Wątek Casica bez - wydzielone posty, część X i 1/2

[katka323]

A ja z innej beczki. Mosiu wygraj finał

Co ma wygrać moś???

Chyba coś w stylu bitwa na głosy? Nie oglądam, więc nie bardzo wiem...

[Bolkowa]

Maya w dorosłości przetrawić nie zdołałam.
Kilka lat temu znalazłam u rodziców słownik polsko-indiański ( z podziałem na szczepy) założony przeze mnie w trakcie czytania Maya.
Pamiętam moje rozgoryczenie, gdy okazało się, że słów jest mało a autor pisał w trakcie odsiadywania kary w więzieniu (jak później doczytałam, nie był to prawda, wena literacka dopadła go po wyjściu na wolność).
Gdzie moś wygrał/ w czym wygrał/gdzie to można obejrzeć

[PumaIM]

Bo ja wiem? Drugi tom Old Surehanda (czy może to był Winnetou?) już wtedy znudzał mnie straszliwie, bo nie miał ciągłej akcji, tylko jakieś wspominki siedzących przy ognisku czy jakoś tak. Za dużo powtórek tam było, opis Llano Estacado pojawiał się chyba z pięć razy... Natomiast wydane przed wojną Przez pustynię (chyba) dostarczało mi dodatkowej uciechy słownictwem - Old Shatterhand taszczył wszędzie swój sztuciec, co to z niego można było strzelać bez końca I jeden Arab nazywał się tak na 3/4 strony mniej więcej Ale Arabowie zachowywali się identycznie jak ci nieszczęśni, papierowi Indianie...

[Bolkowa]

Bo ja wiem? Drugi tom Old Surehanda (czy może to był Winnetou?) już wtedy znudzał mnie straszliwie, bo nie miał ciągłej akcji, tylko jakieś wspominki siedzących przy ognisku czy jakoś tak. Za dużo powtórek tam było, opis Llano Estacado pojawiał się chyba z pięć razy... Natomiast wydane przed wojną Przez pustynię (chyba) dostarczało mi dodatkowej uciechy słownictwem - Old Shatterhand taszczył wszędzie swój sztuciec, co to z niego można było strzelać bez końca I jeden Arab nazywał się tak na 3/4 strony mniej więcej Ale Arabowie zachowywali się identycznie jak ci nieszczęśni, papierowi Indianie...

W Karolu Mayu należało przetrwać pierwsze 100stron, potem było z górki. Ja emocjonalnie podchodziłam do Old Shatterhanda, Old Surehanda, Winnetou a nawet do ich koni (jeden nazywał sie Hatatitla czy jakoś tak), więc nie miałam się czego czepiać. Za to nie trawiłam Siesickiej

[Birfanka]

O, casica, Ty tez sie kochalas w Winnetou?

To byla moja pierwsza milosc

Nawet mialam wisiorek z jego fotografia, nosilo sie to na rzemyku na szyi, jak bez mala relikwiarzyk

[casica]

O, casica, Ty tez sie kochalas w Winnetou?

To byla moja pierwsza milosc

Nawet mialam wisiorek z jego fotografia, nosilo sie to na rzemyku na szyi, jak bez mala relikwiarzyk

Tak właśnie było
I lustereczko ze sklepu z tandetą, która wcale wówczas nie wydawała mi się tandetą, a przeciwnie sezamem pełnym skarbów

Później, utożsamiając się z kolejną przeogromna miłością mego życia, czyli zabójczym hrabią de Peyrac, nawet udawałam, że mam jedną nogę sztywną w kolanie

A później to juz się kochałam w piłkarzach i zawsze w argentyńskich

[Monostra]

A fotografia była wizerunkiem z NRD-owskiego serialu, wielce popularnego?

[Birfanka]

O, casica, Ty tez sie kochalas w Winnetou?

