Kardamon i przyjaciele (od s. 50) Zojka w DS (od 93)

[zuzzik]

Klara obraziła się na mnie.

Dostąpiłam przebaczenia.
Barankom, przymilankom, przytulankom, ocierankom, wyginaniu grzbiecika końca nie było. Maleńka tuli się do rąk, że mało się nie przewróci. Czułość jest dla niej chyba ważniejsza niż pełna miseczka. Jest przecudowna. Tak delikatna, że prawie niematerialna. Drży jak promyczek. Wspina się na paluszki, żeby za chwilę przycupnąć. Wygina się niczym w tańcu.

I... sama nie mogę w to uwierzyć... Dostałam... brzuszek do głaskania... Dwa razy!!!
Po kolacji panienka umyła się dokładnie na środku kuchni i, speszona własną śmiałością, zniknęła w swojej kryjówce...

[mar9]

Klara obraziła się na mnie.

Dostąpiłam przebaczenia.
Barankom, przymilankom, przytulankom, ocierankom, wyginaniu grzbiecika końca nie było. Maleńka tuli się do rąk, że mało się nie przewróci. Czułość jest dla niej chyba ważniejsza niż pełna miseczka. Jest przecudowna. Tak delikatna, że prawie niematerialna. Drży jak promyczek. Wspina się na paluszki, żeby za chwilę przycupnąć. Wygina się niczym w tańcu.

I... sama nie mogę w to uwierzyć... Dostałam... brzuszek do głaskania... Dwa razy!!!
Po kolacji panienka umyła się dokładnie na środku kuchni i, speszona własną śmiałością, zniknęła w swojej kryjówce...

Klarusia rozkwita

[carmella]

Hanelko, ona wie, że jest w swoim DOMU ze swoją najlepszą DUŻĄ.
Normalnie jak to czytam to mam wilgotne oczy. Tak bardzo się bałam, że ona się będzie bała. Bo tak super się zachowywała u Berni, a potem nagle taki zwrot u Mar. Wiem, że Berni miała wątpliwości, czy aby nie popełniła błędu zabierając jej z ulicy. Teraz wiem, że nie, że to była słuszna decyzja.

Marysiu jeszcze raz tu dziękuję Ci za DT.
Hanelko dziękuję Ci za dom dla Staruszki

[zuzzik]

Dzieńdoberek dziesiątko z Soserem i Dużą

[mar9]

Hanelko, ona wie, że jest w swoim DOMU ze swoją najlepszą DUŻĄ.
Normalnie jak to czytam to mam wilgotne oczy. Tak bardzo się bałam, że ona się będzie bała. Bo tak super się zachowywała u Berni, a potem nagle taki zwrot u Mar. Wiem, że Berni miała wątpliwości, czy aby nie popełniła błędu zabierając jej z ulicy. Teraz wiem, że nie, że to była słuszna decyzja.

Marysiu jeszcze raz tu dziękuję Ci za DT.
Hanelko dziękuję Ci za dom dla Staruszki

a tak swoją drogą to trochę dziwne, że u mnie się tak wycofała na początku, czyżby za mała przestrzeń miała tak wielkie znaczenie? bo chyba nie ja

[carmella]

Marysiu, mnie się wydaje, że ona była zaskoczona sytuacją. Jej zachowanie przypomina mi zachowanie "mojej" kotki Kasi, która wróciła z adopcji. U tamtych ludzi była bardzo wyluzowana, kiedy po nią przyjechałam przywitała mnie w drzwiach, dawała się głaskać. U mnie w domu był sajgon - uciekała, warczała, koty stresowała. Ubłagałam moich dziadków, żeby ją przechowali, bo nie miałam jej jak odizolować, a moje koty dostawały szału, biły się między sobą, warczały na siebie.
Tam się uspokoiła i w sumie została na stałe Tam szybko dość doszła do siebie. Mnie dalej nienawidzi, niestety. Ale na szczęście swoich nowych ludzi kocha.

[Beasia]

Jak to miło czytać, że koteńka tak szybko się aklimatyzuje Kolejny kot, który trafił za życia do kociego raju

OT
U mnie dzisiaj impreza, bo Trufla kończy 2 lata. Muszę po pracy lecieć po jakiś smakołyk dla niej

[hanelka]

carmaella witaj!

U mnie dzisiaj impreza, bo Trufla kończy 2 lata. Muszę po pracy lecieć po jakiś smakołyk dla niej

Wszystkiego najlepszego, Maleńka!

[ASK@]

carmaella witaj!

U mnie dzisiaj impreza, bo Trufla kończy 2 lata. Muszę po pracy lecieć po jakiś smakołyk dla niej

Wszystkiego najlepszego, Maleńka!

