Jak to się stało, że zawładnęły moim sercem ? Proszę o radę!

No własnie się zastanawiam Maggie skąd te koty to wszystko wiedzą? Odkąd jestem miłośniczką kociastych, cały czas się zastanawiam :ryk:

Julki tak mają :ryk:

To jest ten "koci zmysł" :ryk:

Maggie, a jak tam przyjaźń między Niuńkiem i Julką?

Jak byłam dzieckiem, jeździłam z mamą do przyjaciół rodziny w Bielsku-Białej. Pan mówił: "będziesz grzeczna, pójdziemy na pole". Z domu było widać prawdziwe wiejskie pola i dróżkę koło nich. Ale pan przez "pole" rozumiał "podwórko", a ja - kilkuletnia dziewczynka z Wrocławia - strasznie płakałam, że wymarzone "pole" jest nieosiągalne.

MalgWroclaw ja z "polem" i "dworem" zawsze miałam problem w dzieciństwie. Mieszkam w Warszawie a całą rodzinę mam pod Krakowem... Śmiechu zawsze co nie miara bo jak byłam u rodzinki i mówiłam że idę na dwór to mi dawali bilety na Wawel. :ryk:

Ewka63 ciężko powiedzieć jak przyjaźń. Potrafią leżeć niedaleko siebie i jedno drugiego nie widzi, potrafią łazić koło siebie i się obwąchiwać i też nic, albo siedzieć razem na parapecie, a czesem jak w nie diabeł wstąpi to jest tornado przebiegające przez mieszkanie i niesamowite piski. Parę razy musiała interweniować ze spryskiwaczem, bo się tak tłukły że nawet nie wiedziała które jest które. :twisted:

To była jedna bura kulka. Nie wiem jak to będzie. Na noc Julki generalnie już nie zamykamy, chyba że się znowu tłuką. :cry:

Za to zamykamy ją jak wychodzimy do pracy. A tak wogóle to chyba w weekend założę własny wątek, bo takie "wypisanie" się bardzo mi pomaga.

maggie_79 pisze:MalgWroclaw ja z "polem" i "dworem" zawsze miałam problem w dzieciństwie. Mieszkam w Warszawie a całą rodzinę mam pod Krakowem... Śmiechu zawsze co nie miara bo jak byłam u rodzinki i mówiłam że idę na dwór to mi dawali bilety na Wawel.
Ewka63 ciężko powiedzieć jak przyjaźń. Potrafią leżeć niedaleko siebie i jedno drugiego nie widzi, potrafią łazić koło siebie i się obwąchiwać i też nic, albo siedzieć razem na parapecie, a czesem jak w nie diabeł wstąpi to jest tornado przebiegające przez mieszkanie i niesamowite piski. Parę razy musiała interweniować ze spryskiwaczem, bo się tak tłukły że nawet nie wiedziała które jest które. To była jedna bura kulka. Nie wiem jak to będzie. Na noc Julki generalnie już nie zamykamy, chyba że się znowu tłuką. Za to zamykamy ją jak wychodzimy do pracy. A tak wogóle to chyba w weekend założę własny wątek, bo takie "wypisanie" się bardzo mi pomaga.

Pewnie, że załóż :ok:

Jako dziecko jeździłam też do Krakowa, co roku latem. No, ale chodziłam tam "na Wawel", nie "na dwór" :lol:

Maggie czekam na wątek Twoich kociastych.
Moje też się tłuką. Na początku próbowałam ich rozdzielać. Nigdy wcześniej niewidziałam kocich zapasów. Jednak zobaczyłam na polu reakcję Julka na kota sąsiadów( ogon miał taki napuszony, że był grubości jego szyi, na grzbiecie stojący irokez), dlatego teraz już się nie martwię, krzywdy sobie nie zrobią. A te straszne piski i miauki, to raczej są ostrzeżenia, żeby zabawa nie była za mocna.

No raz to i Niuńkowi zrobił się wycior z ogona, irokez na grzbiecie i syczenie na Julkę. Teraz na szczęście jakoś nie widzę, żeby to się powtórzyło.

U nas spokój. Tzn, kociaki zdrowe i szaleństwo w pełni

Jak to miło gdy nic kociastym nie dolega. Apetyty dopisują, a po jedzeniu miast to wziąć się ułożyc do trawiennej drzemki, szaleńczaki uskuteczniają dziki pęd, zapasy, dziki pęd i znów zapasy. I tak, aż padną ze zmęczenia, czyli jakieś dwie godziny. I nie ma wtedy zmiłuj, dywaniki muszą być zrolowane, wszak to świetne tunele do kryjówek, kapy pozrzucane na podłogę, a w zasiegu ośmiu łap i dwóch ogonów nic co mogłoby ulec destrukcji.

Szafa to miejsce do chwilowego odpoczynku

"chwilowego", bo Batman już zlokalizował odpoczywającego. A jak julkowy katar?

Zgadza się :ryk:

Po katarze ani śladu, z czego jestesmy baaaaaardzo radzi

Julek jest becnie okazem zdrowia i już całkiem zachowuje się jak najważniejszy rezydent tego domu

Super, że kataros minął, a Julian :1luvu:

Lutro, specjalnie dla Ciebie:

Ej, ale skąd Ty wzięłaś mojego kotuśnego??

Co on robi u Ciebie jak jes u mnie? :lol:

A tak na poważnie to...

U nas spokój. Tzn, kociaki zdrowe i szaleństwo w pełni Jak to miło gdy nic kociastym nie dolega. Apetyty dopisują, a po jedzeniu miast to wziąć się ułożyc do trawiennej drzemki, szaleńczaki uskuteczniają dziki pęd, zapasy, dziki pęd i znów zapasy. I tak, aż padną ze zmęczenia, czyli jakieś dwie godziny. I nie ma wtedy zmiłuj, dywaniki muszą być zrolowane, wszak to świetne tunele do kryjówek, kapy pozrzucane na podłogę, a w zasiegu ośmiu łap i dwóch ogonów nic co mogłoby ulec destrukcji.

Image

No jakbym widziała moje futra podczas swojego wariactwa

maggie_79 pisze:Ej, ale skąd Ty wzięłaś mojego kotuśnego?? Co on robi u Ciebie jak jes u mnie?

Bo one podlegają materializacji i teleportacji

Ja na przykład swoje, wciąż zamykam w spiżarce, choć nigdy nie widzę, kiedy tam weszły :ryk:

Jak to się stało, że zawładnęły moim sercem ? Proszę o radę!

Kto przegląda forum