Moje koty cz. IV - Dracul['] Dracul filmik s. 74

casica pisze:Ehhh Monika, Ty to umiesz od rana zestresować

Poproszę bliżej i bez okularów :mrgreen:

A aktu czasem nie chcesz? :twisted:

casica pisze:A aktu czasem nie chcesz?

Jak masz -to czemu nie?

No daj bliżej...

casica pisze:Ehhh Monika, Ty to umiesz od rana zestresować

To Ty?

i taka Laska grzebie w wykopaliskach
ładny ten kapelusz

Kasiu te sale
matko jakie cuda są na świecie
Dziękuję że mogę patrzeć :1luvu:

Moniko, aparat mnie nie kocha. Jak mam okulary to przynajmniej mogę zamknąć oczy i udawać, że to nie mnie się akurat robi zdjęcie. Ale cos wynajdę, może :roll:

Kociamko, 20 lat i 15 kg temu :Arrow: usmiech melancholijny :wink:

Co do opowiadań o Wenecji, to niewatpliwie jest piękna, jest ciekawa i jest męcząca

Ech, Wenecja...Dziadek był przed wojną, naoglądałam się więc w dzieciństwie pocztówek i zdjęć, później filmy bardzo słynne i...nic. Zadawałam sobie pytanie, co ludzie widzą w tym mieście. Ciągu dalszego łatwo się domyślić. Zahaczylismy o Wenecję w drodze na Korfu i przepadłam! Zakochanie, jak obuchem w łeb. Tłumy, jak w tokijskim metrze w godzinach szczytu, ceny z księżyca (a jeść trzeba), przeżyłam tam jeden z gorszych matczynych koszmarów, bo zgubiliśmy w tym tłumie dziecko - nic to, też chcę tam wrócić! Pytam więc bywalczyń: czy istnieje pora roku, w której jest tam mniej turystów? Listopad, perhaps?
Aha, na czym polega niestosowność przedstawienia przeklętego doży? Bo głowe ma na miejscu...Hm, że tak wysoko, w miejscu mało widocznym? Jakie były jego losy? Tzn za co mu głowę od tułowia odjęto?
Pisałam juz, że się cieszę, że wróciłaś?
Jeszcze jedno: czy o świeże zdjątka kociastych można prosić, czy to juz nadmierna roszczeniowość?

Hańka pisze:Ech, Wenecja...Dziadek był przed wojną, naoglądałam się więc w dzieciństwie pocztówek i zdjęć, później filmy bardzo słynne i...nic. Zadawałam sobie pytanie, co ludzie widzą w tym mieście. Ciągu dalszego łatwo się domyślić. Zahaczylismy o Wenecję w drodze na Korfu i przepadłam! Zakochanie, jak obuchem w łeb. Tłumy, jak w tokijskim metrze w godzinach szczytu, ceny z księżyca (a jeść trzeba), przeżyłam tam jeden z gorszych matczynych koszmarów, bo zgubiliśmy w tym tłumie dziecko - nic to, też chcę tam wrócić! Pytam więc bywalczyń: czy istnieje pora roku, w której jest tam mniej turystów? Listopad, perhaps?
Aha, na czym polega niestosowność przedstawienia przeklętego doży? Bo głowe ma na miejscu...Hm, że tak wysoko, w miejscu mało widocznym? Jakie były jego losy? Tzn za co mu głowę od tułowia odjęto?
Pisałam juz, że się cieszę, że wróciłaś?
Jeszcze jedno: czy o świeże zdjątka kociastych można prosić, czy to juz nadmierna roszczeniowość?

Nie, dopiero teraz się ucieszyłaś z mojego powrotu :crying:

Dobrą porą jest mimo wszystko wrzesień, zależy od... no własnie się zastanawiam od czego. Tym razem były tłumy, które i tak nijak sie mają do lipcowych czy sierpniowych. A wiesz, że u mnie było podobnie? Starsze pokolenia podróżowały do Italii, i na weneckie Lido. I tez jakos nie chciałam do Wenecji jechać, i caly czas nie chcę, a jednak chcę

Z dożą Falierem to było tak (owszem, wszystkiego mu brakuje, bo to ten po prawej, konterfekt zakryty czarną draperią z napisem - hic est locus Marini Faletro decapitati pro criminibus) w skrócie. A przynajmniej tak w źródłach opisano genezę spisku, ktory doprowadził do jego skazania. Pochodził z potężnego rodu i na dożę wybrany został już jako stary człowiek. Na balu maskowym, młody patrycjusz pocałował w usta pannę z orszaku dogaressy co Falier uznał za obelgę dla siebie i swojej żony. Wyrzucił więc mlodzieńca za drzwi. Ten w zemście na krzesło doży podrzucił kartkę (albo wyrył napis na poręczy) ze zdaniem brzmiacym mniej więcej - Falier ma piekną kobietę, inni z nia używają, on ją utrzymuje. I się zaczęło. Doza postanowił przetrzebić patrycjat i przejąć władzę, chciał monarchii. Spisek się wydał, w nocy dożę porwano, a rano ścięto na dziedzińcu pałacu. Przewodniczący Rady Dziesięciu wyszedł na galerię, właśnie pomiędzy owe czerwone kolumny i pokazal ludowi głowę, a było to w roku 1355.

