ZaFrędzlona Pomponlandia - Smocze jajo w akcji... VIII cz.

I mysle ze to jest zdrowe podejscie. Staram sie je uskuteczniac i na razie idzie mi dobrze, choc sa momenty gorsze. Nic to. Dzis bede cale mieszkanie sprzatac, kazda pierdole bede szorowac pucowac, przemeblowanie trzeba zrobic i przeniesc komp do malego pokoju. REmanent w ubraniach. Maszyne do szycia przeniesc. Ciuchy wysegregowac i ksiazki, pranie poskladac, kurze omiesc, pajeczyny, lazienke umyc, w kuchni w szafkach posprzatac... Jak sie zajmie rece to i glowa za duzo myslec nie bedzie, o.

Pomponmamo i co,i co?!
Trzymam :ok:

żebyś te robote miała,pomimo L4 :ok:

-koniczynka na szczęście

Teraz to ona dopiero po południu będzie

Szkoda, że nie zdążyłam w weckend przyłożyć szczylowi w duecie z Andą :mrgreen:

A te cwiczonka to nam tylko mogą zaszkodzić niestety - ja mam od dziecka bardzo bogatą mimikę i juz mi sie koleiny od tego porobiły :ryk:

Oj szkoda,
dzisiaj byłaby jak szczygiełek :mrgreen:

Myślę, że jak nie w pracy to byłaby już w domu :roll:

No dokładnie - brak wiadomości to dobre wiadomości :piwa:

Cześć dziewczyny!
Dostałam umowę, ale... nie dostałam obiecanej podwyżki. :evil:

Brak podwyżki umotywowano tym, że sklep w miesiącu styczniu ma bardzo słaby wynik. No ma, podobnie jak wszystkie inne sklepy, bo styczeń już taki jest. Nie jest ważne, że w listopadzie i grudniu zwyżkowałam

Otrzymałam więc umowę na kwotę taką jaka była w okresie próbnym, czyli po prostu śmieszną. Jak sobie od mojego zarobku odejmę koszt dojazdu do pracy (kawał drogi) oraz moje stałe miesięczne opłaty, to mi zostanie 100 zł na życie, + 350 zł alimentów - bogactwo :roll:

Do tej pory miałam jeszcze dodatek aktywizacyjny z urzędu pracy, ale właśnie mi się skończył, więc... nie wiem co zrobię.

W dodatku okazało się, że ja podwyżki nie dostałam, ale moje dwie pracownice owszem, dostały po 200 złotych. Jak sobie policzę moje nadgodziny, których nie odbieram, bo nie mogę i nikt mi za nie nie płaci, to okazuje się, że stawka godzinowa mi wychodzi nieco niższa niż sprzedawcom w sklepie

Odbieram to więc tak, że szef miał nadzieję, że mu tymi papierami rzucę, bo nie wiem jak to inaczej rozumieć. Jestem załamana. Musi mi przejść, ale... Czuję się jak dziwka, jak ostatnia szmata, która pozwala sobą pomiatać, której brak honoru i godności osobistej - nie dość że się sprzedaję, to jeszcze za śmieszne kwoty - jak bym była młodsza, to bym może na ulicę wyszła - upokorzenie takie samo, a kasa chyba lepsza :cry:

Szukam pracy, ale bez skutku na razie - wstyd mi, że nie stać mnie na to, żeby powiedzieć temu dupkowi co o nim i jego faszystowskich metodach zarządzania strachem myślę :oops:

Bardzo mocno przytulam Pomponmamo

Wyprzytulałam straszne dziecko, odpisałam na kilka ofert pracy, które znalazłam, wzięłam gorącą, pachnąca kąpiel w bąbelkach, teraz siedzę z drinkiem w dłoni i okładami z kotów i stwierdzam, że już mi lepiej.

Mam nadzieję, że szybko znajdę inną prace, a na razie niestety muszę się trzymać tego co mam, bo takie czasy - muszę się utrzymać, dziecku zapewnić wszystko co trzeba - za te pieniądze nie jest łatwo, ale chociaż w długi nie popadnę, albo przynajmniej większość rachunków będę płacić.

W końcu los się uśmiechnie i dostanę fajną pracę. :ok:

Przy okazji drinka okazało się, że Frędzlon jest alkoholikiem

wetknął mi gębę do szklaneczki i polizał

Pogoniłam cholerę :twisted:

Będzie dobrze, to tylko kwestia czasu :ok:

żałujesz kotku biednemu odrobiny przyjemności? :evil:

wierzę, że coś znajdziesz, jesteś obrotną i mega zaradną kobietą i jak nie ty to kto?

o cześć Agul -la! Chciałam ci powiedzieć, że te zwisające łapecki Ryśka na zdjęciu w twoim podpisie mnie rozwalają :1luvu:

Majeczko - ja wiem, że to jest kwestia czasu, wiem, że musi w końcu sie poprawić i że kiedyś tę prace dostanę, ale po prostu mam takie chwile czasami, że nie mam już sił

ten facet zabija we mnie całą radość, dręczy mnie dla samej przyjemności dręczenia. on jest jakiś nienormalny- umowa skończyła mi się w piątek, ale nikt mnie nie poinformował, czy będzie przedłużona. Dzisiaj rano pojechałam do pracy i o godzinie 9 zadzwoniłam do szefa, żeby mi powiedział, czy pracuję, czy nie. Odpowiedział, że porozmawiamy jak przyjedzie. Poprosiłam o krótką odpowiedź -czy mam pracę? Usłyszałam ponownie, że mam zaczekać aż przyjedzie. Był łaskaw przyjechać o 14.

To jest po prostu nieludzkie, żeby kogoś trzymać w niepewności tyle godzin. :evil:

Pracowałam już w wielu firmach, spotkałam się z mobbingiem, ale to, co robi ten gość, bije wszystko inne na głowę. :evil:

Dobrze, że mogę się choć tu wyżalić... bo w pracy morda w kubeł i po kryjomu łykam łzy, zaglądając pokornie w oczy mojego pana i władcy; azaliż będzie mnie łaskaw opierdolić nie wiadomo o co mieszając mnie z błotem i używając tonu, oraz słów, którymi nie wypada się posługiwać w stosunku do pracownika, oraz sporo starszej od siebie kobiety :evil:

Szczerze mówiąc zaczyna mi sprawiać trudność spojrzenie we własne oczy w lustrze, bo zaczynam tracić do siebie samej szacunek, że sobie na to pozwalam