego pokoju.
Gdy przyszłam z powrotem, Rysiek siedział nieruchomo na krześle przed zdjęciem Ogryni i się w nią wpatrywał. Siedział tak całkiem długo. Rysio znał Ogrynię jeszcze gdy wszyscy mieszkali w ogrodzie obok mojego domu. Ogrynia matkowała Rysiowi i Tosi gdy ich już zostawiła ich mama - Justynka. Ogrynia zawsze z nimi była. Gdy przychodziłam do ogrodu z jedzeniem zawsze ją z nimi widziałam. Czy on ją pamięta? Fakt, że widział przed sobą zdjęcie innego kota, ale siedział tak spokojnie jakby to nie był on....
Jeszcze nigdy nie widziałam go tak spokojnego i wyciszonego.

Może nawijał do niej myślokształty, żeby się nie wygłupiała i dała znaleźć?

...!

Gdybyś robiła eksperyment o którym felin pisała, to daj znać. Przyłączę się...

Dziewczyny, może zróbmy takie kółko w tej sprawie? Też się chętnie przyłączę, drugi dzień próbuję "wywołać" Dawcia, jakby co - po 15-tej każdego dnia jestem do dyspozycji

jestem za, tylko proszę o przypomnienie/powiadomienie, co gdzie kiedy i jak na pw. bo na miau nie zawsze zaglądam, a info o pw przychodzą na maila i odbieram na bieżąco...

kciuki za zguby!... niech się w końcu dadzą odnaleźć

!

Zaginiona OGRYNIA - już w nowym domu ze swoją przyjaciółką!

Kto przegląda forum