Nie ma już Napoleona, Kubusia i Tusieńki.

Zapraszam na nowy wierszyczek
Inka

Hej Napoleonku

Zaglądam i przesyłam noski dla Was

Nadrabiamy z Duża zaległości w czytaniu,fajnie opisujesz Wasze zainteresowania i pasje,Duża się uśmiała czytając

Franio

Poluniuuuuuuuuuuu!
Inka

Hej
W środę nasza Duża wróciła bardzo zadowolona.Już w drzwiach zakomunikowała nam,że ma dla nas nowe jedzonko, re-we-la-cyj-ne. Patrzyliśmy na nią uważnie.Była taka zadowolona , jak wtedy, gdy wraca z kolejnymi nowymi butami lub torebką.
-Dziś na kolację dostaniecie Bozitę- mówiła Duża pokazując nam jakieś prostokątne pudełeczka.
-Kupiłam z rybką i z kurczaczkiem.
Małe słuchały uważnie, ale sądząc po minie,Kuby niewiele zrozumiały.
Podreptały na balkon. Duża rozpakowywała zakupy.Po sprawdzeniu,co jeszcze przyniosła ( zawsze to sprawdzam) wycofałem sie na z góry upatrzone pozycje.
Obudziłem sie ok 18.
- no trzeba iść na kolację.Wypróbować tę rewelację.
Zajrzałem do kuchni
-O Napciu już wstałeś? Zawołaj małe zaraz będzie kolacja.
Kuba , Tusia Chanel kolacja.
I sie zaczęło Tusiaczek oczywiście sie schował. Ona duża dziewczynka jest ale nie chce jeść sama i Duża ją karmi dwa razy dziennie. Ja myślę,że Tusia ten czas karmienia wykorzystuje na dodatkowe głaski i mizianki, bo ona bardzo rozpieszczona jest. Kuba nigdy nie ma czasu na jedzenie i Duża często z miseczką za nim chodzi.Kubuś ma tyle spraw na głowie

Chanel przyszła i grzecznie czekała na jedzonko. Ona bardzo kulturalna jest.
Duża rozpakowała kartonik i położyła nam na miseczki.
Spróbowałem i nic
Kuba spróbował- świetne pochwalił.
-A teraz poproszę swoją Shebę
Chanel zjadła jednym ząbkiem i odeszła.
Duża była wyraźnie zawiedziona.
-Może mogłam wziąć tę z jelenia?- zastanawiał sie.
-Podobno to dobra karma i wszystkie koty ją chwalą. A wam nie smakuje.
- Bo my nie jesteśmy wszystkie- wymruczałem

Napoleonku nasza Duża też czasami kupuje nam różne wynalazki,mówi,że zdrowe,że kotki powinny jeść takie rzeczy,my przeważnie mamy inne zdanie na temat tego co chcemy jeść.Mi ostatnio najbardziej smakuje mięsko z indyka :ok:

Franio

Franiu
Ja najbardziej lubię tuńczyka w sosie własnym.Mniamniuśne jedzonko Kiedyś moim ulubionym posiłkiem był Felix różowe puszeczki z rybką.
Duża dziwiła się,że nie jem nic innego. Duże są ok, ale to jednak nie koty stąd może nie potrafią wszystkiego zrozumieć. Trzeba im to wybaczyć.Wszak chcą naszego dobra.

**Adopcje: 8 >>**

Napoleon, nie przejmuj się. Duzi mają inny smak, tylko dlaczego sami nie wcinają tej bozity? :roll:

Moja Duża mówi, że robi jakieś porządki i znalazła foty Chanelki w drodze do Was. Może chcecie na pamiątkę.
Widać, jaka była nieśmiała. O mnie mówią, że jestem za bardzo śmiały, i też się nie przejmuję.
Dyzio Luzik

Dziękuję ślicznie.
Rzeczywiście biedna była wystraszona jak woda sodowa

Zdjęcia trafią do archiwum.
Pozdrawiam i ściskam łapki.

Napoleonku,jakie rózowe puszeczki z rybą?My znamy tylko saszetki feliksa i już troszkę nam się przejadły.Tuńczyk w sosie własnym jest ok.,my czasami dostajemy "mniamniorka" czy jakoś tak.