edit: ha! musze zgrać zdjęcia. Będą kociaste, trzeba pcenic wszak komisyjnie postepy Druida, ogromnego pluszowego dzieciaka

casica pisze:
Hańka pisze:Ech, Wenecja...Dziadek był przed wojną, naoglądałam się więc w dzieciństwie pocztówek i zdjęć, później filmy bardzo słynne i...nic. Zadawałam sobie pytanie, co ludzie widzą w tym mieście. Ciągu dalszego łatwo się domyślić. Zahaczylismy o Wenecję w drodze na Korfu i przepadłam! Zakochanie, jak obuchem w łeb. Tłumy, jak w tokijskim metrze w godzinach szczytu, ceny z księżyca (a jeść trzeba), przeżyłam tam jeden z gorszych matczynych koszmarów, bo zgubiliśmy w tym tłumie dziecko - nic to, też chcę tam wrócić! Pytam więc bywalczyń: czy istnieje pora roku, w której jest tam mniej turystów? Listopad, perhaps?
Aha, na czym polega niestosowność przedstawienia przeklętego doży? Bo głowe ma na miejscu...Hm, że tak wysoko, w miejscu mało widocznym? Jakie były jego losy? Tzn za co mu głowę od tułowia odjęto?
Pisałam juz, że się cieszę, że wróciłaś?
Jeszcze jedno: czy o świeże zdjątka kociastych można prosić, czy to juz nadmierna roszczeniowość?

Nie, dopiero teraz się ucieszyłaś z mojego powrotu
Dobrą porą jest mimo wszystko wrzesień, zależy od... no własnie się zastanawiam od czego. Tym razem były tłumy, które i tak nijak sie mają do lipcowych czy sierpniowych. A wiesz, że u mnie było podobnie? Starsze pokolenia podróżowały do Italii, i na weneckie Lido. I tez jakos nie chciałam do Wenecji jechać, i caly czas nie chcę, a jednak chcę

Z dożą Falierem to było tak (owszem, wszystkiego mu brakuje, bo to ten po prawej, konterfekt zakryty czarną draperią z napisem - hic est locus Marini Faletro decapitati pro criminibus) w skrócie. A przynajmniej tak w źródłach opisano genezę spisku, ktory doprowadził do jego skazania. Pochodził z potężnego rodu i na dożę wybrany został już jako stary człowiek. Na balu maskowym, młody patrycjusz pocałował w usta pannę z orszaku dogaressy co Falier uznał za obelgę dla siebie i swojej żony. Wyrzucił więc mlodzieńca za drzwi. Ten w zemście na krzesło doży podrzucił kartkę (albo wyrył napis na poręczy) ze zdaniem brzmiacym mniej więcej - Falier ma piekną kobietę, inni z nia używają, on ją utrzymuje. I się zaczęło. Doza postanowił przetrzebić patrycjat i przejąć władzę, chciał monarchii. Spisek się wydał, w nocy dożę porwano, a rano ścięto na dziedzińcu pałacu. Przewodniczący Rady Dziesięciu wyszedł na galerię, właśnie pomiędzy owe czerwone kolumny i pokazal ludowi głowę, a było to w roku 1355.

edit: ha! musze zgrać zdjęcia. Będą kociaste, trzeba pcenic wszak komisyjnie postepy Druida, ogromnego pluszowego dzieciaka

O, to piękna historyjka, smakowita wręcz :lol:

Brawo dla mnie, że za dożę wzięłam gostka w różowym fikuśnym kapelutku, na prawą stronę obrazu nawet nie spojrzałam :oops:

Co do mikrych rozmiarów zbroi - już się wywnętrzałam na innym wątku, ale pozwole sobie powtórzyć:" Otóż byłam na wystawie "Modna pani u wód" czyli moda 1880 - 1914. Pomijam prześmieszne pantalony nie zaszyte w kroku albo galoty z klapką. Większość ubrań przepiękna, chociaż nosić bym ich nie chciała (gorsety, w dodatku NIGDY nie prane - upiorne). Do rzeczy: takich ciuchów się spodziewałam, natomiast ciężkim szokiem był dla mnie ich rozmiar. Dla lalek! Buciki, przepiękne zreszta, tak na oko dwójka max. Rękawiczki nawet nie "jak dla dziecka", bo łapkę by miało zbyt pulchną - maciupeńkie. Nie bluzki a bluzeczki, kapelusiki i sukieneczki, a to ubrania dorosłych kobiet Ale dzięki temu lepiej zrozumiałam, jakim cudem panie osiagały jakies niewiarygodne ilości centymetrów w pasie - one po prostu były filigranowe".

