"I tak człowiek trafił na kota..."

Ja szczerze mówiąc nie liczyłam już na to, że się znajdzie. Tam jest las naokoło. I lisy.
Jak przetrwał ten tydzień, pozostanie jego słodką tajemnicą, w każdym razie mam kota po survivalu

To są cholery.

Szukanie kota w domu, to jak igły w stogu siana.
Kiedyś mam wychodzić z domu, sprawa pilniejsza niż te najbardziej pilne, odliczam koty, sztuk trzy (być powinno) są dwie. Lekki dreszczyk, ale mieszczący się w normie.
Nawołuję.
Cisza.
Nadal tylko lekki dreszczyk, więc trzaskam pokrywką od puszki z żarciem (do tej pory niezawodne) i czekam. I nic, cisza. Teraz to nie dreszczyk, ale dreszcz mnie przeszedł, choć moja racjonalna strona mówi mi, że z zamkniętego domu nie da się wyjść. Przynajmniej kotom. Zdejmuję założone wcześniej obuwie, idę na górę szukać.
Sprawdzam wszystkie znane mi kocie kryjówki, nawołując przy tym jeszcze bez paniki. Kotę wcięło. Nie ma.
I wtedy odzywa się moja irracjonalna strona.
Szukam kota w muszli sedesowej, w lodówce (a nóż, bo nigdy nie wiadomo), w szufladach szafek kuchennych (w życiu by się w nich nie zmieściła), w pralce z przygotowanym praniem, w pufie i mikrofali (tam by się zmieściła, bo to duża mikrofala).
I dalej nic, a mną telepie i schodzę na zawał... i właśnie wtedy kota ratuje mi życie wychodząc z szafy, którą sprawdzałam ze sto trzydzieści pięć razy wcześniej...

...przecież jak ona pani kiedyś ucieknie to pani i tak zejdzie na zawał...
Twoja wetka jest lepsza od braci Marx. Bardzo lubię lekarzy, oni mają dystans do życia i ulubione mi sarkastyczne poczucie humoru.

...A jak więcej, to co? Drabina traci nogi?...
A nie, nie. Nogi są. Traci szczeble.

Wetka po wiosennym przeglądzie Księciunia oraz pobraniu posoki z obu łapek, opluta i podrapana, uśmiechnęła się do mnie porozumiewawczo i rzekła:
"Następnym razem przy pobieraniu nie będzie już tak laitowo, ten był pierwszy" :twisted:

Villentretenmerth pisze:...przecież jak ona pani kiedyś ucieknie to pani i tak zejdzie na zawał...
Twoja wetka jest lepsza od braci Marx. Bardzo lubię lekarzy, oni mają dystans do życia i ulubione mi sarkastyczne poczucie humoru.

Et tu V. contra me :twisted:

AYO pisze:Wetka po wiosennym przeglądzie Księciunia oraz pobraniu posoki z obu łapek, opluta i podrapana, uśmiechnęła się do mnie porozumiewawczo i rzekła:
"Następnym razem przy pobieraniu nie będzie już tak laitowo, ten był pierwszy"

No, nie wiem czy pamiętasz ale Puszeńka do pobrania posoki została poddana lekkiej sedacji :-)

Albert przy pierwszej wizycie zaliczył bez oporów cztery zastrzyki i inne obrzydliwości robione kotu. Za drugim razem już tak pięknie nie bylo. Jeszcze nie wpadłem na pomysł z dużym ręcznikiem i w dalszą drogę pojechałem opatrzony jak po wybuchu granatu. Ale kocur czuł się spełniony, więc w zasadzie o co chodzi?

Uwielbiam ten moment, kiedy wyciągam do kota rękę, a on "tup-tup" i robi dwa kroki w przód. I pacza. Warto żyć, no warto żyć.

A Ty pamiętasz jak grzecznie odmiaukiwałam wszystkie moje komentarze na temat Twojego panikowania po jej sterylce, jak Behemot miał stresa poremontowego? :twisted:

Ten "remont" Behemota to jest to czego się domyślam?

Drugie od lewej zdjęcie w banerku jest fantastyczne.

AYO pisze:A Ty pamiętasz jak grzecznie odmiaukiwałam wszystkie moje komentarze na temat Twojego panikowania po jej sterylce, jak Behemot miał stresa poremontowego?

Tak!

Villentretenmerth pisze:Ten "remont" Behemota to jest to czego się domyślam?

Remont jako remont - mieszkania. Malowanie, skrobanie i tak dalej :-)

Dziękujemy w imieniu Księciunia :wink:

Robiłam duży remont w domu i wyniosłam się z kotem do Matuli. Bardzo źle to znosił i myślałam, że jak wrócimy, to mu przejdzie, a kocio dostał takiego sztresa, że wpadłam w panikę.
To fogle jest osobnik o dość specyficznym charakterze :mrgreen:

Banerek prowadzi chyba do przedostatniej części dywagacji na dworze Księcia 100% focha w fochu, zapraszamy, jeżeli nie przerażą Cie offtopy o dość specyficznym charakterze :kotek:

Edit:

Sprawdziłam, ta część zaczyna sie właśnie finiszem remontu, możesz sobie poczytać w wolnej chwili :mrgreen:

Ojej! Trochę tego jest, ale miło się czyta!

Ja będę jak zwykle monotematyczna więc dla Maru najpierw :

Maru przesyłam Ci w eterze najpiękniejsze dla kociego ucha murmurando - niech brzmi zawsze podnosząc wibracje humoru i wigoru :ok: