magdaradek pisze:Pucia tak blisko kota???????????????
Lunson musi -średnio raz na dwa tygodnie- przytulić Puciolinę do klaty
Tak to właśnie wygląda, on mocno tuli, przezornie pyszczysko maksymalnie oddalone od kierowniczych pazurasów, a ona drze mordę [niestety, nie da się tego inaczej określić] i usiłuje się wyrwać, ale tylko wtedy, gdy on się rusza. Gdy się nie rusza, leżą cicho i ładnie wyglądają 
Od razu zaznaczam, że Puciolina nie jest cierpiącą stroną - po prostu nie lubi przymusu. Przyznaję jednak, że gdy ją pierwszy raz tak złapał, a ona się ustosunkowała do tego, to z przerażeniem leciałam ich rozdzielić, myślałam, że Lunson co najmniej odgryza jej głowę... Tu dodatkowo była bitwa o karton, przypadkowo miałam telefon w ręku, więc są zdjęcia, później wrzucę całą akcję.
Dużo kartonów zatem życzę 
Ona ma taka minę, że nic tylko buzi w ten różowy nochal dać. Wiem, wiem, tatar z twarzy ale ja chyba mam słabość do takich smoków. 