A to ledwie sto lat temu było!

Hania, bardzo słusznie, bo ten w różowym kapelutku (czyli corno, rożku) to też doża - Andrea Dandolo. W Sali Wielkiej Rady oraz w Sali Skrutacyjnej, pod sufitem biegnie sobie fryz z portretami wszystkich dożów. Tylko Falier jako, że jego pamięć skazana została na zatracenie, namalowany został pod postacia draperii

Co do rozmiarów to faktycznie, też mnie zawsze zadziwiają, że takie małe niegdyś bywały. Zależnie zresztą chyba od epoki

Ale zbroja Henryczka, nawet od innych szczególnie się jakoś rozmiarem odróżnia. Bo po prawdzie to i Gattamelata nie był wojem jak dąb. Ale wzrostu był normalnego i normalnej szczupłej postury. Nie on jednak jest moją miłością pośród włoskich kondotierów, a zbroi mojego idola nigdzie mi się jakoś zobaczyć nie udalo

O idolu jednak później będzie

edit: tak a propos galoty z klapką, przypomniała mi się koszula nocna mojej babci, wyprawowa. Posród pięknych haftów i koronek, miała z przodu ładnie obdziergane stosowne pęknięcie, aby się nagością w spełnianiu małżeńskich obowiązków nie obrażać :roll:

Zabawne, jak się zmienia popczucie tego, co przyzwoite. Dziś taka koszulka to niemal szczyt wyuzdania :lol:

Gdzies zreszta czytałam, ze drzewiej porządne kobiet bez majtek chadzały. Ta frymuśna część garderoby używana była li i jedynie przez ladacznice :mrgreen:

casica pisze:Moniko, aparat mnie nie kocha. Jak mam okulary to przynajmniej mogę zamknąć oczy i udawać, że to nie mnie się akurat robi zdjęcie. Ale cos wynajdę, może

To ja tu sobie przysiądę i poczekam :mrgreen:

.

Przepiekne zdjecia i opisy, uczta dla oczu

Wg rewolucjonistow, ktorzy go wykopali, Henryczek byl sredni i z szerokimi ramionami: http://bousculade.free.fr/histoire/revf ... temoin.php
ale oni sami pod koniec XVIIIw. to specjalnie duzi nie byli...
Franciszek I za to byl gigantem, mial kolo 2m wzrostu, car Piotr Wielki rowniez :mrgreen:

Czy idol-kondotier to moze Cesare?

Nie wiedzialam, ze w Wenecji mieli tyle roznorodnych miejsc do egzekucji do wyboru i nawet do koloru :roll:

A czy to slynne wiezienie pod olowianymi dachami jest dostepne do zwiedzania?

Więzienie jak najbardziej dostępne. Acz chyba cokolwiek przereklamowane, wygląda bowiem zupełnie komfortowo :twisted:

jak na więzienie rzecz jasna. Wystarczy się zastanowić na komfortem skazanych na "wieżę". Najstarsza część to ta w samym pałacu, tam ponoć klimat panował bardzo niezdrowy, więc w nkońcu XVI w zbudowano nowe więzienie, do którego przechodzi się słynnym Mostem Westchnień, niestety wokół niego nieustanne remonty

Nazwa, jakże romantyczna, pochodzi z XIX wieku, z romantycznej właśnie interpretacji tego ostatniego przed zamknięciem spojrzenia więźnia rzucanego na lagunę.
A za mostem już "ołowianki" (cele pod slynnym ołowianym dachem, o wyższym komforcie) i "studnie" (na parterze, ciasne, ciemne, wilgotne, stąd nazwa; komfort, można stwierdzić eufemistycznie, niższy)

ołowianka, czyz nie miła i wygodna?

i wewnętrzny dziedziniec, maleńki, więc nie bardzo go można sfotografować

Uwielbiam czytać i oglądać Twoje relacje wyjazdowe :1luvu:

O, super, dzieki! :1luvu:

Zafascynowal mnie opis ucieczki Casanovy z tego miejsca i ciekawa bylam, jak to teraz wyglada

Moje koty cz. IV - Dracul['] Dracul filmik s. 74

Kto przegląda forum