Kiedy byłem mały czyli prawie 10 lat temu Felixy były w małych puszeczkach różowe z rybką, żółte z kurczaczkiem i czerwone z wołowiną ( tych nie jadłem). Te różowe jadłem 5 lat. Dopiero jak Kubuś do nas trafił zmieniłem menu.
Dziś jem bardziej urozmaicone posiłki, ale za tuńczyka - oj :catmilk:

Ale wpadłem.
Zawołałem Chanel,żeby jej pokazać zdjęcia, jak wyglądała , gdy do nas jechała.
Spojrzała... i się zaczęło, bo ona mój komentarz,że była wystraszona , jak woda sodowa przeczytała. :oops:

Skąd mogłem wiedzieć,że ona taka szybko czyta? :roll:

Najpierw powiedziała
- No wiesz Napoleon nie spodziewałam sie tego po tobie,
później dodała,że jest koteczką i matką dzieciom i trochę szacunku jej sie należy.
Chciałem coś powiedzieć, ale mi nie pozwoliła.
Dodała jeszcze
- Ja mieszkałam w Warszawie. Zapamiętaj to sobie.
Nie wiem dlaczego kazała mi to zapamiętać.Jak ochłonie poproszę, żeby mi wyjaśniła , dlaczego to dla nie takie ważne.
Na koniec powiedziała,że ona jechała pociągiem a ja nie.
Fakt nie jechałem. Jeżdżę tylko samochodem, ale raz jechałem autobusem i ...
To chyba słabe argumenty.Chanel ma racje.Muszę ją przeprosić. Ja też byłem kiedyś wystraszony...

Wiesz, Polusiu, ja też kiedyś dostałam Bozitę. Dała się zjeść, ale te opakowania były chyba dla smoków, nie dla kotów. A przecież ja nie będę dwa razy pod rząd jeść tego samego.

HEJ
Dziś najedliśmy sie strachu. Duża wróciła z pracy, wyjęła transporterek,zapakowała Tuńczyka i poszła,
Kurczę , ale byliśmy zdenerwowani. Normalnie nie wiedzieliśmy, co się dzieje. :evil:

Nasz pan doktor przyjeżdża do nas na szczepienia. Odrobaczenie dostajemy w domu a pazurki Duża obcina nam sama.
Na szczepienia było za wcześnie.Duża szczepi nas w grudniu. Odrobaczani byliśmy w kwietniu, a pazurki skróciła nam w sobotę.
Sytuacja nie była wesoła.
Zaczęliśmy kombinować.
W nocy Tusiaczek bardzo rozrabiał z Chanel; ganiały i grały w piłkę. Duża wstawała do nich i mówiła, żeby położyły się spać, ale one ie słuchały :cry:

Tusiaczek nie chce sam jeść.Duża musi ją karmić, a ona za każdym razem ucieka.
Mieliśmy złe przeczucia.
- To się narobiło- marudził Kuba.
Chanel posmutniała - myślicie,że Tusia już nie wróci?
- Ej tam, ej tam, jak nie wróci.Jak nasz Tusiaczek mógłby nie wrócić?
- Ja już chyba nie będę biegała w nocy, obie- dźwięk przekręcanego w drzwiach klucza przerwał Chanel
-Wróciły, Tusiaczek wrócił.
Duża postawiła transporterek.Otworzyła drzwiczki.
- Tusia jesteś- wołaliśmy
- Gdzie byłaś?
Tusia wyszła z transporterka.Zrobiła noski z Kubą i ze mną.
-Opowiadaj - poprosiła Chanel
Byłam u lekarza.
- Oj - Kubuś był wstrząśnięty

- Jesteś chora- spytała z troską w głosie Chanel
- Trochę tzn niezupełnie. Dostałam zastrzyk, o tu- Tusia pokazała miejsce, w które pan doktor ja kujną.
- O kurczątko- zamruczał Kubuś
-Bolało- zapytała Chanel
- Trochę, ale już nie boli.
Patrzyliśmy na Tusiaczka z podziwem. Normalnie w tym momencie nasza mała Tusia była wielka.
- Teraz już nie będę piszczałką - powiedziała wesoło.
Teraz wszystko było jasne.Cztery lata temu Tusia miała zabieg sterylizacji no wiecie taki , żeby z jednego Tusiaczka nie było więcej Tusiaczków. Niestety coś sie nie udało i nasz Tusiaczek raz w roku zaczyna piszczeć i się do nas przytulać.
Duża chodzi wtedy do naszego pana doktora on daje Tusiaczkowi zastrzyk i Tusiaczek przestaje piszczeć.
Pamiętam , jak pierwszy raz Tusiaczka naszło. Kuba to się po prostu bał, chował sie przed nią i płakał.
Ja też się bałem...
- W samą porę wróciłyście- odezwała sie Chanel.
Spojrzeliśmy na nią zdziwieni.
Jeszcze chwila , a złożyłabym obietnicę , a tak. Niczego nie obiecałam , nic nie słyszałam

Gdyby Duża wiedział na pewno wróciłaby wcześniej.

Napoleon, normalnie jesteś wielki, wiesz?
Inka

Nie taki znów wielki :oops:

No cóż imię zobowiązuje.

Nie ma już Napoleona, Kubusia i Tusieńki.

Kto przegląda forum