To byla moja pierwsza milosc

Nawet mialam wisiorek z jego fotografia, nosilo sie to na rzemyku na szyi, jak bez mala relikwiarzyk

Tak właśnie było
I lustereczko ze sklepu z tandetą, która wcale wówczas nie wydawała mi się tandetą, a przeciwnie sezamem pełnym skarbów

Później, utożsamiając się z kolejną przeogromna miłością mego życia, czyli zabójczym hrabią de Peyrac, nawet udawałam, że mam jedną nogę sztywną w kolanie

A później to juz się kochałam w piłkarzach i zawsze w argentyńskich

O, przypomnialas mi, pamietam te lustereczka
I inne fanty z tych sklepow tez, rowniez mi sie wydawaly przepiekne i kuszace.

Hrabiego nie pozwolono mi ogladac, pilkarzami jakos sie nie interesowalam, za to po Winnetou zakochalam sie bez pamieci w Leszku Teleszynskim, zwlaszcza jako ksieciu Boguslawie i ordynacie Michorowskim

Moze przez to, ze "Tredowata" krecono w moim miescie

A fotografia była wizerunkiem z NRD-owskiego serialu, wielce popularnego?

[Monostra]

W ordynacie Michorowskim nie udało mi się zakochać, bo złośliwa rodzina natychmiast po Mniszkównie podsunęła mi "Na ustach grzechu" Samozwaniec . Uwielbiam tę książkę do dziś

[casica]

A fotografia była wizerunkiem z NRD-owskiego serialu, wielce popularnego?

Ależ oczywiście, i oryginalnie była czarno biała, jednakowoż podkolorowana

I oto mąż mój, zły człowiek, po wielu latach opowiadał, że gastarbeiterem będąc w Hamburgu poznał Pierre'a Brice. Ten, na wysokich obcasach (bo wzrostu były nikczemnego) stawiał chłopakom piwo i wesoło się z nimi bawił bo miłym bardzo ponoć był człowiekiem.
Jednakowoż ideał fizyczny cokolwiek legł mi w gruzach. Zły Justyn, zły

pilkarzami jakos sie nie interesowalam, za to po Winnetou zakochalam sie bez pamieci w Leszku Teleszynskim, zwlaszcza jako ksieciu Boguslawie i ordynacie Michorowskim

Zaprawdę wielka jest, powiadam Wam, potęga miłości a czasem bywa również pożyteczną.
Bo oto młodzieńczo oszołomiona uczuciem do argentyńskiego bramkarza, niejakiego Daniela Carnavali (no tym się tak strasznie przejmować nie trzeba albowiem ze względu na pojemność ogromną serca mego uczucie swoje przelałam wnet na całą drużynę wraz z rezerwowymi), pomyślałam. A nie jest dobrze gdy ja zaczynam myśleć w sprawach sercowych
Otóż wyobrażając sobie różne nieprawdopodobne sytuacje, a głównie te skomplikowane rozmowy, które futboliści będą ze mną wiedli, pomyslałam, iż może wystąpić tak nieprawdopodobna sytuacja, iż dobrzy ci ludzie nie znają polskiego. I co wtedy?
Co do wyobrażeń erotycznych, w owym czasie szczytem seksualnych obrazów było trzymanie się za rękę i ewentualnie pocałunek w policzek Więc pozostawały rozmowy, a nawet głównie moje monologi. No to się zaczęłam uczyć hiszpańskiego, o
I z sentymentu zawsze już kibicuję Argentynie

[casica]

W ordynacie Michorowskim nie udało mi się zakochać, bo złośliwa rodzina natychmiast po Mniszkównie podsunęła mi "Na ustach grzechu" Samozwaniec . Uwielbiam tę książkę do dziś

A ja "Na ustach..." przeczytałam nawet przed oryginałem, więc też już ordynata brać poważnie nie potrafiłam.

