Moje kociska.. Dziwny guz u Mrówki.. :( s. 100

[zuza]

jaki koniec, jaki koniec? Nie ma konca, bo historia sie toczy imam nadziejej, ze opowiesci terazniejsze beda sie pojawiac

[aamms]

Aniu Cudnie to wszystko opisałaś, cudnie Naprawdę uważam, że Twoją i kilka innych historii nalezy wydać. Pierwsza kupię opowiadania o kotach. Jestem też chętna do pracy nad tym zbiorem, żeby tylko ktoś potrafil zrobić korektę. Jeśli nie masz nic przeciwko kopiuję wszystkie częsci Twojej historii i czekam na korektora.

nie mam nic przeciwko...
Jak chcesz, podaj mi maila na pw, to wyślę Ci całość..

[jaibura]

łałłłłł
przez parę dni nie śledziłam..... (bo ja tylko w pracy...)
no i dziś od rana zamiast sie rzucić z poniedziałkowym zapałem na robotę, to nadrabiałam zaległości w lekturze. Ania, super było i oczywiście pisz jeszcze!!!

Co prawda przez to moje czytanie zabrakło już czasu na wklejenie zdjęć Fikusa, ale to się da nadrobić.
Bo tu się muszę pochwalić wielbicielom tego wątku - to kociątko w moim podpisie trafiło do mnie przez Annę, ha!:dance2:
I Misia widziałam na żywo - jest rzeczywiście niezwykły.

Aha, jakby co to ja lubię robić korekty

[Ciri]

Piękna historia Anno! I ciekawie napisana.Masz talent [ikonka bijąca brawo] Z przyjemnością śledziłam losy Twoich kociastych.

[aamms]

[aamms]

No teraz to już będzie na bieżąco..

[aamms]

W zeszłym tygodniu złapałam pierwszą krówkę i zawiozłam na sterylkę.. Wszystko o krówce jest tu: http://www.forum.miau.pl/viewtopic.php?t=25621 i będzie uzupełniane na bieżąco przez Corse.

Dalej jednak jest gorzej..
I to wszystko przeklejam z wątku Wojtka o krówkach:

Wczoraj jakieś dzieciaki wystraszyły moje krówki i w piwnicy została tylko panienka widoczna na zdjęciu..
http://upload.miau.pl/1/3392.jpg

Jak ona płacze rozdzierająco . Dwie godziny szukałam drugiej krówki z karmicielami po piwnicy i dookoła bloku.. bezskutecznie! Musiały ją te g.. dzieci mocno wystraszyć. Boję się czy coś jej się nie stało!! Spróbuję jeszcze wieczorem..
Nie wiem jak najmniejsza krówka przeżyje noc.. Próbowałam ją łapać, ale boi się okropnie.
Zgubiona krówka http://upload.miau.pl/1/3387.jpg z wątku Wojtka jest nadal zgubiona.. i niestety, mam jak najgorsze przeczucia, ale szukam oczywiście dalej..


W tej sytuacji nie mogłam zostawić najmniejszej krówki http://upload.miau.pl/1/3392.jpg w piwnicy. Złapałam ją dzisiaj i od dwóch godzin siedzi u mnie za kanapą i rozpaczliwie płacze na mój widok..
Raz dała się pogłaskać... Ale jak wypuściłam ją z klatki, to była tak przerażona, że oberwała mi firankę w pokoju, następnie uciekła do łazienki i PO GLAZURZE wbiegła pod sam sufit.. Pić nie chce, jeść nie chce, nie wiem czy wie gdzie stoi kuweta..

Na razie jakoś ją oddzielam od reszty futer - rezydentów, ale nadal boję się grzybicy.. chociaż króweczka wygląda na zdrową, a jej braciszek u Corse, z tego co wiem, też nie ma żadnych kłopotów ze zdrowiem, to wobec jej przerażenia, zupełnie nie wiem, kiedy zabiorę ją do weta. O kwarantannie nie ma mowy..

Rozpaczliwie szukam tymczasowego domku..

A, rezydenci właśnie tłuką się okropnie w drugim pokoju..


Informuję, że krówka potrafi wcisnąć się w kąty, gdzie zupełnie nie ma miejsca, przełazi pod wciśniętym za kanapą, piecykiem elektrycznym, który ma prześwit od podłogi jakieś 4-5 cm, albo siedzi pod tym piecykiem w taki sposób, że głowa z jednej a reszta z drugiej strony.. Jak nic przetnie się jeszcze na kawałki..
Jest tak malutka, że wygląda na jakieś 5 miesięcy.. Ale futerko lśniące a głos.. wystarczy za resztę moich kotów!! Jak próbuję ją głaskać, to jej śpiewy słychać chyba na klatce schodowej.. Boi się okropnie..

Ale właśnie słyszę, jak w tym stresie żre chrupki, które dostała na pocieszenie..


Zaglądałam przed chwilą do krówki.. To jest chyba kot z gumy, albo umie zmieniać swoje wymiary. Siedzi teraz pomiędzy prętami suszarki łazienkowej, też schowanej za kanapę.. Odległość pomiędzy prętami to ok 4 cm. Tym razem gniecie go wzdłuż... Już daje się głaskać, ale wciska się jeszcze mocniej pomiędzy te pręty! I miauczy i śpiewa.. A jak do niego gadam, to patrzy na mnie z paniką w oczach, ale SIEDZI na miejscu.. nie ucieka! Ale tak prawdę mówiąc, to już nie ma gdzie.. Wybrał sobie najciaśniejszy kąt w całym mieszkaniu.. Nie wiem tylko jak mu pokazać kuwetkę?? I w związku z tym nie bardzo wyobrażam sobie ewentualne sprzątanie w azylu krówki.. Kanapa nie bardzo daje się przesuwać.. Nie wiem ile waży, ale do mieszkania wnosiło ją czterech facetów, tylko dlatego, że dwóch pozostałych nie mieściło się w tym samym czasie na schodach..
Dalej szukam .. dla krówki!

Nie słychać jej wcale zza tej kanapy..

[aamms]

Zapomniałam napisać, że teraz cała piątka rezydentów siedzi w drugim pokoju, jak najdalej od siebie, wypinając na siebie tyłki.. Znaczy znowu mają wspólnego wroga i przestały mieć do siebie pretensje.. Tylko znowu część mieszkania niedostępna i znowu coś nie tylko obco pachnie ale i gada..

[Wojtek]

Krówka pewnie nie poznaje już swojej mamy?
I vice versa?

[aamms]

Na razie mamusia węszy nieco intensywniej od reszty towarzystwa.. a mała krówka jest tak przerażona, że chyba na razie nic nie czuje, nic nie widzi i w ogóle jej nie ma.. Mamusia na razie z resztą rezydentów w drugim pokoju.. Bardziej dla bezpieczeństwa rezydentów niż krówki.. Małą czeka wizyta u weta, szczepienia i tak dalej.. Ale na początek niech wreszcie wysadzi nos zza tej cholernej kanapy!

[aamms]

Kontynując moje futrzane opowieści, przekleiłam kilka postów z wątku Wojtka, który to wątek (nie Wojtek ), wobec zaistniałej sytuacji może już zostać zamknięty...
Nie założę na razie osobnego wątku dla najmniejszej krówki, bo muszę ją nieco ucywilizować..

Zostawiłam krówkę na noc samą w pokoju, pełna obaw, czy przypadkiem następnego dnia nie zobaczę pobojowiska.. Nic z tych rzeczy, krówka nadal siedzi za kanapą i udaje, że jej nie ma.. Nic nie chce jeść!! Jedynym śladem jej nieśmiałej wędrówki po pokoju była całkiem niezłych rozmiarów mokra plama tuż obok kuwety.. Już daje się głaskać bez paniki, ale śpiewa rozdzierająco nadal..

Z lepszych wieści - przed chwilą krówka dała się PORZĄDNIE wygłaskać!! Jak drapałam pod bródką, to aż mrużyła oczka.. Te moje próby głaskania od wczoraj, to dla krówki pierwszy w życiu dotyk człowieka..

O zaginionej krówce dalej nic nie wiadomo...

Z ogromną radością informuję, że przed chwilą krówka zrobiła pierwszego w życiu baranka.. Przyszłam do komputera, żeby o tym napisać, a krówka woła mnie zza kanapy i domaga się głaskania!!!!!! Do jedzenia podchodzi coraz bliżej.

Sytuacja nadal bez zmian: kuweta czysta, żarcie nietknięte, krówka pod kanapą....

Ale już wiem na pewno, że to dziewczynka..

Zgubiona krówka się znalazła!!!!!!!!! :D
I zostaje na stałe u karmicieli..
Przesiedziała dwa dni pod starym zdezelowanym wrakiem samochodu, na parkingu pod blokiem.. Dopiero dzisiaj wyszła zmarznięta i ciężko wystraszona.. Karmicielce dała się wziąć na ręce bez protestów i wyrywania się. Teraz odsypia u karmicieli stresy.. Trochę tylko jej się zmienił kolor futerka.. Zamiast czarno-białych łatek pojawiły się ciemne smugi.. Ale myślę, że wkrótce wróci do normalnego umaszczenia..

U "mojej" krówki - pewne postępy.. Miska pusta, kuwetka pełna!!
Teraz siedzi w najmniejszej szufladzie biurka i chyba myśli, że to jej terytorium, bo jak próbowałam pogłaskać, to nasyczała na mnie bardzo groźnie..

Teraz już będzie naprawę na bieżąco..

I jeszcze prośba - jakie imię dać króweczce?? Nie mam pojęcia..
Próbowałam "PYŚ" od ślicznego pysia, ale to dziewczynka.., chociaż mój Puchatek to też dziewczynka.. Nie wiem..

[tangerine1]

No to PYSIA przecież

[aamms]

[aamms]

No to PYSIA przecież

Dobrze, niech będzie PYSIA

Jakoś na razie udało mi się odseparować Pysię od reszty, ale zużywam nieprzyzwoicie dużo worków na śmieci, w charakterze klucza do drzwi - jak zamykam pokój od zewnątrz, od środka tę samą rolę pełni potwornie ciężka niszczarka do papieru..

Dzisiaj na chwilkę wpuściłam Mrówkę do córeczki.. Owszem węszyła porządnie, coś się jej przypominało, ale chyba nie do końca, bo w rezultacie zaczęła mocno syczeć na Pysię.. A teraz łasi się do mnie i przegania resztę.. Chyba boi się, że pojawiła się konkurencja..

W każdym razie, udała mi się jedna rzecz.. Zabrałam wszystkie koty z piwnicy i nikt już nie będzie narzekał i co najważniejsze, straszył i przeganiał krówek... Myślę, że jednak, chociaż trwało to od września, to jednak ostatecznie nie zawiodłam Mrówki..

[Sigrid]

Świetne
Nie wiem, jak mogłm przegapić ten wątek, ale z drugiej strony... cieszę się Ominęły mnie nerwy związane z wyczekiwaniem aż c.d.n.

Pisz dalej, to bardzo pozytywny wątek