100 LAT

[hanelka]

a tak swoją drogą to trochę dziwne, że u mnie się tak wycofała na początku, czyżby za mała przestrzeń miała tak wielkie znaczenie? bo chyba nie ja

To chyba nie tak, Marysiu. U mnie przestrzeń też mało oszałamiająca. Ty byłaś drugą zmianą w jej życiu. U berni poczuła ciepło, bezpieczeństwo i pełny brzuszek po raz pierwszy w życiu. A potem pojechała do Ciebie i pewnie na początku myślała, że to traci. Jednak kiedy okazało się, że sielanka trwa, przestała już tak bardzo bać się nowego.
U mnie też jeszcze długa droga. Cały dzień przesiedziała za szafką w kuchni. Pod kuchnią postawiłam jej miseczkę z jedzonkiem – tak daleko jak to tylko było możliwe. Potem, kiedy wychyliła się, żeby zjeść, po jakimś czasie, centymetr po centymetrze przesuwałam miskę coraz bliżej wyjścia, głaszcząc ją przy tym bez przerwy.
Okazało się, że głaskanie jest tak bardzo przyjemne, że porzuciła kolację i zdecydowała się wyjść.

No, i zaczęło się...

Jednak sądząc po zapachu z kuchni, w ciągu dnia Klara załatwia się za kuchenną szafką. Nie wiem, jak dam radę ją wysunąć, ale tym będę się martwić za chwilę.

Od wczoraj wiem, że będzie dobrze.

[Beasia]

carmaella witaj!

U mnie dzisiaj impreza, bo Trufla kończy 2 lata. Muszę po pracy lecieć po jakiś smakołyk dla niej

Wszystkiego najlepszego, Maleńka!

100 LAT

w imieniu Trufli bardzo dziękuję za życzenia

[hanelka]

Dziś rano zastałam Klarunię śpiącą w wiklinowym transporterku w pokoju.
Postanowiłam zanieść jej tam śniadanko, skoro już wiedziałam, gdzie jest. Jednak jak zaczęłam nakładać do misek, myszka stanęła w progu kuchni i przestępując z łapki na łapkę czekała na swoje. Na otwartym terenie! Nie musiałam już przypłaszczać się do podłogi, żeby ją pogłaskać. Po prostu robiła „koci grzbiet” i czekała, aż moja ręka na nim wyląduje. Postawiłam miskę blisko kuchenki, żeby mogła się łatwo ewakuować, gdyby poczuła się zagrożona, ale wcale z tego nie skorzystała. Posykiwała od czasu do czasu przez ramię na biednego kundla, który tak się tym przejął, że czekał na swoją michę w przedpokoju.
Klara nie omieszkała podejść tanecznym krokiem do kotów, żeby sprawdzić, co mają w miskach.
Jednak, jeśli któryś próbuje podejść do niej, buczy na niego. Wtedy intruz wycofuje się na paluszkach.

[mar9]

Dziś rano zastałam Klarunię śpiącą w wiklinowym transporterku w pokoju.
Postanowiłam zanieść jej tam śniadanko, skoro już wiedziałam, gdzie jest. Jednak jak zaczęłam nakładać do misek, myszka stanęła w progu kuchni i przestępując z łapki na łapkę czekała na swoje. Na otwartym terenie! Nie musiałam już przypłaszczać się do podłogi, żeby ją pogłaskać. Po prostu robiła „koci grzbiet” i czekała, aż moja ręka na nim wyląduje. Postawiłam miskę blisko kuchenki, żeby mogła się łatwo ewakuować, gdyby poczuła się zagrożona, ale wcale z tego nie skorzystała. Posykiwała od czasu do czasu przez ramię na biednego kundla, który tak się tym przejął, że czekał na swoją michę w przedpokoju.
Klara nie omieszkała podejść tanecznym krokiem do kotów, żeby sprawdzić, co mają w miskach.
Jednak, jeśli któryś próbuje podejść do niej, buczy na niego. Wtedy intruz wycofuje się na paluszkach.

no, no, Klarusia wyrabia się na samicę alfa

[hanelka]

Samica alfa zabójczo koślawi łapki, jak staje taka wyprostowana. Cała jest rozczulająca - jeszcze taka nieśmiała i trochę zagubiona, już pomalutku szuka swoich miejsc. Stadko też bardzo onieśmielone. Zbliżają się do niej ostrożnie, gotowi wycofać się w każdej chwili.
W ramach ćwiczeń olali ortalionowy tunel. Kombinuję teraz, jak go uprać. Na razie Vitopar ciężko pracuje...

[mar9]

Samica alfa zabójczo koślawi łapki, jak staje taka wyprostowana. Cała jest rozczulająca - jeszcze taka nieśmiała i trochę zagubiona, już pomalutku szuka swoich miejsc. Stadko też bardzo onieśmielone. Zbliżają się do niej ostrożnie, gotowi wycofać się w każdej chwili.
W ramach ćwiczeń olali ortalionowy tunel. Kombinuję teraz, jak go uprać. Na razie Vitopar ciężko pracuje...

stadko musi sie dotrzeć, u mnie też na początku było podobnie, potem poukładali sobie relacje i było ok
ps. a co to za ćwiczenia, że w ramach tego olewa się tunel? jakaś szkoła przetrwania, czy cuś?