[Birfanka]

W ordynacie Michorowskim nie udało mi się zakochać, bo złośliwa rodzina natychmiast po Mniszkównie podsunęła mi "Na ustach grzechu" Samozwaniec . Uwielbiam tę książkę do dziś

Ale ja wtedy pojecia o ksiazce nie mialam, zakochalam sie na podstawie filmu z 1975 roku

Ksiazke przeczytalam dopiero parenascie lat pozniej, zainspirowana wlasnie "Na ustach grzechu", i malo nie umarlam ze smiechu

[Birfanka]

A fotografia była wizerunkiem z NRD-owskiego serialu, wielce popularnego?

Ależ oczywiście, i oryginalnie była czarno biała, jednakowoż podkolorowana

I oto mąż mój, zły człowiek, po wielu latach opowiadał, że gastarbeiterem będąc w Hamburgu poznał Pierre'a Brice. Ten, na wysokich obcasach (bo wzrostu były nikczemnego) stawiał chłopakom piwo i wesoło się z nimi bawił bo miłym bardzo ponoć był człowiekiem.
Jednakowoż ideał fizyczny cokolwiek legł mi w gruzach. Zły Justyn, zły

pilkarzami jakos sie nie interesowalam, za to po Winnetou zakochalam sie bez pamieci w Leszku Teleszynskim, zwlaszcza jako ksieciu Boguslawie i ordynacie Michorowskim

Zaprawdę wielka jest, powiadam Wam, potęga miłości a czasem bywa również pożyteczną.
Bo oto młodzieńczo oszołomiona uczuciem do argentyńskiego bramkarza, niejakiego Daniela Carnavali (no tym się tak strasznie przejmować nie trzeba albowiem ze względu na pojemność ogromną serca mego uczucie swoje przelałam wnet na całą drużynę wraz z rezerwowymi), pomyślałam. A nie jest dobrze gdy ja zaczynam myśleć w sprawach sercowych
Otóż wyobrażając sobie różne nieprawdopodobne sytuacje, a głównie te skomplikowane rozmowy, które futboliści będą ze mną wiedli, pomyslałam, iż może wystąpić tak nieprawdopodobna sytuacja, iż dobrzy ci ludzie nie znają polskiego. I co wtedy?
Co do wyobrażeń erotycznych, w owym czasie szczytem seksualnych obrazów było trzymanie się za rękę i ewentualnie pocałunek w policzek Więc pozostawały rozmowy, a nawet głównie moje monologi. No to się zaczęłam uczyć hiszpańskiego, o
I z sentymentu zawsze już kibicuję Argentynie

Apacze tez chyba wysocy nie sa?

W wieku lat 18-tu zadurzylam sie w Bruce Lee, wiedzac, ze mial on tylko 162 cm wzrostu, ale jakos mi to nie przeszkadzalo. Wiedza, ze juz nie zyje, tez nie. Wielka zaiste jest potega milosci!

A z tym mysleniem to faktycznie, mnie do glowy nie przyszlo, w jakim jezyku rozmawiac z Winnetou
Co prawda jezyk nie byl istotny, bo wyobrazalam sobie, jak razem galopujemy przez rozlegle prerie, kazde na swoim rumaku, wiec rozmawiac raczej by sie nie dalo

[casica]

Wzrost Apaczów Ciekawa kwestia, no cóż wydawali się wysocy i dość muskularni
Zagadkę rozwiązałam po latach. Kiedyś, już na studiach zwagarowaliśmy do kina z kumplem, celem odswieżenia baaardzo wczesnej młodości. Odświeżać nie należy, teraz to wiem. Zauważyłam, że Huroni są niedogoleni, stanowczo silnie aryjscy i zdecydowanie lepiej by się przentowali w mundurach feldgrau, bardziej na miejscu

O tak, wielka, przeogromna jest potęga miłości

[moś]

Jestem, nie doszlam do finalu MBM ale zaspiewalam cudnie
Winnetou czytałam z wypiekami na twarzy, do dzis pamietam imiona siostry Ni- szo- czi i pewnego przystojnego Apanaczki Seriali produkcji NRD nie ogladalam Wole swoje wyobrazenie o przystojnym apaczu Tez sie w nim kochalam